İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Hanbey isminin anlamı: Hükümdar ve bey. Hanbey ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Hanbey İsminin Anlamı Nedir? Hanbey İsminin AnaliziHannan: En merhametli, çok merhamet eden, rahmetlerin en güzelini gösteren. Rahman ve Rahîm olan ve çok merhametli olan Allah’ın isimlerinden birisi.
Hanameel: Tanrı'dan gelen lütfu, Tanrı'nın bir armağanıdır
Hanbiken: Hükümdar karısı. - bk. Hanbike
Handan: Gülen, şen
Abbey: Babası sevinir
Hanbeğendi: "Hanın hoşuna gitti anlamında kullanılan bir ad.
Hani: Mutlu, mutlu, sevinç
Hanna: Tanrı'nın Grace
Hankız: Hükümdar kızı.
Hanbegüm: Hanın karısı, hükümdar eşi
Hanbike: Hükümdar karısı.
Hansa: Kuğu.
Hanımkız: Ağırbaşlı kız.
Hande: 1. Açılış, açılma. 2. Gülüş, gülme / alay etme, eğlenme
Hanım: Soylu kadın, bayan
Hanne: Hz. Meryem’in annesinin ismi. (Kaynak Bilinmiyor)
Hansultan: Hükümdar ve sultan.
Hanzale: Zakkum. Zakkum ağacı. Ebu Cehil karpuzu denilen portakal büyüklüğünde mevyesi çok acı bir nebat. Karga kabağı diye de adlandırılır.
Hanüman: 1. Ev bark, ocak, yuva. 2. Ev halkı, çoluk çocuk.
Hanife: Allah’ın birliğine inanan, iman eden
Hanzade: Hükümdar çocuğu
Çakırbey: Yiğit, cesur, gözü pek bey.
Hanbey: Hükümdar ve bey.
Uğurlubey: Uğurlu bey.
Satıbey: Kendisini adamış bey.
Konurbey: Kahraman, yiğit bey.
Hürbey: Özgür, bağımsız bey.
Hankan: Han soyundan gelen kimse.
Hanefi: Allah´ın birliğine iman eden.
Tekbey: Biricik, eşsiz bey.
Salıkbey: Tavsiye edilen bey.
Zorbey: Güçlü bey.
Gündüzbey: Gündüz gibi aydınlık ve ışık saçan bey.
Çakabey: 11.yy’da İzmir yöresinde beylik kuran Türk Beyi
Tekebey: Mert, sözünün eri olan bey.
Hanedan: Peygamber, hükümdar veya devlet büyüğü gibi bir kimseye dayanan soy, büyük aile.
Hanalp: Yiğit, cesur hükümdar.
Hansoy: Han soyundan gelen kimse.
Hanzala: Eshâb-ı kirâmdan Hanzala hazretleri. Uhud şavaşında şehit olmuştur. Hanzala hazretleri henüz yeni evlendiği günün gecesi, Uhud harbi haberini alır almaz boy abdesti alma fırsatını bulmadan Uhuda gitmek üzere hemen sahâbenin arkasından koşmaya başlamış ve eshâbının arasına katılmıştır. Uhud Savaşı´nda şehit olmuştur.
Elçibey: Beyin elçiliğini yapan kimse.
Kavurtbey: Heybetli, gösterişli, cesur, yiğit, kahraman bey.
Kocabey: Yaşlı, ihtiyar bey.
Soylubey: İyi tanınmış, köklü bir aileden gelen bey.
Kızgınbey: Öfkeli, kızmış bey.
Ulakbey: Yardım eden, yardımcı olan bey.
Alaybey: Herhangi bir törende veya gösteride yer alan topluluğun önderi.
Yanbey: Arkadaşı bey olan kimse.
Tellibey: Nazlı, alıngan, çabuk küsen bey.
Acabey: Aca ve bey sözlerinden oluşan bir ad.
Akabey: Saygıdeğer, varlıklı bey.
Atabey: Selçuklularda şehzadeleri eğitmekle görevli kişilere verilen ünvan
Hanifi: Doğru, temiz, pak. İslam dinine sımsıkı bağlı olan kimse. İslamiyetten önce tek Tanrı’ya inanan.
Akbey: Dürüst, doğru kimse.
Sayınbey: Değerli, saygın bey.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Balabey: Yüce bey.
Ecebey: Saygın, ileri gelen bey.
Balbey: Bal gibi tatlı olan bey.
Uluğbey: bk. Ulubey
Balıbey: Değer verilen olgun bey.
Çölbey: Çölde yaşayan bey.
Erbey: Yiğit, cesur hükümdar, bey.
Ulubey: Yüce, saygın, değerli bey.
Tosunbey: Sağlıklı, tıknaz bey.
İnalbey: Kendisine inanılan, güvenilen bey.
Özbey: Gerçekten bey olan kimse.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Hanbek: Güçlü, kuvvetli hükümdar.
Jobey: Hükümlü, hasta
Oğulbey: Beyin oğlu.
Ziverbey: Süs, bezek.
Çağrıbey: 1. Çağıran bey. 2. Selçuklu Devleti´nin kurucularından Horasan Meliki.
Koçubey: Koçu arabasını kullanan kişi.
Hanif: 1. İslam dinine sımsıkı bağlı olan kimse. 2. İslamiyetten önce tek Tanrı´ya inanan.
Umurbey: Görgülü, bilgili bey.
Balibey: Değer verilen olgun bey. bk. Balıbey.
Güngörbey: Mutluluk, neşe içinde yaşayan bey.
Hanan: Tanrı'nın sevgili / Hediyelik, Bağışlama, şefkat, hassasiyet
Erdibey: Olgun, ermiş, saygın bey.
Batıbey: Üstün gelen, gücü yeten, galip olan bey.
Gülbey: Gülümseyen bey.
Tanbey: Şafak gibi aydınlık bey.
Ölmezbey: Uzun ömürlü bey.
Şahinbey: Şahin gibi güçlü, yiğit kimse.
Usbey: Akıllı bey.
İlbey: Egemen olan
Hanani: Benim lütuf benim merhamet
Dumanbey: Kara ve esmer renkli bey.
Han: 1. Eski Türklerde kağana bağlı veya kendi başına buyruk, ikinci derecede bir devlet başkanı. 2. Osmanlı Padişahlarının adlarının sonuna getirilen san.
Aslıbey: Bey soyundan gelen.
Muştubey: Müjde veren bey.
Aydınbey: İleri görüşlü bey.
Haniel: Tanrı'nın lütfu
Hannibal: Değerli
Nişanbey: Ünlü, meşhur, tanınmış kimse.
Ağcabey: Temiz, namuslu, eline ayağına düzgün bey.
İncebey: Nazik kimse.
Acarbey: Güçlü, cesur, atılgan, becerikli kimse.
Hananiah: Yahve kefaret
Hananel: Tanrı'nın uzlaştırılması
Çalıkbey: Sağlığı yerinde olmayan bey.
Canbey: Şirin, tatlı bey.
Barsbey: Yiğit, cesur bey.
Doğanbey: Doğan, dünyaya gelen bey.
Günbey: Güneş gibi ışık ve aydınlık saçan bey.
Aybey: Ay gibi güzel olan yakışıklı bey.
Şahbey: Üstün nitelikli, saygın, yüce kimse.