İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Hanbiken isminin anlamı: Hükümdar karısı. - bk. Hanbike. Hanbiken ismi Türkçe kökenli bir Kız ismidir.
Hanbiken İsminin Anlamı Nedir? Hanbiken İsminin AnaliziHani: Mutlu, mutlu, sevinç
Hanife: Allah’ın birliğine inanan, iman eden
Hanzale: Zakkum. Zakkum ağacı. Ebu Cehil karpuzu denilen portakal büyüklüğünde mevyesi çok acı bir nebat. Karga kabağı diye de adlandırılır.
Hansultan: Hükümdar ve sultan.
Hankız: Hükümdar kızı.
Hanüman: 1. Ev bark, ocak, yuva. 2. Ev halkı, çoluk çocuk.
Terken: 1. Kraliçe. 2. Güzel kız. 3. Bir tür ok.
Ruken: Güler yüzlü, yüzü gülen.
Hanzade: Hükümdar çocuğu
Hanbiken: Hükümdar karısı. - bk. Hanbike
Hande: 1. Açılış, açılma. 2. Gülüş, gülme / alay etme, eğlenme
Hanım: Soylu kadın, bayan
Handan: Gülen, şen
Hansa: Kuğu.
Beken: Dayanıklı, güçlü.
Hanameel: Tanrı'dan gelen lütfu, Tanrı'nın bir armağanıdır
Hanımkız: Ağırbaşlı kız.
Hannan: En merhametli, çok merhamet eden, rahmetlerin en güzelini gösteren. Rahman ve Rahîm olan ve çok merhametli olan Allah’ın isimlerinden birisi.
Hanne: Hz. Meryem’in annesinin ismi. (Kaynak Bilinmiyor)
Hanbike: Hükümdar karısı.
Hanbegüm: Hanın karısı, hükümdar eşi
Hanna: Tanrı'nın Grace
Hanbeğendi: "Hanın hoşuna gitti anlamında kullanılan bir ad.
Hanbek: Güçlü, kuvvetli hükümdar.
Daldiken: Ağaç yetiştiren kimse.
Hananel: Tanrı'nın uzlaştırılması
Haniel: Tanrı'nın lütfu
Eken: Toprakla uğraşan kimse.
Köken: 1. Bir şeyin çıktığı dayandığı temel, biçim, neden veya yer. 2. Kavun, karpuz, kabak gibi bitkilerin toprak üstünde yayılan dalları. 3. Soy, asıl, ata.
Hanifi: Doğru, temiz, pak. İslam dinine sımsıkı bağlı olan kimse. İslamiyetten önce tek Tanrı’ya inanan.
Hananiah: Yahve kefaret
Hanani: Benim lütuf benim merhamet
Hanalp: Yiğit, cesur hükümdar.
Demirbüken: Demiri bükecek güçte olan kimse.
Göken: 1. Yeşillik. 2. Bir tür mantar. bk. Göğen
Ülken: "Senin yurdun, senin vatanın" anlamında kullanılan bir ad.
Hanif: 1. İslam dinine sımsıkı bağlı olan kimse. 2. İslamiyetten önce tek Tanrı´ya inanan.
Ötüken: 1. Oğuz Destanı´nda Tiyenşan dağlarıyla Orhun havzası arasında bulunduğu belirtilen, ormanlık, kutsal bölge. 2. Moğ. Yer ilahesi.
Hanefi: Allah´ın birliğine iman eden.
Hanzala: Eshâb-ı kirâmdan Hanzala hazretleri. Uhud şavaşında şehit olmuştur. Hanzala hazretleri henüz yeni evlendiği günün gecesi, Uhud harbi haberini alır almaz boy abdesti alma fırsatını bulmadan Uhuda gitmek üzere hemen sahâbenin arkasından koşmaya başlamış ve eshâbının arasına katılmıştır. Uhud Savaşı´nda şehit olmuştur.
Babken: Bige baba
Draken: ejderha
Hanedan: Peygamber, hükümdar veya devlet büyüğü gibi bir kimseye dayanan soy, büyük aile.
Ereken: Erkenden ekim yapan kimse.
Diken: Kimi bitkilerin dal, yaprak, meyve kabuğu gibi bölümlerinde ve kimi hayvanların derisinde bulunan sert, sivri çıkıntı.
Hankan: Han soyundan gelen kimse.
Hansoy: Han soyundan gelen kimse.
Hanan: Tanrı'nın sevgili / Hediyelik, Bağışlama, şefkat, hassasiyet
Yönetken: 1. Yönetme yeteneği olan, becekli. 2. Düzenli, tertipli.
Hannibal: Değerli
Jaken: Bilge
Hanbey: Hükümdar ve bey.
Han: 1. Eski Türklerde kağana bağlı veya kendi başına buyruk, ikinci derecede bir devlet başkanı. 2. Osmanlı Padişahlarının adlarının sonuna getirilen san.
Bayülken: Yüce, yüksek, ulu zengin kişi.