İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Günbek isminin anlamı: Güneş gibi ışık ve aydınlık saçan bey. bk. Günbey. Günbek ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Günbek İsminin Anlamı Nedir? Günbek İsminin AnaliziGünnar: Günü heyecanlı ve ateşli geçen.
Günbatu: Üstün gelen, gücü yeten, galip.
Kelebek: 1. Vücudu, kanatları ince pullarla ve türlü renklerle örtülü, dört kanatlı, çok sayıda türü olan böcek. 2. Narin, zarif kadın.
Günseli: Işık seli, bol parlak ışık demeti
Güniz: Günün başlangıcını belirleyen görüntü
Günaç: Gün gibi doğ, aydınlat" anlamında kullanılan bir ad.
Güney: "Dört ana yönden biri, Kuzey kutbuna karşı olan
Gün: Gündüz vakti / Aydınlık
Günnur: Güneş ışığının aydınlığı, nuru
Günçiçek: Ayçiçeği. bk. Günçiçeği
Güngören: Mutluluk, neşe içinde yaşayan.
Günerim: Günün iyi haberi, müjdesi.
Güneşhanım: Güneş gibi parlak ve güzel olan kadın.
Günnaz: Nazlı güzel.
Günden: Uysal, yumuşak, her şeyi kabul eden kimse.
Güngör: İyi günler yaşa anlamında
Günten: Parlak teni olan.
Günebakan: Ayçiçeği.
Günal: Gün al yaşa, kızıl renkli güneş
Güneş: Kendi sistemi içindeki gezegenlere ısı ışık veren gök cismi
Günşah: Günün şahı, hükümdarı.
Gündal: Güneş gibi aydınlık ve ışık saçan genç.
Günan: "Işığı ve aydınlığı her zaman hatırla" anlamında kullanılan bir ad.
Günsenin: ´Senin günün´ anlamında kullanılan bir ad.
Günseren: Güneş gibi aydınlık, ışık saçan.
Günel: Güneş gibi aydınlık ve ışık saçan.
Günfer: Gün ışığı.
Günay: Aydınlık gün / Güney-Cenup
Günsili: Temiz, iffetli, namuslu kimse.
Günaydın: Sabahları söylenen esenleme sözü.
Günsel: Günle ilgili güne ait
Günsu: Saf, dürüst ve temiz kimse.
Güner: Güneşin doğma zamanı. Tan Vakti.
Günana: "Işığı ve aydınlığı her zaman hatırlasın" anlamında kullanılan bir ad.
Güngül: Güneş gibi parlak gül.
Günçiçeği: Ayçiçeği.
Taybek: Güçlü kuvvetli çocuk.
Günhan: Oğuz’un altı oğlundan Güneşi simgeleyenin adı
Güntürk: Güneş gibi ışık ve aydınlık saçan Türk.
Elbek: Eli güçlü olan kimse.
Gündemir: Sağlam ve kuvvetli ışık saçan.
Hanbek: Güçlü, kuvvetli hükümdar.
Hasbek: İyi, dürüst, saf insan.
Günol: "Güneş gibi aydınlık ve ışık saç" anlamında kullanılan bir ad.
Günbay: Zenginlik içinde geçen gün.
Güneray: Sabahın ilk vakitleri gibi parlak ve saf olan.
Erdibek: Olgun, ermiş, saygın bey.
Canbek: Özü pek, güçlü kişilikli kimse.
Gündeniz: Deniz gibi coşkun bir biçimde etrafına ışık ve aydınlık saçan
Güngöze: Işıklı kaynak.
Günkutan: Gününü neşeli ve mutlu geçiren.
Sarbek: Sarışın bey.
Günkan: Güneş gibi aydınlık bir soydan gelen kimse.
Gündöndü: 1. Öğleden sonraki zaman. 2. Ayçiçeği.
Baybek: Zengin bey.
Güneşen: Günü mutlu ve neşeli geçen.
Günkutlu: Günü kutlu ve mutlu olan.
Günmutlu: Günü neşeli ve mutlu olan.
Güneralp: Sabahın erkeninde kalkıp işe başlayan yiğit.
Günyol: Işıklı, aydınlık yol.
Gündaş: AYnı günde doğan. bk. Gündeş
Güngörmüş: Mutlu, güzel hayat sürmüş.
Güngörbey: Mutluluk, neşe içinde yaşayan bey.
Günkurt: Günei gibi aydın ve parlaklık saçan kimse.
Günışık: Güneş ışığı.
Gündüzbey: Gündüz gibi aydınlık ve ışık saçan bey.
Güneç: Çok güneş alan yer.
Günak: İyi, hayırlı, mutlu gün.
Güneral: "Sabah erkenden al" anlamında kullanılan bir ad.
Aybek: 1. Ay gibi güzel ve yakışıklı olan bey. 2. Hindistan’daki Türk Memlûkleri Devletinin kurucusu. (Ö. 1210).
Gündüzhan: Gündüz gibi aydınlık ve ışık saçan hükümdar.
Günbey: Güneş gibi ışık ve aydınlık saçan bey.
Günerman: Yiğit soydan gelen aydın kimse.
Gündoğar: Sabaha karşı doğan çocuklara verilen bir ad. bk. Gündoğan
Orbek: Şehir beyi.
Gündüzalp: Gündüz gibi aydınlık ve ışık saçan yiğit.
Günçağ: "Güneş gibi ışık ve aydınlık saç" anlamında kullanılan bir ad.
Gündüz: Gecenin karşıtı
Günyaruk: Gün ışığı.
Gündoğdu: "Sabaha karşı doğdu" anlamında kullanılan bir ad.
Tanbek: Şafak gibi aydınlık bey.
Gülbek: Gülümseyen bey.
Ulubek: Erdemli, saygın bey.
Güntimur: Sağlam ve kuvvetli ışık saçan. bk. Gündemir
Günyüz: Güneş gibi parlak yüz.
Günalan: Aydınlanan, aydın olan.
Günizi: Güneşin izini taşıyan kimse.
Güngördü: "Her zaman neşe, mutluluk ,çinde yaşadı" anlamında kullanılan bir ad.
Güntürkün: "Aydınlık ve ışık saçmak Türk´e yakışır" anlamında kulanılan bir ad.
Güneri: Günün adamı, günün kişisi.
Günergin: Batmak üzere olan güneş.
Günyeli: Doğu rüzgârı.
Günçe: Güneşli yer.
Atabek: Selçuklularda şehzadelerin eğitimiyle görevli kimse, lala.
Günerkan: Yiğit soydan gelen aydın kimse.
Yanbek: Arkadaşları sağlam olan kimse.
Günder: "Gönder, yolla" anlamında kullanılan bir ad.
Günizli: Güneşin izini taşıyan kimse.
Gündeş: AYnı günde doğan.
Günaltan: Güneş gibi aydınlık ve ışık saçan hükümdar.
Güneren: Güneş gibi aydınlık ve ışık saçan yiğit.
Güntöre: Törelere bağlı kimse.
Günbek: Güneş gibi ışık ve aydınlık saçan bey. bk. Günbey
Güntekin: Güneş gibi ışık ve aydınlık saçan kimse.
Günalp: Güneş gibi aydınlım ve ışık saçan yiğit.
Günvar: Gün gibi parlak olan kimse.
Günkaya: Güneş gibi aydınlık ve parlak kimse.
Günsar: "Güneş gibi her tarafı çevrele, herkese yararın olsun" anlamında kullanılan bir ad.
Günaltay: Güneş gibi yükseklerde, yüksek makamlarda ışık ve aydınlık saçan.
Günsav: "Güneş gibi herkese etki et" anlamında kullanılan bir ad.
Tekbek: Çok değerli, eşsiz, saygın kimse.
Gündoğmuş: Sabaha karşı doğan çocuklar için kullanılan bir ad.
Güneşhan: Güneş gibi ışık ve aydınlık saçan hükümdar.
Günyıl: Gün ve yıl.
Öbek: Yığın, takım, grup.
İlbek: bk. İlbey
Gündoğan: Sabaha karşı doğan çocuklara verilen bir ad.
Bek: 1. Sağlam, sert, katı. 2. Bey. 3. İleri gelen, sözü geçen, saygın, zengin kişi.
Günce: Günlük, muhtıra. NOT: Bir kişinin yaşadıklarını, duygu ve izlenimlerini, tarih belirterek günü gününe anlatmasıyla oluşan yazı türüne günlük denir.