İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Feriman isminin anlamı: İran’da bir şehir ismi.. Feriman ismi Bilinmiyor kökenli bir Uniseks ismidir.
Feriman İsminin Anlamı Nedir? Feriman İsminin AnaliziFeraye: Ay ışığı, ayın parlaklığı.
Keriman: Eli açıklar, cömertler.
Fergün: Aydınlık, ışıklı gün.
Feryal: Işık, güzellik.En güzel ışık.
Ferdane: Ferdaniye bk. Ferdaniye
Ferahnur: Aydınlık veren, nur veren.
Ferzi: Kraliçe
Ferahet: Şan ve şeref.
Feri: Asılla ilgili olmayıp ikinci derecede olan, ayrıntılı.
Ferzine: Bayan vezir
Şuman: Zambak;güzellik
Neriman: Pehlivan, yiğit
Gökduman: Göğe yükselen duman.
Feride: Tek eşsiz, benzeri olmayan
Şaduman: Sevinçli, neşeli. - bk. Şadıman
Feribe: Aldanmış.
Feriha: Sevinçli, ferah
Ferişte: 1. Melek. 2. Günahsız, masum. 3. İyi ve yumuşak huylu.
Ferahnüma: Sevinç gösteren, sevinçli.
Ferda: Yarın / Gelecek zaman/ mecazi anlamda kıyamet günü
Hanüman: 1. Ev bark, ocak, yuva. 2. Ev halkı, çoluk çocuk.
Ferhunde: 1. Kutsal, kutlu, uğurlu. 2. Mutlu, mesut.
Ferahfeza: Ferah artıran, ferahlatan.
Esman: Her şeyin pahası, tutarları, semenleri. Bedeller, kıymetler, değerler
Fermude: 1. Emir, buyruk, ferman. 2. Emrolunmuş, buyurulmuş.
Dilman: Dil bilen, güzel söz söyleyen. bk. Dilmen.
Feriser: Çok ışıklı, aydınlık. Çok güçlü.
Ferve: 1. Kürk. 2. Zenginlik, servet.
Ferdiye: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel.
Ferican: Can aydınlığı, ruhun ışığı.
Feraset: Çabuk seziş, anlayış.
Fernur: Aydınlık, ışık, nur.
Iman: (Allah)
Mihman: Konuk, misafir.
Ferah: Bol geniş / Rahatlık veren / Gönlü şenlendiren
Feruze: Açık mavi renkli, değerli bir süs taşı. bk. Firuze
Ferzane: 1. Bilge, filozof. 2. Bilgili kimse.
Feray: Aydınlık, parlak
Leman: Titrek / Parlamak / ekin toplamak
Ferdaniye: Birlik, teklik, eşsizlik.
Peyman: Yemin, ant.
Hıraman: Salına salına, naz ve eda ile yürüyen.
Ferahru: Güler yüzlü, güleç.
Ferahnisa: Sevinçli, rahat kadın.
Ezman: Gök, sema
Uzman: Belli bir işte, belli bir konuda bilgi, görüş ve becerisi çok olan kimse.
Heman: bağlılık
Hıfzırrahman: Merhamet eden, acıyan Allah’ın koruyuculuğu.
Abdelrahman: Rahmân ve Servant
Çakman: Amacına erişen, ulaşan kimse
Lukman: Wise, Akıllı
Sayman: Hesap işleriyle uğraşan kimse.
Haman: gürültü gürültü
Pakman: Temiz, dürüst, soylu kimse.
Akıman: Cömert, eli açık kimse.
Feruzat: Hayırlı, kutlu.
Berkman: Güçlü, sağlam kişilikli kimse.
Êzman: Gök Yüzü
Ferzend: Oğul, çocuk.
Nachman: Meevoelenden
Jorman: Tanrı tarafından Yüce
Ahiman: sağ kardeşi
Ferran: güvenlik, cesur koruyucusu
Yurtman: Yurdunu çok seven kimse.
Ferhattin: Dinin coşkusu, sevinci.
Ferid: Eşsiz benzersiz
Erman: Erdemli yiğit
Ferdi: Bireysel, tek başına
Bediüzzaman: Zamanın güzelliği.
Işıman: Parlak, aydınlık yüzlü kimse.
Süleyman: 1. Huzur, sükûn.2. Kur’an-ı Kerim’de adı geçen peygamberlerden biri.Hz.Davud un oğlu
Karaduman: Siyah duman.
Akman: 1. Temiz, beyaz, güzel insan. 2. İhtiyar. Yaşlı kimse
Danışman: 1. Bilgili ve düşüncesinden yararlanmak için danışılan kimse. 2. Bilgin.
Abdukrahman: merhametli Tanrı köle
Naaman: hoş
Feriz: Ekini alınmış tarla.
Ferman: 1. Buyruk, emir. 2. Tanrı buyruğu.
Özkerman: Sağlam, temiz yürekli kimse.
Akerman: Dürüst, soylu, temiz kişi.
Gülerman: Güler yüzlü, güleç kimse.
Saman: Zenginlik. Rahat, dinçlik. Düzen. Ekinlerin harmanda dövülüp taneleri ayrıldıktan sonra kalan, hayvanlara yedirilen ufalanmış sapları. (Türkçe)
Özerman: Gerçekten yiğit, kahraman, yürekli kimse.
Yatman: Boyun eğen, uysal, yumuşak başlı kimse.
Erkman: Güçlü, etkili, sözü geçer kimse.
Tarıman: Tarımla uğraşan kimse, rençper.
Kınayman: Çalışkan, etkin kimse.
Fersan: Derisinden kürk yapılan bir kır sansarı.
Fer: 1. Aydınlık, ışık. 2. Güç, kuvvet.
Ataman: Ata kişi, başkan, önder.
Çarman: Neşeli.
Ferhad: Güçlüğü yenip bir yeri ele geçiren. Sevinç, neşe. Ferhat ile Şirin efsanesindeki erkek kahramanın adı.
Ferhun: 1. Güçlü, şanlı soydan gelen kimse. 2. Sevinçli.
Hyman: Hayat
Oyman: Görüş, düşünce sahibi kimse.
Ferih: Çok mutlu, sevinçli.
Feritkan: Eşi olmayan, soylu kandan gelen kimse.
Denizman: Denizci.
Yaman: Güç etki ve beceriklilik sahibi
Saloman: Huzurlu
Ferzan: Bilim ve hikmet.
Abdal-Rahman: Merhametlilerin Servant
Selekman: Cömert, eli açık kimse.
Utman: Şerefli, edepli, terbiyeli kimse.
Gılman: Cennet’te hizmet gören delikanlılar.
Rahman: Acıması bol olan
Uman: Umudu olan, bekleyen, umutlu.
Ayman: Ay gibi ışıklı, güzel kimse.
Feramuz: Kale muhafızı, koruyucusu.
Başarman: Yaptığı işleri başarıyla sonuçlandıran kimse.
Kaman: Dağların doruğuna yakın olan yerler.
Tayman: Genç, taze, toy kimse.
Osman: 1. Toy denilen, kazdan büyük bir kuşun yavrusu / Ateş gibi adam (Odman= Od +Man) Bir tür kuş veya ejderha. 2. Hz. Muhammed in damadı, üçüncü halife. 3. Osmanlı İmparatorluğu nun kurucusu ve ilk hükümdarı.
Koman: Umut.
Günerman: Yiğit soydan gelen aydın kimse.
Balaman: 1. İri, büyük. 2. Şişman, gürbüz kimse. 2. Atmaca, doğan vb. yırtıcı bir kuş. bk. Balaban
Arman: 1. Dürüst, doğru, güvenilir kimse. 2. İstek. 3. Özlem.
Korman: Kor gibi ateşli, canlı, hareketli kimse.
Okman: 1. Ok gibi hızlı, güçlü kimse. 2. Okçu.
Kocaman: Çok iri, büyük.
Abdirahman: Rahmân ve Servant
Uçman: Uçan, uçucu.
Acarman: Çevik, becerikli, girişken insan.
Sulayman: Barış
Ferdar: Güce, saygınlığa sahip kimse.
Feridun: Tek, eşsiz, benzeri olmayan
Tuman: 1. Nem, çiy. 2. Duman, sis. 3. Şalvar.
Behman: Filân, filânca. Celali takvimde Farsça bir ay adı (21 Ocak – 19 Şubat tarihleri arasına denk gelir).
Uluman: Ulu, yüksek, saygın kimse.
Tağman: Dağ gibi iri yarı, gösterişli kimse.
Demirman: Demir gibi güçlü, sağlam kimse.
Salman: Özgür, hür
Samman: Bakkal
Ferhat: Rahatlık
Sağman: 1. Sağlıklı kimse. 2. Eksiksiz, kusursuz, güvenilir kimse.
Başman: Baş olan, ileri gelen, saygın, önemli kimse.
Ferdal: Dalın tomurcuğu.
Zaman: Vakit, çağ.
Teoman: Oğuz Han’ın Babasının adı
Bayman: Varlıklı, saygın kimse.
Oğuzman: Güçlü, sağlam, iyi yürekli, dost kimse.
Kerman: Hisar, kale. - bk. Kirman
Ferhan: Sevinçli, mutlu
Fermani: Buyrukla, fermanla ilgili olan.
Luqman: Bilinmeyen