İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Ferdiye isminin anlamı: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel. Ferdiye ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
Ferdiye İsminin Anlamı Nedir? Ferdiye İsminin AnaliziResmiye: 1. Devlet tarafından veya devlet adına olan. 2. Alayla, törenle olan. 3. Ciddi.
Semiye: Aynı adı taşıyan, adları aynı olan, adaş.
Naciye: Kurtulmuş, selamete kavuşmuş
Ferişte: 1. Melek. 2. Günahsız, masum. 3. İyi ve yumuşak huylu.
Şehriye: 1. Şehirli, kentli. 2. Kibar, ince, nazik.
Nebiye: Haberci, haber veren, elçi.
Fergün: Aydınlık, ışıklı gün.
Adeviye: 1. İyilik, yardımseverlik. 2. Ünlü hanım mutasav-vıfe.İyilikseverlik, yardımseverlik.
Ayniye: Gözle ilgili olan.
Necmiye: Yıldızlarla ilgili, yıldızlara ait
Dürriye: İnci gibi parlayan
Gülşadiye: Mutlu, seviçli güzel.
Bakiye: Artık, artan, kalan, geri kalan. Kalıntı.
Emriye: Emirle, buyrukla ilgili.
Kadriye: Değerle ilgili / İtibar, onur
Hilmiye: Yumuşak huylu, ince nazik kimse.(Arapça)
Hamdiye: Allah’ı övmeyle, Allah’a şükretmeyle ilgili.
Fethiye: Fethetme, alma ile ilgili olan. Fethe mensup. Fetih hakkında yazılan kaside.
Ruhiye: Ruhla ilgili,ruha ait.
Sabiye: Küçük kız, kız çocuğu.
Savniye: Koruma, gözetme ile ilgili.
Ferahnur: Aydınlık veren, nur veren.
Ferahet: Şan ve şeref.
Sulbiye: Birinin soyundan gelme.
Türkiye: Türkiye Cumhuriyeti’nin yer aldığı ülke.
Asiye: İsyan eden
Sudiye: Yararlı, faydalı, kazançlı.
Rukiye: Büyüleyici, sihirleyici, efsun. Peygamberimiz’in kızlarından birinin adıdır.
Badiye: 1. Çöl, sahra 2. Kır, ova
Beriye: Salim, kurtulmuş, aklanmış, arı, temiz.
Fermude: 1. Emir, buyruk, ferman. 2. Emrolunmuş, buyurulmuş.
Basriye: Görme ile ilgili olan.
Ferdiye: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel.
Feribe: Aldanmış.
Ermiye: Dolu yağdıran kasırga bulutları.
Ganiye: 1. Zengin, varlıklı. 2. Çok hoş. 3. Kadın şarkıcı.
Vechiye: Yüze ait, yüzle ilgili.
Cudiye: Cömert, eli açık.
Ferzi: Kraliçe
Zühtiye: Her türlü zevke karşı koyarak kendini ibadete veren.
Münciye: Kurtarıcı, kurtaran, önder.
Tahliye: Boşaltmak. Boş bırakmak. Serbest bırakmak. Tathir etmek. Temizlemek.
Marziye: Hoşa giden, beğenilen.
Refiye: Yüksek, yüce. - bk. Refia
Zekiye: Anlayışlı, kavrayışlı, zekâ sahibi.
Feray: Aydınlık, parlak
Ferzine: Bayan vezir
Raziye: Kabul eden, rıza gösteren, boyun eğen
İrfaniye: İrfanla, bilgi ve kültürle ilgili.
Taliye: 1. Sonradan gelen, bir şeyin arkası sıra giden. 2. Kur’an okuyan.
Feraset: Çabuk seziş, anlayış.
Sevdiye: Türkçe "sevdi" sözüne yanlış olarak Arapça dişillik eki getirilerek elde edilen bir ad.
Ferahnisa: Sevinçli, rahat kadın.
Nakiye: 1. Temiz, pak. 2. Çok ince, çok güzel, zarif.
Dahiye: Hârikulâde zekâ ve yetenek sahibi. Büyük iş ve hâdise.
Rahmiye: Acıyan, merhamet eden.
Fecriye: Tan vaktiyle, tan kızıllığıyla ilgili.
Ferdane: Ferdaniye bk. Ferdaniye
Remziye: İşaretle, simgeyle ilgili, simgeli, simgesel.
Ferahnüma: Sevinç gösteren, sevinçli.
Sadriye: 1. Göğüsle ilgili, göğse ait. 2. Çocuğun anasıyla olan bağı.
Şemsiye: Güneşle ilgili, güneşe özgü, güneşlik.
Feri: Asılla ilgili olmayıp ikinci derecede olan, ayrıntılı.
Seniye: Yüksek, yüce.
Nevriye: Işıklı, parlak.
Arziye: Toprakla ilgili, topraktan yetişen.
Feyziye: 1. Bollukla, bereketle ilgili. 2. Bilimle, bilgiyle ilgili.
Mariye: Şen’un adında birinin kızı olup hicretin 7. yılında kızkardeşi Şirin ile birlikte, Mukavkıs tarafından Hz. Muhammed’e (s.a.s) hediye edilen kıbti bir cariye. Hz. Peygamberin hanımlarından küçük yaşta ölen oğlu İbrahim’in annesi.
Hayriye: Hayırla, iyilikle ilgili
Muradiye: İstekli, dileği olan, arzulu kadın. Amacı olan kadın.
Mehtiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren. - bk. Mehdiye
Terbiye: Eğitim, Görgü
Fenniye: Fene, bilime ilişkin, bilimle ilgili.
Ferhunde: 1. Kutsal, kutlu, uğurlu. 2. Mutlu, mesut.
Feruze: Açık mavi renkli, değerli bir süs taşı. bk. Firuze
Ferahru: Güler yüzlü, güleç.
Feryal: Işık, güzellik.En güzel ışık.
Ferdaniye: Birlik, teklik, eşsizlik.
Sırriye: Sır saklamasını bilen kimse.
Fevziye: Kurtuluş, zafer ve üstünlükle ilgili olan.
Lütfiye: İyi muamele, güzellik ve hoşlukla ilgili
Mehdiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren.
Nabiye: Haberci, haber veren.
Hulkiye: 1. Yaradılışla ilgili. 2. İyi yaradılışlı, iyi ahlaklı.
Uzziye: Allah `ın gücü
Nariye: 1. Ateşle ilgili. 2. Cin, peri.
Ferican: Can aydınlığı, ruhun ışığı.
Hükmiye: Hükümle ilgili, hükme ait, bir karara dayanan.
Huriye: 1. Coşkunluk hallerinde hurilerle buluştuklarına inanan bir tarikat. 2. Cennet kızı. 3. Sevgili. 4. Çok güzel kadın. Sözlük Anlamı: Meşin sırt çantası, dağarcık.
Lamiye: Parıldayan, parlak, parıltılı.
İlmiye: Dinî bilimlerle uğraşan kimseler topluluğu.
Düriye: İnci gibi parlayan, parlak.
Kaniye: Kanaat eden, fazlasını istemeyen,kanmış,kanaatkar.
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Takiye: Günahtan, haramdan kaçınan, dinine bağlı kimse.
Ferah: Bol geniş / Rahatlık veren / Gönlü şenlendiren
Fikriye: Düşünce ile fikir ile ilgili
Maviye: Billur taşı. Mavi renkten olan, mavi renge ait.
Cevriye: 1. Haksızlık. 2. Eza, cefa, eziyet, gadir, zulüm, sitem.Eziyet, sıkıntıyla ilgili olan.
Ulviye: Yüce, yüksek, gökle ilgili
Sariye: Hz. Ömer’in İran’daki komutanı.Sariye(R.A)
Fercan: Güçlü, parlak, canlı kişiliği olan kimse.
Ferkan: Güçlü, saygın bir soydan gelen kimse.
Fersan: Derisinden kürk yapılan bir kır sansarı.
Ferahi: Bolluk, genişlik, ucuzluk.
Ferran: güvenlik, cesur koruyucusu
Ferdal: Dalın tomurcuğu.
Feriz: Ekini alınmış tarla.
Ferih: Çok mutlu, sevinçli.
Feragat: Hakkından vazgeçme, el çekme.
Ferhad: Güçlüğü yenip bir yeri ele geçiren. Sevinç, neşe. Ferhat ile Şirin efsanesindeki erkek kahramanın adı.
Ferzan: Bilim ve hikmet.
Ferhattin: Dinin coşkusu, sevinci.
Ferhat: Rahatlık
Feramuz: Kale muhafızı, koruyucusu.
Feritkan: Eşi olmayan, soylu kandan gelen kimse.
Ferhan: Sevinçli, mutlu
Fer: 1. Aydınlık, ışık. 2. Güç, kuvvet.
Feramuş: Unutma, akıldan çıkma.
Ferid: Eşsiz benzersiz
Fereç: 1. Zafer, utku. 2. Sevinç, teselli.
Ferruh: Kutlu, uğurlu, aydınlık yüzlü
Ferdi: Bireysel, tek başına
Feruzat: Hayırlı, kutlu.
Feridun: Tek, eşsiz, benzeri olmayan
Ferdar: Güce, saygınlığa sahip kimse.
Ferman: 1. Buyruk, emir. 2. Tanrı buyruğu.
Ferhun: 1. Güçlü, şanlı soydan gelen kimse. 2. Sevinçli.
Feroze: Itme
Ferit: Eşsiz benzersiz
Ferzend: Oğul, çocuk.
Fermani: Buyrukla, fermanla ilgili olan.