İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Harika isminin anlamı: Eşyanın tabiatı dışında, doğa üstü, garip şey, olağanüstü. Harika ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
Harika İsminin Anlamı Nedir? Harika İsminin AnaliziVeronika: Zafer
Kalika: bir gül goncası
Faika: Manevi yönden üstün olan, yüksek, yüce.
Harmonia: ares kızı
Refika: 1. Kadın, eş. 2. Kadın arkadaş.
Lahika: Ek, ilâve, eklenen, katılan şey.Sonradan ilâve edilen. Yetişen, ulaşan.
Zaika: Tat alan, tadıcı, tat alan.
Raika: Alımlı, güzel, hoş.
Saika: 1. Sevk eden, götüren. 2. Neden, sebep. 3. Yıldırım.
Harum: yüksek aşağı atmak
Şahika: Yüksek, yüce, dağın zirvesi
Shamika: Gözler
Alika: Özgür, hür. Asil, soylu. Güzel, genç kız. Eski. Bir kelebek cinsi.
Harika: Eşyanın tabiatı dışında, doğa üstü, garip şey, olağanüstü
Hare: Cam, göz vb.nde dalgalanır gibi görünen parlak çizgiler, meneviş.
Şarika: Parlayan, parlak.
Evika: Hayat
Sherika: Pasenner
Berika: Göz kamaştıran, göz kamaşması. Şimşek parıltısı. Kuran’da geçiyor (Kıyamet 7)
Barika: 1. Işık, parıltı, 2. Şimşek, yıldırım parıltısı.
Lilika: zambak çiçeği
Nemika: Mektup, name.
Vefika: Arkadaş, yoldaş, aynı fikirde olan.
Jucika: övdü
Müşfika: 1. Sevecen, şefkatli. 2. Acıyan.
Tevfika: 1. Uydurma, uygun düşürme. 2. Başarıya ulaştırma. 3. Tanrı´nın yardımına kavuşma.
Şaika: İstekli, hevesli kimse.
Şefika: Şefkatli, acıması, esirgemesi bol olan
Mehlika: Ay parçası, çok güzel kadın.
Harbiye: Savaşla ilgili.
Haruz: Dikkat
Haris: Süngü demiri. Soğuk olan şey. Muhafız. Bekçi. Gözcü. Himaye eden. Bekleyen. Son derece hırslı olan.
Haran: dağlık ülke
Elika: Varyant Eliakim: Tanrı geliştirecek
Harrell: Tanrı Dağı
Hareph: kış sitem
Harbonah: onun çöküşünü, kılıcını
Harim: , yok tanrıya adanmış
Haroun-Al-Rachid: Dik
Harb:
Harun: Akseden, parlayan. Hz. Musa (a.s)’ın Peygamber olan küçük kardeşinin adı. Köken: İbr. Söyleyiş: (ha:run) Cinsiyet: Erkek 1. Parlayan.2. Hz. Musa’nın küçük kardeşinin adı. Bir tutam ot. Özellikle atlarda görülen, bulaşıcı bir çeşit hastalık, sakağı. sıf. (Ar. ḥurūnet “hayvanın inat edip ileri gitmemesi”nden ḥarūn) 1. İlerleyeceği yerde huysuzluk edip geri geri giden (at) [Halk ağzında harın kullanılmaktadır]: Zabta kim kādir idi esb-i harûn-ı feleği / Olmasa kabza-i destinde inân-ı devlet (Sâmi). Ashâb-ı kiram haydi dediler, kalkmadı, harun hayvan gibi inat edip durdu (Cevdet Paşa). 2. mec. İnatçı (kimse).
Harel: Tanrı Dağı
Chaika: Hayat
Harhas: güven öfke ısı
Harput: Güneşli lotus