İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Feriman isminin anlamı: İran’da bir şehir ismi.. Feriman ismi Bilinmiyor kökenli bir Uniseks ismidir.
Feriman İsminin Anlamı Nedir? Feriman İsminin AnaliziFeraset: Çabuk seziş, anlayış.
Ferzi: Kraliçe
Ferahnisa: Sevinçli, rahat kadın.
Ferican: Can aydınlığı, ruhun ışığı.
Ezman: Gök, sema
Ferahnüma: Sevinç gösteren, sevinçli.
Ferişte: 1. Melek. 2. Günahsız, masum. 3. İyi ve yumuşak huylu.
Ferzine: Bayan vezir
Keriman: Eli açıklar, cömertler.
Ferzane: 1. Bilge, filozof. 2. Bilgili kimse.
Ferda: Yarın / Gelecek zaman/ mecazi anlamda kıyamet günü
Ferdiye: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel.
Feriser: Çok ışıklı, aydınlık. Çok güçlü.
Feribe: Aldanmış.
Hıraman: Salına salına, naz ve eda ile yürüyen.
Ferahru: Güler yüzlü, güleç.
Ferhunde: 1. Kutsal, kutlu, uğurlu. 2. Mutlu, mesut.
Feryal: Işık, güzellik.En güzel ışık.
Ferah: Bol geniş / Rahatlık veren / Gönlü şenlendiren
Feride: Tek eşsiz, benzeri olmayan
Feray: Aydınlık, parlak
Mihman: Konuk, misafir.
Şuman: Zambak;güzellik
Şaduman: Sevinçli, neşeli. - bk. Şadıman
Feri: Asılla ilgili olmayıp ikinci derecede olan, ayrıntılı.
Fernur: Aydınlık, ışık, nur.
Leman: Titrek / Parlamak / ekin toplamak
Gökduman: Göğe yükselen duman.
Feruze: Açık mavi renkli, değerli bir süs taşı. bk. Firuze
Neriman: Pehlivan, yiğit
Ferdane: Ferdaniye bk. Ferdaniye
Dilman: Dil bilen, güzel söz söyleyen. bk. Dilmen.
Feraye: Ay ışığı, ayın parlaklığı.
Fergün: Aydınlık, ışıklı gün.
Peyman: Yemin, ant.
Fermude: 1. Emir, buyruk, ferman. 2. Emrolunmuş, buyurulmuş.
Ferahet: Şan ve şeref.
Hanüman: 1. Ev bark, ocak, yuva. 2. Ev halkı, çoluk çocuk.
Ferahnur: Aydınlık veren, nur veren.
Ferve: 1. Kürk. 2. Zenginlik, servet.
Feriha: Sevinçli, ferah
Esman: Her şeyin pahası, tutarları, semenleri. Bedeller, kıymetler, değerler
Ferahfeza: Ferah artıran, ferahlatan.
Iman: (Allah)
Ferdaniye: Birlik, teklik, eşsizlik.
Eryaman: Güçlü becerikli yiğit.
Ferhattin: Dinin coşkusu, sevinci.
Saloman: Huzurlu
Hıfzırrahman: Merhamet eden, acıyan Allah’ın koruyuculuğu.
Ferhan: Sevinçli, mutlu
Tuman: 1. Nem, çiy. 2. Duman, sis. 3. Şalvar.
Başarman: Yaptığı işleri başarıyla sonuçlandıran kimse.
Yaman: Güç etki ve beceriklilik sahibi
Uçman: Uçan, uçucu.
Nachman: Meevoelenden
Abdulrahman: merhametli Tanrı köle
Rahman: Acıması bol olan
Yurtman: Yurdunu çok seven kimse.
Güman: 1. İnanç. 2. Kanaat. 3. İstek, heves. 4. Neşe.
Günerman: Yiğit soydan gelen aydın kimse.
Sağman: 1. Sağlıklı kimse. 2. Eksiksiz, kusursuz, güvenilir kimse.
Erman: Erdemli yiğit
Jorman: Tanrı tarafından Yüce
Ferman: 1. Buyruk, emir. 2. Tanrı buyruğu.
Tarıman: Tarımla uğraşan kimse, rençper.
Feramuz: Kale muhafızı, koruyucusu.
Zaman: Vakit, çağ.
Tağman: Dağ gibi iri yarı, gösterişli kimse.
Akman: 1. Temiz, beyaz, güzel insan. 2. İhtiyar. Yaşlı kimse
Sayman: Hesap işleriyle uğraşan kimse.
Salman: Özgür, hür
Uman: Umudu olan, bekleyen, umutlu.
Ataman: Ata kişi, başkan, önder.
Gılman: Cennet’te hizmet gören delikanlılar.
Odman: Ateş gibi canlı, coşkulu, hareketli kimse.
Fer: 1. Aydınlık, ışık. 2. Güç, kuvvet.
Suleiman: Barış
Duman: Bir maddenin yanmasıyla çıkan kara ve esmer renkli gaz.
Feroze: Itme
Feridun: Tek, eşsiz, benzeri olmayan
Luqman: Bilinmeyen
Ahiman: sağ kardeşi
Bayman: Varlıklı, saygın kimse.
Usman: Akıllı, zeki kimse.
Fereç: 1. Zafer, utku. 2. Sevinç, teselli.
Feritkan: Eşi olmayan, soylu kandan gelen kimse.
Bediüzzaman: Zamanın güzelliği.
Feramuş: Unutma, akıldan çıkma.
Saman: Zenginlik. Rahat, dinçlik. Düzen. Ekinlerin harmanda dövülüp taneleri ayrıldıktan sonra kalan, hayvanlara yedirilen ufalanmış sapları. (Türkçe)
Kocaman: Çok iri, büyük.
Ferruh: Kutlu, uğurlu, aydınlık yüzlü
Uluman: Ulu, yüksek, saygın kimse.
Lukman: Wise, Akıllı
Çokman: Topuz, gürz.
Abdalrahman: merhametli bir kulu
Ferahi: Bolluk, genişlik, ucuzluk.
Özalpman: Özünde yiğit olan kimse.
Selman: Özgür, hür
Özerman: Gerçekten yiğit, kahraman, yürekli kimse.
Karaduman: Siyah duman.
Osman: 1. Toy denilen, kazdan büyük bir kuşun yavrusu / Ateş gibi adam (Odman= Od +Man) Bir tür kuş veya ejderha. 2. Hz. Muhammed in damadı, üçüncü halife. 3. Osmanlı İmparatorluğu nun kurucusu ve ilk hükümdarı.
Ferran: güvenlik, cesur koruyucusu
İşman: bk. İşmen
Fermani: Buyrukla, fermanla ilgili olan.
Gülerman: Güler yüzlü, güleç kimse.
Çarman: Neşeli.
Talayman: Deniz adamı, denizci.
Ferih: Çok mutlu, sevinçli.
Lokman: Tarihteki en ünlü tabibin adı (Lokman Hekim)
Alpman: Yiğit, cesur, kahraman kişi.
Uzman: Belli bir işte, belli bir konuda bilgi, görüş ve becerisi çok olan kimse.
Ferdal: Dalın tomurcuğu.
Tayman: Genç, taze, toy kimse.
Çakman: Amacına erişen, ulaşan kimse
Yalman: 1. Kılıç, kama, bıçak, mızrak vb.nin ağzı veya ucu. 2. Sarp, dik. 3. Eğik, eğinik.
Ferhat: Rahatlık
Ferid: Eşsiz benzersiz
Pakman: Temiz, dürüst, soylu kimse.
Sulayman: Barış
Derman: Güç, kuvvet. İlaç.Çare.Takat.
Koman: Umut.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Kaman: Dağların doruğuna yakın olan yerler.
Ferhad: Güçlüğü yenip bir yeri ele geçiren. Sevinç, neşe. Ferhat ile Şirin efsanesindeki erkek kahramanın adı.
Ferzend: Oğul, çocuk.
Numan: 1. Kan. 2. Gelincik
Abdukrahman: merhametli Tanrı köle
Salaman: Barış
Kahraman: Savaşta yiğitlik gösteren, cesur
Akıman: Cömert, eli açık kimse.
Ayman: Ay gibi ışıklı, güzel kimse.
Işıman: Parlak, aydınlık yüzlü kimse.
Balaman: 1. İri, büyük. 2. Şişman, gürbüz kimse. 2. Atmaca, doğan vb. yırtıcı bir kuş. bk. Balaban
Danışman: 1. Bilgili ve düşüncesinden yararlanmak için danışılan kimse. 2. Bilgin.
Eman: Emniyet. Korkusuzluk. Af ve yardım dileme. Eminlik. Himaye etmek, güvence vermek.
Ferit: Eşsiz benzersiz
Korman: Kor gibi ateşli, canlı, hareketli kimse.
Ferdar: Güce, saygınlığa sahip kimse.
Okman: 1. Ok gibi hızlı, güçlü kimse. 2. Okçu.
Ferdi: Bireysel, tek başına
Ferzan: Bilim ve hikmet.
Arman: 1. Dürüst, doğru, güvenilir kimse. 2. İstek. 3. Özlem.
Abdirahman: Rahmân ve Servant
Behman: Filân, filânca. Celali takvimde Farsça bir ay adı (21 Ocak – 19 Şubat tarihleri arasına denk gelir).