İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Tamara: Van gölü efsanesinde adı geçen kız.

Suhara: Ardahan’ın Çıldır ilçesine bağlı Aşıkşenlik kasabanın ilk yerleşim adı Suhara’dır. Sukara, zamanla şive değişikliği ile Suhara’ya dönüşmüştür.

Karima: Noble, cömert

Kariina: bulundu

Gulnara: Nar Çiçeği

Karadut: Siyah renkli dut.

Varvara:

Inara: Aydınlatıcı, Shining

Karessa: çok sevgili

Sara: Halis, katkısız, temiz.

Vara: yabancı

Karis: Grace;

Hadjara: uçuş

Karisa: çok sevgili

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karnaim: boynuzları

Tara: Yıldız.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karyan: karanlık bir

Zaara: güzel çiçek

Zahara: parlak şafak

Adara: bakire

Thara: Servet

Cynara: Adanın Zinara itibaren

Sahara: Vahşi. Ay.

Karissa: Okşamak

Samara: Allah tarafından korunmaktadır.

Karine: övme

Aldara: kanatlı bir hediye

Naara: yavru, kız

Mahara: Hızlı, enerjik

Gülara: Gül süsleyen, gül bezeyen.

Manara: aydınlatma

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Nigara: Sempatik, Sevimli

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Natara: doğum günü

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Dilara: Gönül alıcı, sevgili

Mara: düzgün temiz

Hadara: Güzellik tarafından boğulmuş

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Marmara: Parlak

Megara: Potansiyel

Karmelita: Rab `ın bağ

Karmit: Rab `ın bağ

Alara: Al + ara. Al=Kırmızı, ara=bezeyen, süsleyen , Kırmızı süs anlamında bir tamlama

Karakız: Esmer kız.

Atara: Taç, mübarek

Bara: Seçmek

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Shamara: Rezene

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Zara: Çok asil, uysal, güzel anlamına gelir.

Azhara: çiçek

Bu listede Kara ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Ara: Dualı

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karındaş: Kardeş.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Uçkara: Bir kuş.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karatün: Karanlık gece.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karim: cömert

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Bozkara: Teni esmer olan yiğit.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karmel: Bağ

Erenkara: Deneyimli, akıllı, siyah tenli kimse.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karaduman: Siyah duman.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Kareem: Cömert

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Baykara: Doğan cinsinden bir kuş türü.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Beykara: Doğan cinsinden bir kuş türü. bk. Baykara

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karsten: İsa şöyle bir

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Dara: Hükümdar. Tanrı adlarından. Eski İran hükümdarlarından dokuzuncusu.

Karlu: Karlı.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Çaykara: 1. Çay kıyılarında çıkan kaynak, pınar. 2. Kumsal, nehir yatağı.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karabudun: Esmer milletten olan.

Jahara: mücevher

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Taykara: Esmer, kara yağız çocuk.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Çankara: Çan ve kara.

Karatekin: Esmer kimse.

Kartay: Yaşlı, pir.

Çalkara: Doğan türünden bir kuş.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karaşın: Esmer.

Karacan: Esmer kimse.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karasu: Ağır akan su.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karpos: Kâr

Karlık: Kar kuyusu.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Başkara: Önemli, saygın kimse.

Bu listede Kara ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha