İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Hanbiken isminin anlamı: Hükümdar karısı. - bk. Hanbike. Hanbiken ismi Türkçe kökenli bir Kız ismidir.
Hanbiken İsminin Anlamı Nedir? Hanbiken İsminin AnaliziHannan: En merhametli, çok merhamet eden, rahmetlerin en güzelini gösteren. Rahman ve Rahîm olan ve çok merhametli olan Allah’ın isimlerinden birisi.
Hanımkız: Ağırbaşlı kız.
Hande: 1. Açılış, açılma. 2. Gülüş, gülme / alay etme, eğlenme
Hanbiken: Hükümdar karısı. - bk. Hanbike
Hansultan: Hükümdar ve sultan.
Hankız: Hükümdar kızı.
Terken: 1. Kraliçe. 2. Güzel kız. 3. Bir tür ok.
Hanne: Hz. Meryem’in annesinin ismi. (Kaynak Bilinmiyor)
Hanbegüm: Hanın karısı, hükümdar eşi
Hanbike: Hükümdar karısı.
Hanameel: Tanrı'dan gelen lütfu, Tanrı'nın bir armağanıdır
Hansa: Kuğu.
Hanzade: Hükümdar çocuğu
Hanbeğendi: "Hanın hoşuna gitti anlamında kullanılan bir ad.
Ruken: Güler yüzlü, yüzü gülen.
Beken: Dayanıklı, güçlü.
Hanüman: 1. Ev bark, ocak, yuva. 2. Ev halkı, çoluk çocuk.
Handan: Gülen, şen
Hanzale: Zakkum. Zakkum ağacı. Ebu Cehil karpuzu denilen portakal büyüklüğünde mevyesi çok acı bir nebat. Karga kabağı diye de adlandırılır.
Hanife: Allah’ın birliğine inanan, iman eden
Hani: Mutlu, mutlu, sevinç
Hanım: Soylu kadın, bayan
Hanna: Tanrı'nın Grace
Draken: ejderha
Hananiah: Yahve kefaret
Ereken: Erkenden ekim yapan kimse.
Köken: 1. Bir şeyin çıktığı dayandığı temel, biçim, neden veya yer. 2. Kavun, karpuz, kabak gibi bitkilerin toprak üstünde yayılan dalları. 3. Soy, asıl, ata.
Hananel: Tanrı'nın uzlaştırılması
Ülken: "Senin yurdun, senin vatanın" anlamında kullanılan bir ad.
Eken: Toprakla uğraşan kimse.
Bayülken: Yüce, yüksek, ulu zengin kişi.
Göken: 1. Yeşillik. 2. Bir tür mantar. bk. Göğen
Hansoy: Han soyundan gelen kimse.
Hanedan: Peygamber, hükümdar veya devlet büyüğü gibi bir kimseye dayanan soy, büyük aile.
Hanani: Benim lütuf benim merhamet
Haniel: Tanrı'nın lütfu
Diken: Kimi bitkilerin dal, yaprak, meyve kabuğu gibi bölümlerinde ve kimi hayvanların derisinde bulunan sert, sivri çıkıntı.
Hankan: Han soyundan gelen kimse.
Demirbüken: Demiri bükecek güçte olan kimse.
Daldiken: Ağaç yetiştiren kimse.
Hanbey: Hükümdar ve bey.
Hanifi: Doğru, temiz, pak. İslam dinine sımsıkı bağlı olan kimse. İslamiyetten önce tek Tanrı’ya inanan.
Jaken: Bilge
Han: 1. Eski Türklerde kağana bağlı veya kendi başına buyruk, ikinci derecede bir devlet başkanı. 2. Osmanlı Padişahlarının adlarının sonuna getirilen san.
Hanefi: Allah´ın birliğine iman eden.
Hanif: 1. İslam dinine sımsıkı bağlı olan kimse. 2. İslamiyetten önce tek Tanrı´ya inanan.
Hanbek: Güçlü, kuvvetli hükümdar.
Yönetken: 1. Yönetme yeteneği olan, becekli. 2. Düzenli, tertipli.
Ötüken: 1. Oğuz Destanı´nda Tiyenşan dağlarıyla Orhun havzası arasında bulunduğu belirtilen, ormanlık, kutsal bölge. 2. Moğ. Yer ilahesi.
Hanzala: Eshâb-ı kirâmdan Hanzala hazretleri. Uhud şavaşında şehit olmuştur. Hanzala hazretleri henüz yeni evlendiği günün gecesi, Uhud harbi haberini alır almaz boy abdesti alma fırsatını bulmadan Uhuda gitmek üzere hemen sahâbenin arkasından koşmaya başlamış ve eshâbının arasına katılmıştır. Uhud Savaşı´nda şehit olmuştur.
Hannibal: Değerli
Hanan: Tanrı'nın sevgili / Hediyelik, Bağışlama, şefkat, hassasiyet
Hanalp: Yiğit, cesur hükümdar.
Babken: Bige baba