İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Zaara: güzel çiçek

Karessa: çok sevgili

Karnaim: boynuzları

Alara: Al + ara. Al=Kırmızı, ara=bezeyen, süsleyen , Kırmızı süs anlamında bir tamlama

Gulnara: Nar Çiçeği

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Inara: Aydınlatıcı, Shining

Karima: Noble, cömert

Karmelita: Rab `ın bağ

Gülara: Gül süsleyen, gül bezeyen.

Naara: yavru, kız

Adara: bakire

Kariina: bulundu

Tara: Yıldız.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Vara: yabancı

Shamara: Rezene

Sara: Halis, katkısız, temiz.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Thara: Servet

Karisa: çok sevgili

Karyan: karanlık bir

Karissa: Okşamak

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Tamara: Van gölü efsanesinde adı geçen kız.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Megara: Potansiyel

Hadara: Güzellik tarafından boğulmuş

Mara: düzgün temiz

Natara: doğum günü

Atara: Taç, mübarek

Dilara: Gönül alıcı, sevgili

Zara: Çok asil, uysal, güzel anlamına gelir.

Azhara: çiçek

Sahara: Vahşi. Ay.

Marmara: Parlak

Karakız: Esmer kız.

Zahara: parlak şafak

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karadut: Siyah renkli dut.

Nigara: Sempatik, Sevimli

Samara: Allah tarafından korunmaktadır.

Hadjara: uçuş

Cynara: Adanın Zinara itibaren

Suhara: Ardahan’ın Çıldır ilçesine bağlı Aşıkşenlik kasabanın ilk yerleşim adı Suhara’dır. Sukara, zamanla şive değişikliği ile Suhara’ya dönüşmüştür.

Varvara:

Mahara: Hızlı, enerjik

Aldara: kanatlı bir hediye

Bara: Seçmek

Karine: övme

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karmit: Rab `ın bağ

Karis: Grace;

Manara: aydınlatma

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Bu listede Kara ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Uçkara: Bir kuş.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karacan: Esmer kimse.

Başkara: Önemli, saygın kimse.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Dara: Hükümdar. Tanrı adlarından. Eski İran hükümdarlarından dokuzuncusu.

Karatekin: Esmer kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Bozkara: Teni esmer olan yiğit.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karim: cömert

Kartay: Yaşlı, pir.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karsten: İsa şöyle bir

Kareem: Cömert

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karaduman: Siyah duman.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karmel: Bağ

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Jahara: mücevher

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Baykara: Doğan cinsinden bir kuş türü.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karpos: Kâr

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Taykara: Esmer, kara yağız çocuk.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Çaykara: 1. Çay kıyılarında çıkan kaynak, pınar. 2. Kumsal, nehir yatağı.

Karlu: Karlı.

Beykara: Doğan cinsinden bir kuş türü. bk. Baykara

Karaşın: Esmer.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karlık: Kar kuyusu.

Ara: Dualı

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Çalkara: Doğan türünden bir kuş.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Çankara: Çan ve kara.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karındaş: Kardeş.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Erenkara: Deneyimli, akıllı, siyah tenli kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karatün: Karanlık gece.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Bu listede Kara ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha