İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Thara: Servet

Hadjara: uçuş

Tamara: Van gölü efsanesinde adı geçen kız.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Sara: Halis, katkısız, temiz.

Alara: Al + ara. Al=Kırmızı, ara=bezeyen, süsleyen , Kırmızı süs anlamında bir tamlama

Karisa: çok sevgili

Shamara: Rezene

Marmara: Parlak

Sahara: Vahşi. Ay.

Aldara: kanatlı bir hediye

Karima: Noble, cömert

Karissa: Okşamak

Kariina: bulundu

Mara: düzgün temiz

Azhara: çiçek

Zara: Çok asil, uysal, güzel anlamına gelir.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karnaim: boynuzları

Dilara: Gönül alıcı, sevgili

Manara: aydınlatma

Karyan: karanlık bir

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Bara: Seçmek

Vara: yabancı

Nigara: Sempatik, Sevimli

Adara: bakire

Gulnara: Nar Çiçeği

Atara: Taç, mübarek

Naara: yavru, kız

Karmelita: Rab `ın bağ

Cynara: Adanın Zinara itibaren

Tara: Yıldız.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Natara: doğum günü

Karadut: Siyah renkli dut.

Hadara: Güzellik tarafından boğulmuş

Varvara:

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karis: Grace;

Karmit: Rab `ın bağ

Karine: övme

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Zaara: güzel çiçek

Megara: Potansiyel

Karessa: çok sevgili

Zahara: parlak şafak

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Mahara: Hızlı, enerjik

Karakız: Esmer kız.

Suhara: Ardahan’ın Çıldır ilçesine bağlı Aşıkşenlik kasabanın ilk yerleşim adı Suhara’dır. Sukara, zamanla şive değişikliği ile Suhara’ya dönüşmüştür.

Gülara: Gül süsleyen, gül bezeyen.

Samara: Allah tarafından korunmaktadır.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Inara: Aydınlatıcı, Shining

Bu listede Kara ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karlu: Karlı.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Çalkara: Doğan türünden bir kuş.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Başkara: Önemli, saygın kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Taykara: Esmer, kara yağız çocuk.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karasal: Kara ile ilgili.

Çaykara: 1. Çay kıyılarında çıkan kaynak, pınar. 2. Kumsal, nehir yatağı.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Uçkara: Bir kuş.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Kareem: Cömert

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karaşın: Esmer.

Ara: Dualı

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Baykara: Doğan cinsinden bir kuş türü.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Çankara: Çan ve kara.

Bozkara: Teni esmer olan yiğit.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karmel: Bağ

Karaduman: Siyah duman.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karpos: Kâr

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Erenkara: Deneyimli, akıllı, siyah tenli kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Dara: Hükümdar. Tanrı adlarından. Eski İran hükümdarlarından dokuzuncusu.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karasu: Ağır akan su.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karim: cömert

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karındaş: Kardeş.

Jahara: mücevher

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karatün: Karanlık gece.

Karsten: İsa şöyle bir

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Beykara: Doğan cinsinden bir kuş türü. bk. Baykara

Karacan: Esmer kimse.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karatekin: Esmer kimse.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Bu listede Kara ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha