İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
İlmiye isminin anlamı: Dinî bilimlerle uğraşan kimseler topluluğu. İlmiye ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
İlmiye İsminin Anlamı Nedir? İlmiye İsminin AnaliziTakiye: Günahtan, haramdan kaçınan, dinine bağlı kimse.
Marziye: Hoşa giden, beğenilen.
Nadiye: 1. Bağıran, bağırıp çağıran, seslenen. 2. Toplantı, meclis.
Refiye: Yüksek, yüce. - bk. Refia
Sevdiye: Türkçe "sevdi" sözüne yanlış olarak Arapça dişillik eki getirilerek elde edilen bir ad.
Fahriye: Bir işi çıkar beklemeden yapan
Remziye: İşaretle, simgeyle ilgili, simgeli, simgesel.
Ramiye: Fırlatan, atan.
Nakiye: 1. Temiz, pak. 2. Çok ince, çok güzel, zarif.
Düriye: İnci gibi parlayan, parlak.
Tahliye: Boşaltmak. Boş bırakmak. Serbest bırakmak. Tathir etmek. Temizlemek.
Methiye: 1. Övgü. 2. Birini veya bir şeyi övmek için yazılmış şiir.
Sadriye: 1. Göğüsle ilgili, göğse ait. 2. Çocuğun anasıyla olan bağı.
İlmiye: Dinî bilimlerle uğraşan kimseler topluluğu.
Beriye: Salim, kurtulmuş, aklanmış, arı, temiz.
Seniye: Yüksek, yüce.
Zeyniye: Süslü.
Bedriye: Ayın ondürdüncü geceki haliyle ilgili
Samiye: Yüksek, yüce.
Seyfiye: 1. Kılıçla ilgili, askerliğe ait. 2. Kılıç biçiminde. 3. Asker zümresi.
Ümmiye: Okur yazar olmayan kadın
Basriye: Görme ile ilgili olan.
Badiye: 1. Çöl, sahra 2. Kır, ova
Hüsniye: Güzellikle ilgili, güzelliğe ait
Kudsiye: Kutsal.
Zühtiye: Her türlü zevke karşı koyarak kendini ibadete veren.
Kutbiye: Kutupla ilgili, kutba ilişkin.
Ünsiye: 1. Alışmış, sokulgan. 2. Arkadaş, dost.
Radiye: Rıza gösteren, kabul eden, boyun eğen.
Lemiye: Parlayan, ışıldayan.
Ferdiye: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel.
Cevriye: 1. Haksızlık. 2. Eza, cefa, eziyet, gadir, zulüm, sitem.Eziyet, sıkıntıyla ilgili olan.
Zekiye: Anlayışlı, kavrayışlı, zekâ sahibi.
Ulviye: Yüce, yüksek, gökle ilgili
Kadriye: Değerle ilgili / İtibar, onur
Yümniye: Uğurlu, kutlu.
Asiye: İsyan eden
Namiye: 1. Yetişen, büyüyen, artan. 2. Güç kazanma.
Dürriye: İnci gibi parlayan
Sadiye: Mutlu, uğurlu.
Şevkiye: Şevkli, neşeli, istekli.
Örfiye: Törelerle, âdetlerle ilgili.
Fenniye: Fene, bilime ilişkin, bilimle ilgili.
Fethiye: Fethetme, alma ile ilgili olan. Fethe mensup. Fetih hakkında yazılan kaside.
Zihniye: Zihinle, akılla ilgili.
Sabiye: Küçük kız, kız çocuğu.
İrfaniye: İrfanla, bilgi ve kültürle ilgili.
Berkiye: Şimşek gibi, parlak.
Rukiye: Büyüleyici, sihirleyici, efsun. Peygamberimiz’in kızlarından birinin adıdır.
Adniye: Cennete gitmeye hak kazanmış, cennetlik bayan.
Hamdiye: Allah’ı övmeyle, Allah’a şükretmeyle ilgili.
Mehtiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren. - bk. Mehdiye
Hıfziye: 1. Saklama, koruma ile ilgili. 2. Ezberleme, akılda tutma.
Terbiye: Eğitim, Görgü
Nasiye: Unutan, unutmuş olan.
Hayriye: Hayırla, iyilikle ilgili
Mariye: Şen’un adında birinin kızı olup hicretin 7. yılında kızkardeşi Şirin ile birlikte, Mukavkıs tarafından Hz. Muhammed’e (s.a.s) hediye edilen kıbti bir cariye. Hz. Peygamberin hanımlarından küçük yaşta ölen oğlu İbrahim’in annesi.
Subhiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili. - bk. Suphiye
Fikriye: Düşünce ile fikir ile ilgili
Münciye: Kurtarıcı, kurtaran, önder.
Şaziye: Özellikleri kimseye benzemeyen
Keşfiye: 1. Keşifle ilgili. 2. Keşfeden.
Mihriye: Güneşle ilgili.
Şemsiye: Güneşle ilgili, güneşe özgü, güneşlik.
Veliye: Ermiş kadın.
Taliye: 1. Sonradan gelen, bir şeyin arkası sıra giden. 2. Kur’an okuyan.
Hamiye: 1. Himaye eden, koruyan, koruyucu. 2. Kayıran, kayıncı.
Savniye: Koruma, gözetme ile ilgili.
Safiye: Katıksız, katışıksız saf
Raciye: 1. Rica eden, yalvaran. 2. Umutlu.
Dahiye: Hârikulâde zekâ ve yetenek sahibi. Büyük iş ve hâdise.
Resmiye: 1. Devlet tarafından veya devlet adına olan. 2. Alayla, törenle olan. 3. Ciddi.
Zatiye: Kendiyle ilgili, kendine ait, özel.
Lütfiye: İyi muamele, güzellik ve hoşlukla ilgili
Hadiye: Hidayete erdiren, doğru yolu gösteren, kılavuz, rehber. Önde giden. Kuran’da geçmektedir ( Araf 186, Furkan 31)
Nebiye: Haberci, haber veren, elçi.
Sulbiye: Birinin soyundan gelme.
Nabiye: Haberci, haber veren.
Rasiye: Büyük dağ.
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Kibariye: 1. Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan. 2. Seçkin, değerli. 3. Zengin, soylu.
Mehdiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren.
Feyziye: 1. Bollukla, bereketle ilgili. 2. Bilimle, bilgiyle ilgili.
Sabriye: Sabırlı, sabırla ilgili
Necmiye: Yıldızlarla ilgili, yıldızlara ait
Sırriye: Sır saklamasını bilen kimse.
Muradiye: İstekli, dileği olan, arzulu kadın. Amacı olan kadın.
Adeviye: 1. İyilik, yardımseverlik. 2. Ünlü hanım mutasav-vıfe.İyilikseverlik, yardımseverlik.
Huriye: 1. Coşkunluk hallerinde hurilerle buluştuklarına inanan bir tarikat. 2. Cennet kızı. 3. Sevgili. 4. Çok güzel kadın. Sözlük Anlamı: Meşin sırt çantası, dağarcık.
Zülfiye: Sevgilinin zülfü, saçı. - bk. Zülfüye
Rahiye: Bal arısı.
Merziye: Hoşa giden, beğenilen. - bk. Marziye
Arziye: Toprakla ilgili, topraktan yetişen.
Naciye: Kurtulmuş, selamete kavuşmuş
Kaniye: Kanaat eden, fazlasını istemeyen,kanmış,kanaatkar.
Behiye: Güzel ve alımlı kadın
Emriye: Emirle, buyrukla ilgili.
Vasfiye: Nitelikli.
Vechiye: Yüze ait, yüzle ilgili.
Şafiye: İyileştiren, iyi eden, şifa veren.