İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Fernur isminin anlamı: Aydınlık, ışık, nur. Fernur ismi Farsça kökenli bir Kız ismidir.
Fernur İsminin Anlamı Nedir? Fernur İsminin AnaliziFerahru: Güler yüzlü, güleç.
Zennur: bk. Zinnur
Aylanur: Ayın çeresindeki ışık gibi parlak olan.
Ferdane: Ferdaniye bk. Ferdaniye
Yurdanur: Yurdun ışığı olan kimse.
Mahinur: Işıklı ay.
Elnur: Elin nuru.
Eslemnur: Eslem ve Nur isimlerinin bir araya gelmesi ile türetilmiştir. Daha güçlü aydınlık, en büyük nur anlamına gelir.
Ruhinur: Nur yüzlü, aydınlık yüzlü.
Beyzanur: Işık saçan nur. Çok beyaz, çok temiz ve nurlu.Nur yüzlü.
Ferişte: 1. Melek. 2. Günahsız, masum. 3. İyi ve yumuşak huylu.
Dilnur: Gönlü nurlu.
Evnur: Eve aydınlık veren.
Yadenur: Güzel ve parlak hatıra, kutsal hatıra, aydınlık hatıralar.
Şahsınur: Nurlu kişi, aydınlık kimse.
Fezanur: Uzay gibi parlak ve aydınlık olan.
Feriser: Çok ışıklı, aydınlık. Çok güçlü.
Neslinur: Aydınlık bir bir soydan gelen. Ayrıca bkz: Nesli ve Nur
Taçnur: Işıktan, nurdan taç.
Ferda: Yarın / Gelecek zaman/ mecazi anlamda kıyamet günü
Nisanur: Aydınlık kadın. Nur yüzlü kadın.
Türknur: Aydın olan Türk.
Büşranur: Büşra ve Nur isimlerinden oluşturulan bir isimdir. (Bakınız: Büşra ve Nur) Büşra ve Nur isimleri ayrı ayrı Kuran’da geçmektedir.
Gülennur: Gülen nur gibi parlak güzel.
Feribe: Aldanmış.
Ecenur: Nur gibi parlak ve güzel kız.
Hoşnur: Güzel ışık.
Zatinur: Aydınlık, nurlu kişi.
Ferahfeza: Ferah artıran, ferahlatan.
Ferzi: Kraliçe
Ferzine: Bayan vezir
Mahnur: Işıklı ay. bk. Mahinur
Şeymanur: Kıymetli aydınlık, değerli ışık, parıltı. Şeyma ve Nur isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuş isimdir. (Bkz: Şeyma ve Nur)
Sevnur: "Aydınlığı, ışığı sev" anlamında kullanılan bir ad.
Bennur: Ben nur gibi parlak ve güzelim anlamında kullanılan bir ad.
Selnur: Işık seli.
Ceminur: Çok nurlu, aydınlık kimse.
Feriha: Sevinçli, ferah
İkranur: İkra ve Nur isimlerinin bir araya gelmesi ile türetilmiş bir isimdir. (Bkz: İkra, Bkz: Nur)
Hâlinur: Işıklı, aydınlık.
Yücenur: Aydınlık saçan yüce kimse.
Ferve: 1. Kürk. 2. Zenginlik, servet.
Meleknur: Terbiyeli, uysal, güzel kadın.
Bilgenur: Bilgili ve aydın kimse.
Sedanur: Ses ve ışık, parıltı
Perinur: Nur yüzlü, peri kadar güzel.
Şerefnur: Büyük, ulu, üstün ve güzel kimse.
Aydanur: Ay gibi güzel ve parlak olan.
İlknur: İlknur İlk gelen ışık
Şebnur: Gecenin nuru, gecenin ışığı, aydınlığı.
Teknur: Biricik, ışık saçan güzel.
Şemsinur: Güneş gibi ışık saçan, nur gibi, aydınlık saçan. Şemsi ve Nur isimlerinin bir araya gelmesiyle oluşan isim.
Egenur: Aydınlık saçan kimse.
Nevinur: Renk renk ışık.
Günnur: Güneş ışığının aydınlığı, nuru
Sennur: "Sen nur gibi güzel ve aydınlıksın" anlamında kullanılan bir ad.
Ferahnüma: Sevinç gösteren, sevinçli.
Fergün: Aydınlık, ışıklı gün.
Nur: Işık, parıltı aydınlık, Allah’ın gönderdiği ışık
Jalenur: Kırağı yada çiğ üzerinde parlayan, yansıyan ışık. Jale ve Nur isimlerinin birleşmesi ile oluşmuştur. Bkz: Jale ve Nur
Öznur: Gerçek ışık, ışığı özlü olan
Tennur: Teni nurlu, aydınlık olan
Somnur: Aydınlık, nurlu.
Hiranur: Mekke ’ de bulunan Hira Dağı (Cebel-i Nur). Hz. Muhammed (s.a.a)’e ilk vahiy bu dağda iken gelmiş ve Cebrâil isimli vahiy meleğini ilk defa bu dağda gerçek haliyle görmüştür.
Fernur: Aydınlık, ışık, nur.
Ferzane: 1. Bilge, filozof. 2. Bilgili kimse.
Şevkinur: Son derece aydın ve parlak.
Mihrinur: Gün ışığı, güneş ışığı.
Sabahnur: Sabah ışığı, sabah aydınlığı.
Doğannur: Nur gibi parlak olarak doğan.
Yıldanur: Yılın en parlak, güzel kızı.
Esmanur: Adı nur
Neşenur: Neşeli, sevinçli güzel.
Sanemnur: Put gibi güzel ve parlak kadın.
Güldenur: Gül gibi parlak olan güzel.
Çağnur: Çağın ışık saçan bireyi.
Çağrınur: Aydınlığa, ışığa davet eden kimse.
Feraset: Çabuk seziş, anlayış.
Bahanur: Güzel ışık, parlayan ışık. Değerli kutsal ışık, kıymetli ışık
Mirnur: Etrafına ışık saçan kadın hükümdar.
Haticenur: Erken doğan güzel kız çocuğu.
Ayşenur: Rahat ve huzur içinde yaşayan güzel.
Sannur: Nurlu, ışıklı, güzel olmasıyla tanınan.
Fermude: 1. Emir, buyruk, ferman. 2. Emrolunmuş, buyurulmuş.
Bilginur: Bilginin ışığı, bilginin aydınlığı.
Ferah: Bol geniş / Rahatlık veren / Gönlü şenlendiren
Esranur: Esra ve Nur isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuştur. Aniden ve çabuk gelen aydınlık ve ışık anlamındadır.
Tüzenur: Adaletiyle ışık saçan.
Şeminur: Mum ışığı, mum aydınlığı.
Parlanur: "Nur gibi parla, ışık saç" anlamında kullanılan bir ad.
Binnur: Çok nurlu
Ferdaniye: Birlik, teklik, eşsizlik.
Saynur: "Parlak, güzel olarak kabul et" anlamında kullanılan bir ad.
Şennur: Işık saçan, neşe saçan
Ferahet: Şan ve şeref.
Ferican: Can aydınlığı, ruhun ışığı.
Sevginur: Sevgisiyle ışık saçan kimse.
Feruze: Açık mavi renkli, değerli bir süs taşı. bk. Firuze
Feryal: Işık, güzellik.En güzel ışık.
Aynur: Ay gibi ışıklı
Ferzend: Oğul, çocuk.
Atanur: Atasından aldığı nuru taşıyan
Fereç: 1. Zafer, utku. 2. Sevinç, teselli.
Ferhan: Sevinçli, mutlu
Onur: Şeref, haysiyet, izzet-i nefs
Ferkan: Güçlü, saygın bir soydan gelen kimse.
Ferhun: 1. Güçlü, şanlı soydan gelen kimse. 2. Sevinçli.
Ferran: güvenlik, cesur koruyucusu
Bilnur: "Ey aydın kimse, bunu bil!" anlamında kullanılan bir ad.
Ferih: Çok mutlu, sevinçli.
Ferzan: Bilim ve hikmet.
Ferit: Eşsiz benzersiz
Konur: 1. Açık san, boz, bozla sarı arası renk. 2. Yanık kırmızı, yağızımsı al. 3. Kimseyi beğenmeyen, gururlu, kibirli. 4. Kahraman, yiğit. 5. Süslü, çalımlı, şık, kurumlu. 6. İnatçı, aksi.
Fercan: Güçlü, parlak, canlı kişiliği olan kimse.
Ferhad: Güçlüğü yenip bir yeri ele geçiren. Sevinç, neşe. Ferhat ile Şirin efsanesindeki erkek kahramanın adı.
Feridun: Tek, eşsiz, benzeri olmayan
Ferahi: Bolluk, genişlik, ucuzluk.
Ferid: Eşsiz benzersiz
Feragat: Hakkından vazgeçme, el çekme.
Ernur: AYdınlık saçan, başkalarına yararlı olan kimse.
Zeynur: bk. Zinnur
Ferhat: Rahatlık
Ferman: 1. Buyruk, emir. 2. Tanrı buyruğu.
Feroze: Itme
Ferdi: Bireysel, tek başına
Fersan: Derisinden kürk yapılan bir kır sansarı.
Ferdal: Dalın tomurcuğu.
Ferruh: Kutlu, uğurlu, aydınlık yüzlü
Fer: 1. Aydınlık, ışık. 2. Güç, kuvvet.
Feriz: Ekini alınmış tarla.
Ferdar: Güce, saygınlığa sahip kimse.
Feruzat: Hayırlı, kutlu.
Zinnur: Nurlu, ışıklı, aydınlık.
Feritkan: Eşi olmayan, soylu kandan gelen kimse.
Ferhattin: Dinin coşkusu, sevinci.
Feramuz: Kale muhafızı, koruyucusu.
Fermani: Buyrukla, fermanla ilgili olan.
Feramuş: Unutma, akıldan çıkma.