İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Megara: Potansiyel

Adara: bakire

Zara: Çok asil, uysal, güzel anlamına gelir.

Karissa: Okşamak

Tamara: Van gölü efsanesinde adı geçen kız.

Karakız: Esmer kız.

Suhara: Ardahan’ın Çıldır ilçesine bağlı Aşıkşenlik kasabanın ilk yerleşim adı Suhara’dır. Sukara, zamanla şive değişikliği ile Suhara’ya dönüşmüştür.

Hadjara: uçuş

Thara: Servet

Inara: Aydınlatıcı, Shining

Atara: Taç, mübarek

Karis: Grace;

Karmit: Rab `ın bağ

Gülara: Gül süsleyen, gül bezeyen.

Cynara: Adanın Zinara itibaren

Shamara: Rezene

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Sahara: Vahşi. Ay.

Karnaim: boynuzları

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karessa: çok sevgili

Vara: yabancı

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Hadara: Güzellik tarafından boğulmuş

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Azhara: çiçek

Nigara: Sempatik, Sevimli

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Marmara: Parlak

Karine: övme

Varvara:

Karisa: çok sevgili

Alara: Al + ara. Al=Kırmızı, ara=bezeyen, süsleyen , Kırmızı süs anlamında bir tamlama

Zaara: güzel çiçek

Samara: Allah tarafından korunmaktadır.

Karadut: Siyah renkli dut.

Tara: Yıldız.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Naara: yavru, kız

Mara: düzgün temiz

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Dilara: Gönül alıcı, sevgili

Natara: doğum günü

Karmelita: Rab `ın bağ

Manara: aydınlatma

Sara: Halis, katkısız, temiz.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Mahara: Hızlı, enerjik

Aldara: kanatlı bir hediye

Kariina: bulundu

Karima: Noble, cömert

Bara: Seçmek

Karyan: karanlık bir

Gulnara: Nar Çiçeği

Zahara: parlak şafak

Bu listede Kara ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Çalkara: Doğan türünden bir kuş.

Çankara: Çan ve kara.

Karacan: Esmer kimse.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Başkara: Önemli, saygın kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Çaykara: 1. Çay kıyılarında çıkan kaynak, pınar. 2. Kumsal, nehir yatağı.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Kareem: Cömert

Baykara: Doğan cinsinden bir kuş türü.

Karatün: Karanlık gece.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karsten: İsa şöyle bir

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Jahara: mücevher

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karlık: Kar kuyusu.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karim: cömert

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karpos: Kâr

Uçkara: Bir kuş.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Dara: Hükümdar. Tanrı adlarından. Eski İran hükümdarlarından dokuzuncusu.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Taykara: Esmer, kara yağız çocuk.

Karlu: Karlı.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Ara: Dualı

Karluk: Türk boylarından biri.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Bozkara: Teni esmer olan yiğit.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karasu: Ağır akan su.

Beykara: Doğan cinsinden bir kuş türü. bk. Baykara

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karaşın: Esmer.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karmel: Bağ

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karaduman: Siyah duman.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Erenkara: Deneyimli, akıllı, siyah tenli kimse.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karatekin: Esmer kimse.

Karındaş: Kardeş.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Bu listede Kara ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha