İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Haman isminin anlamı: gürültü gürültü. Haman ismi İbranice kökenli bir Erkek ismidir.
Haman İsminin Anlamı Nedir? Haman İsminin AnaliziHamiye: 1. Himaye eden, koruyan, koruyucu. 2. Kayıran, kayıncı.
Hamdiye: Allah’ı övmeyle, Allah’a şükretmeyle ilgili.
Iman: (Allah)
Esman: Her şeyin pahası, tutarları, semenleri. Bedeller, kıymetler, değerler
Hamiyet: İnsanın aile ve ülkesini koruma çabası, iyilik severlik
Hanüman: 1. Ev bark, ocak, yuva. 2. Ev halkı, çoluk çocuk.
Mihman: Konuk, misafir.
Hamise: Beşinci.
Hamoth: rezalet
Hamra: Çok kırmızı, kızıl.
Keriman: Eli açıklar, cömertler.
Hamutal: onun ısı gölgesi
Ezman: Gök, sema
Neriman: Pehlivan, yiğit
Şaduman: Sevinçli, neşeli. - bk. Şadıman
Dilman: Dil bilen, güzel söz söyleyen. bk. Dilmen.
Leman: Titrek / Parlamak / ekin toplamak
Hıraman: Salına salına, naz ve eda ile yürüyen.
Hamide: Şükredici, hamd edici
Şuman: Zambak;güzellik
Peyman: Yemin, ant.
Gökduman: Göğe yükselen duman.
Denizman: Denizci.
Naaman: hoş
Talayman: Deniz adamı, denizci.
Alpman: Yiğit, cesur, kahraman kişi.
Danışman: 1. Bilgili ve düşüncesinden yararlanmak için danışılan kimse. 2. Bilgin.
Ayman: Ay gibi ışıklı, güzel kimse.
Akerman: Dürüst, soylu, temiz kişi.
Çokman: Topuz, gürz.
Arıman: Temiz, saf, dürüst kimse.
Karaduman: Siyah duman.
Kerman: Hisar, kale. - bk. Kirman
Abdelrahman: Rahmân ve Servant
Balaman: 1. İri, büyük. 2. Şişman, gürbüz kimse. 2. Atmaca, doğan vb. yırtıcı bir kuş. bk. Balaban
Nachman: Meevoelenden
Saman: Zenginlik. Rahat, dinçlik. Düzen. Ekinlerin harmanda dövülüp taneleri ayrıldıktan sonra kalan, hayvanlara yedirilen ufalanmış sapları. (Türkçe)
Yurtman: Yurdunu çok seven kimse.
Rahman: Acıması bol olan
Acarman: Çevik, becerikli, girişken insan.
Tarman: Tarımla uğraşan kimse, rençper. - bk. Tarıman
Koman: Umut.
Gülerman: Güler yüzlü, güleç kimse.
Behman: Filân, filânca. Celali takvimde Farsça bir ay adı (21 Ocak – 19 Şubat tarihleri arasına denk gelir).
Uçman: Uçan, uçucu.
Samman: Bakkal
Çakman: Amacına erişen, ulaşan kimse
Yaman: Güç etki ve beceriklilik sahibi
Işıman: Parlak, aydınlık yüzlü kimse.
Kirman: Hisar, kale.
Zaman: Vakit, çağ.
Eryaman: Güçlü becerikli yiğit.
Êzman: Gök Yüzü
Ham: Güney, sıcak, sıcak
Akman: 1. Temiz, beyaz, güzel insan. 2. İhtiyar. Yaşlı kimse
Luqman: Bilinmeyen
Akıman: Cömert, eli açık kimse.
Güman: 1. İnanç. 2. Kanaat. 3. İstek, heves. 4. Neşe.
Sayman: Hesap işleriyle uğraşan kimse.
Erkman: Güçlü, etkili, sözü geçer kimse.
Abdirahman: Rahmân ve Servant
Tarıman: Tarımla uğraşan kimse, rençper.
Hamdi: Hamd eden, şükreden / Tanrı ile ilgili
Lukman: Wise, Akıllı
Korman: Kor gibi ateşli, canlı, hareketli kimse.
Ferman: 1. Buyruk, emir. 2. Tanrı buyruğu.
Tayman: Genç, taze, toy kimse.
Hamaset: Cesaret, kahramanlık, yiğitlik.
Hamor: bir eşek kil toprak
Numan: 1. Kan. 2. Gelincik
Çağman: Çağın insanı.
Abdalrahman: merhametli bir kulu
Zalman: huzurlu ve sakin
Ahiman: sağ kardeşi
Hamit: Şükredici
Özalpman: Özünde yiğit olan kimse.
Jorman: Tanrı tarafından Yüce
Kahraman: Savaşta yiğitlik gösteren, cesur
Kırman: Saçlarına ak düşmüş adam.
Uzman: Belli bir işte, belli bir konuda bilgi, görüş ve becerisi çok olan kimse.
Başarman: Yaptığı işleri başarıyla sonuçlandıran kimse.
Hami: Koruyan, arka çıkan, koruyucu
Berkman: Güçlü, sağlam kişilikli kimse.
Salman: Özgür, hür
Haman: gürültü gürültü
Abdal-Rahman: Merhametlilerin Servant
Suleiman: Barış
Acunman: Çok ünlü, tanınmış kimse. Dünyaca tanınmış, ünlü.
Hyman: Hayat
Oğuzman: Güçlü, sağlam, iyi yürekli, dost kimse.
Hamuza: Sürekli, güçlü
Demirman: Demir gibi güçlü, sağlam kimse.
Toraman: Güçlü, kuvvetli kimse.
Pakman: Temiz, dürüst, soylu kimse.
Bediüzzaman: Zamanın güzelliği.
Salaman: Barış
Bayman: Varlıklı, saygın kimse.
Duman: Bir maddenin yanmasıyla çıkan kara ve esmer renkli gaz.
Uluman: Ulu, yüksek, saygın kimse.
Tağman: Dağ gibi iri yarı, gösterişli kimse.
Nayman: 1. Sekiz. 2. Batı Moğolistan´da yaşayan sekiz kabileden oluşan topluluk.
Abdukrahman: merhametli Tanrı köle
Süleyman: 1. Huzur, sükûn.2. Kur’an-ı Kerim’de adı geçen peygamberlerden biri.Hz.Davud un oğlu
Hamil: 1. Taşıyan, taşıyıcı. 2. Sahip olan. 3. Destek.
Özman: Özü sağlam, iyi kişilikli kimse.- bk. Özmen
Erman: Erdemli yiğit
Utman: Şerefli, edepli, terbiyeli kimse.
Abdulrahman: merhametli Tanrı köle
Hamdullah: Allah’ın övgüsü.
Lokman: Tarihteki en ünlü tabibin adı (Lokman Hekim)
Hamza: Aslan
Usman: Akıllı, zeki kimse.
Hamid: Şükredici
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Yatman: Boyun eğen, uysal, yumuşak başlı kimse.
Gılman: Cennet’te hizmet gören delikanlılar.
Uman: Umudu olan, bekleyen, umutlu.
Odman: Ateş gibi canlı, coşkulu, hareketli kimse.
Oyman: Görüş, düşünce sahibi kimse.
Hammedatha: o yasa ile sorun
Hamis: Beşinci.