İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Harika isminin anlamı: Eşyanın tabiatı dışında, doğa üstü, garip şey, olağanüstü. Harika ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
Harika İsminin Anlamı Nedir? Harika İsminin AnaliziHarmonia: ares kızı
Barika: 1. Işık, parıltı, 2. Şimşek, yıldırım parıltısı.
Raika: Alımlı, güzel, hoş.
Shamika: Gözler
Kalika: bir gül goncası
Vefika: Arkadaş, yoldaş, aynı fikirde olan.
Lilika: zambak çiçeği
Evika: Hayat
Refika: 1. Kadın, eş. 2. Kadın arkadaş.
Nemika: Mektup, name.
Jucika: övdü
Saika: 1. Sevk eden, götüren. 2. Neden, sebep. 3. Yıldırım.
Tevfika: 1. Uydurma, uygun düşürme. 2. Başarıya ulaştırma. 3. Tanrı´nın yardımına kavuşma.
Harum: yüksek aşağı atmak
Harbiye: Savaşla ilgili.
Alika: Özgür, hür. Asil, soylu. Güzel, genç kız. Eski. Bir kelebek cinsi.
Faika: Manevi yönden üstün olan, yüksek, yüce.
Zaika: Tat alan, tadıcı, tat alan.
Lahika: Ek, ilâve, eklenen, katılan şey.Sonradan ilâve edilen. Yetişen, ulaşan.
Şefika: Şefkatli, acıması, esirgemesi bol olan
Hare: Cam, göz vb.nde dalgalanır gibi görünen parlak çizgiler, meneviş.
Harika: Eşyanın tabiatı dışında, doğa üstü, garip şey, olağanüstü
Şaika: İstekli, hevesli kimse.
Müşfika: 1. Sevecen, şefkatli. 2. Acıyan.
Sherika: Pasenner
Mehlika: Ay parçası, çok güzel kadın.
Berika: Göz kamaştıran, göz kamaşması. Şimşek parıltısı. Kuran’da geçiyor (Kıyamet 7)
Şahika: Yüksek, yüce, dağın zirvesi
Şarika: Parlayan, parlak.
Veronika: Zafer
Haris: Süngü demiri. Soğuk olan şey. Muhafız. Bekçi. Gözcü. Himaye eden. Bekleyen. Son derece hırslı olan.
Harim: , yok tanrıya adanmış
Haruz: Dikkat
Hareph: kış sitem
Chaika: Hayat
Harbonah: onun çöküşünü, kılıcını
Haroun-Al-Rachid: Dik
Harb:
Elika: Varyant Eliakim: Tanrı geliştirecek
Harrell: Tanrı Dağı
Harun: Akseden, parlayan. Hz. Musa (a.s)’ın Peygamber olan küçük kardeşinin adı. Köken: İbr. Söyleyiş: (ha:run) Cinsiyet: Erkek 1. Parlayan.2. Hz. Musa’nın küçük kardeşinin adı. Bir tutam ot. Özellikle atlarda görülen, bulaşıcı bir çeşit hastalık, sakağı. sıf. (Ar. ḥurūnet “hayvanın inat edip ileri gitmemesi”nden ḥarūn) 1. İlerleyeceği yerde huysuzluk edip geri geri giden (at) [Halk ağzında harın kullanılmaktadır]: Zabta kim kādir idi esb-i harûn-ı feleği / Olmasa kabza-i destinde inân-ı devlet (Sâmi). Ashâb-ı kiram haydi dediler, kalkmadı, harun hayvan gibi inat edip durdu (Cevdet Paşa). 2. mec. İnatçı (kimse).
Harhas: güven öfke ısı
Harel: Tanrı Dağı
Haran: dağlık ülke
Harput: Güneşli lotus