İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Ferdaniye isminin anlamı: Birlik, teklik, eşsizlik. Ferdaniye ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
Ferdaniye İsminin Anlamı Nedir? Ferdaniye İsminin AnaliziRefiye: Yüksek, yüce. - bk. Refia
Ruhiye: Ruhla ilgili,ruha ait.
Hadiye: Hidayete erdiren, doğru yolu gösteren, kılavuz, rehber. Önde giden. Kuran’da geçmektedir ( Araf 186, Furkan 31)
Feryal: Işık, güzellik.En güzel ışık.
Nasiye: Unutan, unutmuş olan.
Mehdiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren.
Kibariye: 1. Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan. 2. Seçkin, değerli. 3. Zengin, soylu.
İlmiye: Dinî bilimlerle uğraşan kimseler topluluğu.
Terbiye: Eğitim, Görgü
Sulhiye: Barışa özgü, barışla ilgili, barış.
Dahiye: Hârikulâde zekâ ve yetenek sahibi. Büyük iş ve hâdise.
Feruze: Açık mavi renkli, değerli bir süs taşı. bk. Firuze
Keşfiye: 1. Keşifle ilgili. 2. Keşfeden.
Nafiye: Yok eden, ortadan kaldıran, süren.
Bedriye: Ayın ondürdüncü geceki haliyle ilgili
Raziye: Kabul eden, rıza gösteren, boyun eğen
Emriye: Emirle, buyrukla ilgili.
Ferahnisa: Sevinçli, rahat kadın.
Ganiye: 1. Zengin, varlıklı. 2. Çok hoş. 3. Kadın şarkıcı.
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Nebiye: Haberci, haber veren, elçi.
Kutbiye: Kutupla ilgili, kutba ilişkin.
Harbiye: Savaşla ilgili.
Ramiye: Fırlatan, atan.
Sadriye: 1. Göğüsle ilgili, göğse ait. 2. Çocuğun anasıyla olan bağı.
Ulviye: Yüce, yüksek, gökle ilgili
Ferzane: 1. Bilge, filozof. 2. Bilgili kimse.
Arziye: Toprakla ilgili, topraktan yetişen.
Fernur: Aydınlık, ışık, nur.
Ferahet: Şan ve şeref.
Nadiye: 1. Bağıran, bağırıp çağıran, seslenen. 2. Toplantı, meclis.
Zekiye: Anlayışlı, kavrayışlı, zekâ sahibi.
Ferdiye: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel.
Mariye: Şen’un adında birinin kızı olup hicretin 7. yılında kızkardeşi Şirin ile birlikte, Mukavkıs tarafından Hz. Muhammed’e (s.a.s) hediye edilen kıbti bir cariye. Hz. Peygamberin hanımlarından küçük yaşta ölen oğlu İbrahim’in annesi.
Zeyniye: Süslü.
Fergün: Aydınlık, ışıklı gün.
Ferah: Bol geniş / Rahatlık veren / Gönlü şenlendiren
Feray: Aydınlık, parlak
Rahmiye: Acıyan, merhamet eden.
Hayriye: Hayırla, iyilikle ilgili
Hediye: Armağan, bahşiş
Zihniye: Zihinle, akılla ilgili.
Berkiye: Şimşek gibi, parlak.
Lemiye: Parlayan, ışıldayan.
Şaziye: Özellikleri kimseye benzemeyen
Beriye: Salim, kurtulmuş, aklanmış, arı, temiz.
Hüsniye: Güzellikle ilgili, güzelliğe ait
Behiye: Güzel ve alımlı kadın
Ermiye: Dolu yağdıran kasırga bulutları.
Raciye: 1. Rica eden, yalvaran. 2. Umutlu.
Mihriye: Güneşle ilgili.
Zatiye: Kendiyle ilgili, kendine ait, özel.
Sudiye: Yararlı, faydalı, kazançlı.
Nabiye: Haberci, haber veren.
Ferişte: 1. Melek. 2. Günahsız, masum. 3. İyi ve yumuşak huylu.
Hamiye: 1. Himaye eden, koruyan, koruyucu. 2. Kayıran, kayıncı.
Ferdane: Ferdaniye bk. Ferdaniye
Seyfiye: 1. Kılıçla ilgili, askerliğe ait. 2. Kılıç biçiminde. 3. Asker zümresi.
Dürriye: İnci gibi parlayan
Vasfiye: Nitelikli.
İrfaniye: İrfanla, bilgi ve kültürle ilgili.
Zülfiye: Sevgilinin zülfü, saçı. - bk. Zülfüye
Şükriye: Görülen iyiliğe karşı şükretmek , hoşnut olmak
Rukiye: Büyüleyici, sihirleyici, efsun. Peygamberimiz’in kızlarından birinin adıdır.
Adniye: Cennete gitmeye hak kazanmış, cennetlik bayan.
Fethiye: Fethetme, alma ile ilgili olan. Fethe mensup. Fetih hakkında yazılan kaside.
Uzziye: Allah `ın gücü
Ferzine: Bayan vezir
Ferda: Yarın / Gelecek zaman/ mecazi anlamda kıyamet günü
Feyziye: 1. Bollukla, bereketle ilgili. 2. Bilimle, bilgiyle ilgili.
Feriha: Sevinçli, ferah
Sabiye: Küçük kız, kız çocuğu.
Nakiye: 1. Temiz, pak. 2. Çok ince, çok güzel, zarif.
Aliye: Yüce, yüksek
Ferican: Can aydınlığı, ruhun ışığı.
Ferve: 1. Kürk. 2. Zenginlik, servet.
Ferhunde: 1. Kutsal, kutlu, uğurlu. 2. Mutlu, mesut.
Şevkiye: Şevkli, neşeli, istekli.
Basriye: Görme ile ilgili olan.
Şemsiye: Güneşle ilgili, güneşe özgü, güneşlik.
Taliye: 1. Sonradan gelen, bir şeyin arkası sıra giden. 2. Kur’an okuyan.
Feride: Tek eşsiz, benzeri olmayan
Ferahnüma: Sevinç gösteren, sevinçli.
Ayniye: Gözle ilgili olan.
Methiye: 1. Övgü. 2. Birini veya bir şeyi övmek için yazılmış şiir.
Şafiye: İyileştiren, iyi eden, şifa veren.
Kaniye: Kanaat eden, fazlasını istemeyen,kanmış,kanaatkar.
Radiye: Rıza gösteren, kabul eden, boyun eğen.
Hamdiye: Allah’ı övmeyle, Allah’a şükretmeyle ilgili.
Huriye: 1. Coşkunluk hallerinde hurilerle buluştuklarına inanan bir tarikat. 2. Cennet kızı. 3. Sevgili. 4. Çok güzel kadın. Sözlük Anlamı: Meşin sırt çantası, dağarcık.
Örfiye: Törelerle, âdetlerle ilgili.
Badiye: 1. Çöl, sahra 2. Kır, ova
Fehmiye: Anlayış, kavrayışla ilgili olan.
Asliye: 1. Seçkin, özel. 2. Esas, temel.
Feribe: Aldanmış.
Subhiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili. - bk. Suphiye
Fenniye: Fene, bilime ilişkin, bilimle ilgili.
Ferahru: Güler yüzlü, güleç.
Edviye: İlaçlar, devâlar. Mezopotamya ve İran mutfağında kullanılan bir baharat karışımıdır.
Gülşadiye: Mutlu, seviçli güzel.
Sariye: Hz. Ömer’in İran’daki komutanı.Sariye(R.A)
Ferhad: Güçlüğü yenip bir yeri ele geçiren. Sevinç, neşe. Ferhat ile Şirin efsanesindeki erkek kahramanın adı.
Feramuz: Kale muhafızı, koruyucusu.
Ferdal: Dalın tomurcuğu.
Ferzan: Bilim ve hikmet.
Ferran: güvenlik, cesur koruyucusu
Ferkan: Güçlü, saygın bir soydan gelen kimse.
Feridun: Tek, eşsiz, benzeri olmayan
Ferruh: Kutlu, uğurlu, aydınlık yüzlü
Feramuş: Unutma, akıldan çıkma.
Ferih: Çok mutlu, sevinçli.
Ferit: Eşsiz benzersiz
Ferid: Eşsiz benzersiz
Fersan: Derisinden kürk yapılan bir kır sansarı.
Ferahi: Bolluk, genişlik, ucuzluk.
Ferzend: Oğul, çocuk.
Ferhun: 1. Güçlü, şanlı soydan gelen kimse. 2. Sevinçli.
Ferdar: Güce, saygınlığa sahip kimse.
Ferman: 1. Buyruk, emir. 2. Tanrı buyruğu.
Feroze: Itme
Feruzat: Hayırlı, kutlu.
Feritkan: Eşi olmayan, soylu kandan gelen kimse.
Ferdi: Bireysel, tek başına
Fercan: Güçlü, parlak, canlı kişiliği olan kimse.
Ferhattin: Dinin coşkusu, sevinci.
Ferhat: Rahatlık
Fermani: Buyrukla, fermanla ilgili olan.
Fer: 1. Aydınlık, ışık. 2. Güç, kuvvet.
Feriz: Ekini alınmış tarla.
Feragat: Hakkından vazgeçme, el çekme.
Ferhan: Sevinçli, mutlu
Fereç: 1. Zafer, utku. 2. Sevinç, teselli.