İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Kaniye isminin anlamı: Kanaat eden, fazlasını istemeyen,kanmış,kanaatkar. Kaniye ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
Kaniye İsminin Anlamı Nedir? Kaniye İsminin AnaliziHadiye: Hidayete erdiren, doğru yolu gösteren, kılavuz, rehber. Önde giden. Kuran’da geçmektedir ( Araf 186, Furkan 31)
Asliye: 1. Seçkin, özel. 2. Esas, temel.
Lamiye: Parıldayan, parlak, parıltılı.
Sulhiye: Barışa özgü, barışla ilgili, barış.
Remziye: İşaretle, simgeyle ilgili, simgeli, simgesel.
Methiye: 1. Övgü. 2. Birini veya bir şeyi övmek için yazılmış şiir.
Sadriye: 1. Göğüsle ilgili, göğse ait. 2. Çocuğun anasıyla olan bağı.
Rasiye: Büyük dağ.
Ruhiye: Ruhla ilgili,ruha ait.
Harbiye: Savaşla ilgili.
Mehtiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren. - bk. Mehdiye
Nebiye: Haberci, haber veren, elçi.
Hıfziye: 1. Saklama, koruma ile ilgili. 2. Ezberleme, akılda tutma.
Lütfiye: İyi muamele, güzellik ve hoşlukla ilgili
Safiye: Katıksız, katışıksız saf
Savniye: Koruma, gözetme ile ilgili.
Nabiye: Haberci, haber veren.
Gülşadiye: Mutlu, seviçli güzel.
Nadiye: 1. Bağıran, bağırıp çağıran, seslenen. 2. Toplantı, meclis.
Mariye: Şen’un adında birinin kızı olup hicretin 7. yılında kızkardeşi Şirin ile birlikte, Mukavkıs tarafından Hz. Muhammed’e (s.a.s) hediye edilen kıbti bir cariye. Hz. Peygamberin hanımlarından küçük yaşta ölen oğlu İbrahim’in annesi.
Namiye: 1. Yetişen, büyüyen, artan. 2. Güç kazanma.
Nakiye: 1. Temiz, pak. 2. Çok ince, çok güzel, zarif.
Şehriye: 1. Şehirli, kentli. 2. Kibar, ince, nazik.
Hayriye: Hayırla, iyilikle ilgili
Arziye: Toprakla ilgili, topraktan yetişen.
Naciye: Kurtulmuş, selamete kavuşmuş
Avniye: 1. Yeniçeriler tarafından ve daha sonra Sultan Mecid ve Sultan Aziz zamanlarında giyilen bir çeşit yağmurluk. 2. Yardım etmiş. Yardımla ilgili.
Şemsiye: Güneşle ilgili, güneşe özgü, güneşlik.
Şafiye: İyileştiren, iyi eden, şifa veren.
Merziye: Hoşa giden, beğenilen. - bk. Marziye
Feyziye: 1. Bollukla, bereketle ilgili. 2. Bilimle, bilgiyle ilgili.
Nevriye: Işıklı, parlak.
Lemiye: Parlayan, ışıldayan.
Taliye: 1. Sonradan gelen, bir şeyin arkası sıra giden. 2. Kur’an okuyan.
Terbiye: Eğitim, Görgü
Aliye: Yüce, yüksek
Hamdiye: Allah’ı övmeyle, Allah’a şükretmeyle ilgili.
Sabriye: Sabırlı, sabırla ilgili
Uzziye: Allah `ın gücü
Nariye: 1. Ateşle ilgili. 2. Cin, peri.
Zatiye: Kendiyle ilgili, kendine ait, özel.
Ruziye: Gündüze ait, gündüzle ilgili.
Rahiye: Bal arısı.
Rukiye: Büyüleyici, sihirleyici, efsun. Peygamberimiz’in kızlarından birinin adıdır.
Türkiye: Türkiye Cumhuriyeti’nin yer aldığı ülke.
Kaniye: Kanaat eden, fazlasını istemeyen,kanmış,kanaatkar.
Zihniye: Zihinle, akılla ilgili.
Atiye: 1. Bağış, bahşiş, ihsan. Hediye. 2. Gelecek, istikbal.
Hüsniye: Güzellikle ilgili, güzelliğe ait
Düriye: İnci gibi parlayan, parlak.
Şaziye: Özellikleri kimseye benzemeyen
Mehdiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren.
Emriye: Emirle, buyrukla ilgili.
Cudiye: Cömert, eli açık.
Sırriye: Sır saklamasını bilen kimse.
Nasiye: Unutan, unutmuş olan.
Sevdiye: Türkçe "sevdi" sözüne yanlış olarak Arapça dişillik eki getirilerek elde edilen bir ad.
Takiye: Günahtan, haramdan kaçınan, dinine bağlı kimse.
Basriye: Görme ile ilgili olan.
Resmiye: 1. Devlet tarafından veya devlet adına olan. 2. Alayla, törenle olan. 3. Ciddi.
Ermiye: Dolu yağdıran kasırga bulutları.
Ramiye: Fırlatan, atan.
Behiye: Güzel ve alımlı kadın
Maviye: Billur taşı. Mavi renkten olan, mavi renge ait.
Semiye: Aynı adı taşıyan, adları aynı olan, adaş.
Ferdiye: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel.
Kadriye: Değerle ilgili / İtibar, onur
Sudiye: Yararlı, faydalı, kazançlı.
Sulbiye: Birinin soyundan gelme.
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Şükriye: Görülen iyiliğe karşı şükretmek , hoşnut olmak
Zühtiye: Her türlü zevke karşı koyarak kendini ibadete veren.
Tahliye: Boşaltmak. Boş bırakmak. Serbest bırakmak. Tathir etmek. Temizlemek.
Fahriye: Bir işi çıkar beklemeden yapan
Nazmiye: Vezinli ve kafiyeli sözle, nazımla ilgili
Adeviye: 1. İyilik, yardımseverlik. 2. Ünlü hanım mutasav-vıfe.İyilikseverlik, yardımseverlik.
Nafiye: Yok eden, ortadan kaldıran, süren.
Berkiye: Şimşek gibi, parlak.
Yümniye: Uğurlu, kutlu.
Radiye: Rıza gösteren, kabul eden, boyun eğen.
Veliye: Ermiş kadın.
İlmiye: Dinî bilimlerle uğraşan kimseler topluluğu.
Ferdaniye: Birlik, teklik, eşsizlik.
Ümniye: 1. Umut. 2. İstek, arzu. 3. Niyet.
Suphiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili.
Hediye: Armağan, bahşiş
Hamiye: 1. Himaye eden, koruyan, koruyucu. 2. Kayıran, kayıncı.
Fikriye: Düşünce ile fikir ile ilgili
Seyfiye: 1. Kılıçla ilgili, askerliğe ait. 2. Kılıç biçiminde. 3. Asker zümresi.
Subhiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili. - bk. Suphiye
Raziye: Kabul eden, rıza gösteren, boyun eğen
Zeyniye: Süslü.
Zekiye: Anlayışlı, kavrayışlı, zekâ sahibi.
Münciye: Kurtarıcı, kurtaran, önder.
Saniye: Dakikanın 60’ta biri süresinde zaman birimi
Cevriye: 1. Haksızlık. 2. Eza, cefa, eziyet, gadir, zulüm, sitem.Eziyet, sıkıntıyla ilgili olan.
Ayniye: Gözle ilgili olan.
Şadiye: Sevinç, neşe, mutluluk
Vehbiye: Tanrı bağışı olan.
Bakiye: Artık, artan, kalan, geri kalan. Kalıntı.
Kandemir: Güçlü soydan gelen kimse.
Kanat: 1. Kuşlarda ve böceklerde uçmayı sağlayan organ. 2. Yan, taraf.
Kanturalı: Zengin yaşayan.
Kanpulat: bk. Kanpolat
Kanbay: Kanmış, doymuş, varlıklı kimse.
Kanpolat: Yiğit, kahraman kimse.
Kanıt: Bir şeyin doğruluğu, gerçekliği konusunda kanı verici belge, delil.
Kaniel: Kamış
Kanak: Çabuk aldanan, saf.
Sariye: Hz. Ömer’in İran’daki komutanı.Sariye(R.A)
Kaner: Soyu yiğit olsn kimse.
Kansu: Soyu su gibi saf ve temiz olan.
Kanver: "Canlılık kat" anlamında kullanılan bir ad.
Kanber: bk. Kamber. 1. Hz. Ali´nin sadık kölesi. 2. Bir eve çok gelen kimse.
Kanağan: Çabuk inanan, kanan.
Kanaan: süt ve bal arazi İsraillilere söz
Kani: 1. Kanaat eden, fazlasını istemeyen. 2. İnanmış, kanmış.
Kansun: "Kansın, inansın" anlamında kullanılan bir ad.
Kanık: İnanç, kanı.
Kanun: 1. Yasa. 2. Geçerli olan kural.
Kanıkor: Ateşli, canlı yaradılışta olan kimse.
Kantürk: Türk soyundan gelen.