İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Durak isminin anlamı: 1. Tren, tramvay, otobüs, minibüs vb. genel taşıtların durmak zorunda olduğu veya durabileceği yer. 2. Hece ölçüsüyle yazılmış şiirlerde ölçü kalıpları içindeki durma yerleri. Durak ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Durak İsminin Anlamı Nedir? Durak İsminin AnaliziEzrak: Saf ve temiz su. Gök renkli, mâvi.
Toprak: Yer kabuğunun canlılara yaşama ortamı sağlayan yüzey bölümü. Ülke, memleket. İşlenmiş arazi.
Durukadın: Özü temiz kadın.
Durcan: "Yaşa, uzun ömürlü ol" anlamında kullanılan bir ad.
Dursune: Son olması istenen kız çocuklarına verilen adlardandır.
Berrak: 1. Temiz, duru, saf, bulanık olmayan, nurlu, arınmış. 2. Şimşek, parıltı. 3. Kulağa hoş gelen ses.
Yaprak: Ağaç ve bitkilerin yeşil kısımları
Irak: Uzak, gidilmesi çok süren, çok ötelerde bulunan. Klasik Türk müziğinde, aynı adla anılan ve kalın fa diyez notasını andıran perdedeki makamlardan biri. Ortadoğu’da bir ülke, Irak Cumhuriyeti.
Pıtrak: 1. Dikenli tohumu insanların giysilerine, hayvanların tüylerine yapışan bir ot. 2. Ağaç dallarında kuruyup dikenleşen küçük budaklar.
Durugül: Özü temiz güzel kadın.
Durkadın: "Artık çocuğun olmasın" anlamında kullanılan bir ad.
Durkız: "Artık çocuğun olmasın" anlamında kullanılan bir ad.
Barak: Tüylü, kıllı çuha, kebe.
Dorak: Tepe, en yüksek yer, doruk.
Durusel: Saf ve berrak akan sel.
Durusoy: Soylu, temiz aileden gelen kimse.
Durali: bkz. Dursunali. Kız çocuğu olmayan ailelerin en son doğan erkek çocuklarına verdikleri isim.
Durul: Suyun durulması, aklanması
Dursun: "Çok yaşasın, uzun ömürlü olsun" anlamında kullanılan bir ad.
Duruk: 1. Durulmuş, duru, berrak. 2. Doruk. 3. Belli bir süre değişmeyen, olduğu gibi kalan.
Ebrak: Çok parlak olan.
Durna: Berrak, lekesiz. Turna kuşu. Şapka siperi. Dam saçağı. Erkekler tarafından ve yalnız olarak oynanan bir halk oyunu.
Durualp: Özü temiz yiğit.
Durutürk: Temiz, dürüst Türk.
Dural: Hep aynı durumda olan, değişmeden kalan, sakin.
Duranay: Dingin, sakin, huzurlu bir biçimde yaşamını sürdüren kimse.
Durucan: Özü temiz kişi.
Azrak: Az bulunur, nadir.
Dursunali: Kız çocuğu olmayan ailelerin en son doğan erkek çocuklarına verdikleri isim.
Duruöz: Özü temiz kimse.
Durguner: Dingin, sakin kimse.
Durutekin: Özü temiz olan hükümdar.
Dura: "Yaşasın, ölmesin" anlamında kullanılan bir ad.
Akburak: Hz. Muhammed´in Miraç Gecesi´ndeki temiz biniti.
Duran: 1. Yaşayan, varlığını sürdüren. 2. Dağ yolu. 3. Kalan. 4. Dingin, sakin, huzurlu.
Burak: Hz. Muhammed’in Miraç’ta bindiği efsanevi ata verilen isim.
Yaldırak: 1. Işık, parıltı. 2. Kuyruklu yıldız. - bk. Yaltırak
Durgun: 1. Dingin, sakin. 2. Canlı olmayan, hareketsiz
Duracan: "Yaşasın, uzun ömürlü olsun" anlamında kullanılan bir ad.
Durşen: "Mutlu bir biçimde yaşa" anlamında kullanılan bir ad.
Durkaya: "Artık çocoğun olmasın" anlamında kullanılan bir ad.
Durantekin: Dingin, sakin, huzurlu bir biçimde yaşamını sürdüren hükümdar.
Durmuş: Çocukların sık ölümleri karşısında konulan dilek ifadesi
Durgunsu: Dingin, sakin akan suya benzeyen kimse.
Borak: Yağmurdan sonra toprağın üstünde oluşan tuzlu beyaz katman.
Orak: 1. Ekin biçme zamanı, hasat. 2. Ekin biçme aracı.
Çorak: Verimsiz, bitek olmayan, kıraç toprak.
Duransoy: Dingin, sakin, huzurlu bir biçimde yaşamını sürdürmüş soydan gelen kimse.
Durusan: Temiz tanınmış kimse.
Beneberak: yıldırım oğulları
Bayrak: Bir ulusun, bir topluluğun veya örgütün simgesi olarak kullanılan, belli bir rengi ve biçimi olan, genellikle dikdörtgen biçiminde kumaş.
Durhan: "Yaşa, uzun ömürlü ol" anlamında kullanılan bir ad.
Duray: "Yaşa, uzun ömürlü ol" anlamında kullanılan bir ad.
Gürak: Çok beyaz, temiz.
Mubarak: Neyse ki, Blessed
Dur: Yapı
Durubay: Özü temiz zengin kişi.
Duruhan: Özü temiz hükümdar.
Duruiz: Özü temiz kimse.
Duraner: Dingin, sakin, huzurlu bir biçimde yaşamını sürdüren kimse.
Durukan: Soylu kan sahibi
Duriel: Tanrı benim evim
Durukal: "Yaşamın boyunca özün temiz olsun" anlamında kullanılan bir ad.
Durak: 1. Tren, tramvay, otobüs, minibüs vb. genel taşıtların durmak zorunda olduğu veya durabileceği yer. 2. Hece ölçüsüyle yazılmış şiirlerde ölçü kalıpları içindeki durma yerleri.
Sayrak: Öten, cıvıldayan, şakıyan.