İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Ferdiye isminin anlamı: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel. Ferdiye ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
Ferdiye İsminin Anlamı Nedir? Ferdiye İsminin AnaliziMaviye: Billur taşı. Mavi renkten olan, mavi renge ait.
Veliye: Ermiş kadın.
Zeyniye: Süslü.
Ümniye: 1. Umut. 2. İstek, arzu. 3. Niyet.
Refiye: Yüksek, yüce. - bk. Refia
Hadiye: Hidayete erdiren, doğru yolu gösteren, kılavuz, rehber. Önde giden. Kuran’da geçmektedir ( Araf 186, Furkan 31)
Nafiye: Yok eden, ortadan kaldıran, süren.
Vechiye: Yüze ait, yüzle ilgili.
Şemsiye: Güneşle ilgili, güneşe özgü, güneşlik.
Seyfiye: 1. Kılıçla ilgili, askerliğe ait. 2. Kılıç biçiminde. 3. Asker zümresi.
Rukiye: Büyüleyici, sihirleyici, efsun. Peygamberimiz’in kızlarından birinin adıdır.
Muradiye: İstekli, dileği olan, arzulu kadın. Amacı olan kadın.
Feruze: Açık mavi renkli, değerli bir süs taşı. bk. Firuze
Münciye: Kurtarıcı, kurtaran, önder.
Hediye: Armağan, bahşiş
Fevziye: Kurtuluş, zafer ve üstünlükle ilgili olan.
Ünsiye: 1. Alışmış, sokulgan. 2. Arkadaş, dost.
Sadiye: Mutlu, uğurlu.
Feryal: Işık, güzellik.En güzel ışık.
Ferhunde: 1. Kutsal, kutlu, uğurlu. 2. Mutlu, mesut.
Methiye: 1. Övgü. 2. Birini veya bir şeyi övmek için yazılmış şiir.
Zihniye: Zihinle, akılla ilgili.
Ferahet: Şan ve şeref.
Dahiye: Hârikulâde zekâ ve yetenek sahibi. Büyük iş ve hâdise.
Zekiye: Anlayışlı, kavrayışlı, zekâ sahibi.
Nabiye: Haberci, haber veren.
Şevkiye: Şevkli, neşeli, istekli.
Rahiye: Bal arısı.
Avniye: 1. Yeniçeriler tarafından ve daha sonra Sultan Mecid ve Sultan Aziz zamanlarında giyilen bir çeşit yağmurluk. 2. Yardım etmiş. Yardımla ilgili.
Samiye: Yüksek, yüce.
Adeviye: 1. İyilik, yardımseverlik. 2. Ünlü hanım mutasav-vıfe.İyilikseverlik, yardımseverlik.
Mariye: Şen’un adında birinin kızı olup hicretin 7. yılında kızkardeşi Şirin ile birlikte, Mukavkıs tarafından Hz. Muhammed’e (s.a.s) hediye edilen kıbti bir cariye. Hz. Peygamberin hanımlarından küçük yaşta ölen oğlu İbrahim’in annesi.
Marziye: Hoşa giden, beğenilen.
Fernur: Aydınlık, ışık, nur.
Kadriye: Değerle ilgili / İtibar, onur
Vehbiye: Tanrı bağışı olan.
Ümmiye: Okur yazar olmayan kadın
Namiye: 1. Yetişen, büyüyen, artan. 2. Güç kazanma.
Türkiye: Türkiye Cumhuriyeti’nin yer aldığı ülke.
Kudsiye: Kutsal.
Lütfiye: İyi muamele, güzellik ve hoşlukla ilgili
İlmiye: Dinî bilimlerle uğraşan kimseler topluluğu.
Huriye: 1. Coşkunluk hallerinde hurilerle buluştuklarına inanan bir tarikat. 2. Cennet kızı. 3. Sevgili. 4. Çok güzel kadın. Sözlük Anlamı: Meşin sırt çantası, dağarcık.
Zülfiye: Sevgilinin zülfü, saçı. - bk. Zülfüye
Feraye: Ay ışığı, ayın parlaklığı.
Şadiye: Sevinç, neşe, mutluluk
Fethiye: Fethetme, alma ile ilgili olan. Fethe mensup. Fetih hakkında yazılan kaside.
Ferahfeza: Ferah artıran, ferahlatan.
Terbiye: Eğitim, Görgü
Rasiye: Büyük dağ.
Takiye: Günahtan, haramdan kaçınan, dinine bağlı kimse.
Sevdiye: Türkçe "sevdi" sözüne yanlış olarak Arapça dişillik eki getirilerek elde edilen bir ad.
Lamiye: Parıldayan, parlak, parıltılı.
Ferve: 1. Kürk. 2. Zenginlik, servet.
Mehdiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren.
Tahliye: Boşaltmak. Boş bırakmak. Serbest bırakmak. Tathir etmek. Temizlemek.
Düriye: İnci gibi parlayan, parlak.
Nadiye: 1. Bağıran, bağırıp çağıran, seslenen. 2. Toplantı, meclis.
Edviye: İlaçlar, devâlar. Mezopotamya ve İran mutfağında kullanılan bir baharat karışımıdır.
Feraset: Çabuk seziş, anlayış.
Ayniye: Gözle ilgili olan.
Ferdaniye: Birlik, teklik, eşsizlik.
Fenniye: Fene, bilime ilişkin, bilimle ilgili.
Feray: Aydınlık, parlak
Nevriye: Işıklı, parlak.
Ferahru: Güler yüzlü, güleç.
Adniye: Cennete gitmeye hak kazanmış, cennetlik bayan.
Bahriye: Donanma ve denizle ilgili
Taliye: 1. Sonradan gelen, bir şeyin arkası sıra giden. 2. Kur’an okuyan.
Hamiye: 1. Himaye eden, koruyan, koruyucu. 2. Kayıran, kayıncı.
Merziye: Hoşa giden, beğenilen. - bk. Marziye
Atiye: 1. Bağış, bahşiş, ihsan. Hediye. 2. Gelecek, istikbal.
Ferdane: Ferdaniye bk. Ferdaniye
Saniye: Dakikanın 60’ta biri süresinde zaman birimi
Ferahnisa: Sevinçli, rahat kadın.
Asliye: 1. Seçkin, özel. 2. Esas, temel.
Hilmiye: Yumuşak huylu, ince nazik kimse.(Arapça)
Seniye: Yüksek, yüce.
Semiye: Aynı adı taşıyan, adları aynı olan, adaş.
Nazmiye: Vezinli ve kafiyeli sözle, nazımla ilgili
Berkiye: Şimşek gibi, parlak.
Sırriye: Sır saklamasını bilen kimse.
Raciye: 1. Rica eden, yalvaran. 2. Umutlu.
Ferzi: Kraliçe
Bakiye: Artık, artan, kalan, geri kalan. Kalıntı.
Cudiye: Cömert, eli açık.
Fecriye: Tan vaktiyle, tan kızıllığıyla ilgili.
Savniye: Koruma, gözetme ile ilgili.
Necmiye: Yıldızlarla ilgili, yıldızlara ait
Fehmiye: Anlayış, kavrayışla ilgili olan.
Yümniye: Uğurlu, kutlu.
Fergün: Aydınlık, ışıklı gün.
Hamdiye: Allah’ı övmeyle, Allah’a şükretmeyle ilgili.
Örfiye: Törelerle, âdetlerle ilgili.
Hükmiye: Hükümle ilgili, hükme ait, bir karara dayanan.
Feriser: Çok ışıklı, aydınlık. Çok güçlü.
Gülşadiye: Mutlu, seviçli güzel.
Bedriye: Ayın ondürdüncü geceki haliyle ilgili
Radiye: Rıza gösteren, kabul eden, boyun eğen.
Hıfziye: 1. Saklama, koruma ile ilgili. 2. Ezberleme, akılda tutma.
Fereç: 1. Zafer, utku. 2. Sevinç, teselli.
Ferhattin: Dinin coşkusu, sevinci.
Feritkan: Eşi olmayan, soylu kandan gelen kimse.
Feroze: Itme
Fermani: Buyrukla, fermanla ilgili olan.
Ferdi: Bireysel, tek başına
Ferhat: Rahatlık
Ferhan: Sevinçli, mutlu
Fercan: Güçlü, parlak, canlı kişiliği olan kimse.
Ferran: güvenlik, cesur koruyucusu
Fersan: Derisinden kürk yapılan bir kır sansarı.
Ferhad: Güçlüğü yenip bir yeri ele geçiren. Sevinç, neşe. Ferhat ile Şirin efsanesindeki erkek kahramanın adı.
Feruzat: Hayırlı, kutlu.
Feragat: Hakkından vazgeçme, el çekme.
Ferkan: Güçlü, saygın bir soydan gelen kimse.
Ferit: Eşsiz benzersiz
Ferruh: Kutlu, uğurlu, aydınlık yüzlü
Ferzan: Bilim ve hikmet.
Ferahi: Bolluk, genişlik, ucuzluk.
Ferman: 1. Buyruk, emir. 2. Tanrı buyruğu.
Ferid: Eşsiz benzersiz
Fer: 1. Aydınlık, ışık. 2. Güç, kuvvet.
Ferhun: 1. Güçlü, şanlı soydan gelen kimse. 2. Sevinçli.
Ferdar: Güce, saygınlığa sahip kimse.
Ferzend: Oğul, çocuk.
Feriz: Ekini alınmış tarla.
Sariye: Hz. Ömer’in İran’daki komutanı.Sariye(R.A)
Feramuz: Kale muhafızı, koruyucusu.
Ferdal: Dalın tomurcuğu.
Ferih: Çok mutlu, sevinçli.
Feridun: Tek, eşsiz, benzeri olmayan
Feramuş: Unutma, akıldan çıkma.