İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Dilman isminin anlamı: Dil bilen, güzel söz söyleyen. bk. Dilmen. Dilman ismi Türkçe kökenli bir Kız ismidir.
Dilman İsminin Anlamı Nedir? Dilman İsminin AnaliziDilbu: Gönül kokusu.
Dilean: Bu kötü
Dilefruz: Yürek yandıran, sevimli.
Dilsitan: Gönül alan güzel.
Dilhan: İçten gönülden söyleyen
Dilek: İstek, arzu
Dilovan: Sevecen
Dila: 1.Ey gönül!. 2.İçten gönülden seven
Dilcan: Şirin dilli, güzel sözlü. Candan, gönülden konuşan.
Dilbeste: Gönül bağlamış, âşık.
Hanüman: 1. Ev bark, ocak, yuva. 2. Ev halkı, çoluk çocuk.
Iman: (Allah)
Keriman: Eli açıklar, cömertler.
Dilara: Gönül alıcı, sevgili
Ezman: Gök, sema
Dilnişin: Gönülde yer tutan, hoş, güzel.
Dilfiruz: Gönle ferahlık veren, sevindiren.
Dilan: Gönül dostu, gönüldaş
Diler: İsteyen, dileyen
Dilbaz: 1. Güzel söz söyleyen, göze hoş görünen. 2. Konuşmasıyla kandıran. 3. Gönül eğlendiren.
Dilber: Gönlü alıp götüren güzel.
Esman: Her şeyin pahası, tutarları, semenleri. Bedeller, kıymetler, değerler
Dilşad: Gönlü hoş, sevilmiş.
Dilhuş: Gönlü hoş, yüreği rahat.
Peyman: Yemin, ant.
Hıraman: Salına salına, naz ve eda ile yürüyen.
Dilşah: Gönül şahı, sevgili.
Dilsuz: Gönül yakan, yürek yakan.
Dilok: Hikaye
Dilşen: Gönlü şen, sevinçli.
Dilfeza: Gönlü genişleten, gönlü artıran.
Dilfigar: Gönlü yaralı olan, âşık.
Dilvin: Güzel konuşan, tatlı dilli, gönlü hoş eden. Cennet kapısında bekleyen meleklerin adı (Kaynak Bilinmiyor)
Dilderen: Sevgi toplayan, gönül alan, beğenilen.
Dildade: Gönül vermiş, âşık.
Şaduman: Sevinçli, neşeli. - bk. Şadıman
Dilhun: İçi kan ağlayan.
Dilşikar: Gönül avlayan.
Mihman: Konuk, misafir.
Leman: Titrek / Parlamak / ekin toplamak
Dilbent: Gönül bağı, gönül bağlayan.
Dilege: Güzel ve düzgün konuşan.
Dilferah: Gönlü ferah, sevinçli.
Dilşat: gönlü hoş,sevinçli
Neriman: Pehlivan, yiğit
Dilocan: Can dost
Dilman: Dil bilen, güzel söz söyleyen. bk. Dilmen.
Dilberay: Ay gibi güzel kadın
Şuman: Zambak;güzellik
Dilrüba: Gönül kapan. Gönül alan. Tahminen 2 asırlık bir makam.
Dilhayat: Gönül canlılığı.
Dilayla: Bu ismin hiç bir kaynakta bir anlamı bulunmuyor. Bu yüzden ismin uydurma olma ihtimali çok yüksek.
Gökduman: Göğe yükselen duman.
Dilruba: Gönül kapan, herkesi kendine bağlayan
Dilsafa: Gönlü şen, rahat, dertsiz.
Dilay: Gönlü ay gibi parlak, ışıklı olan / ışıl ışıl berrak konuşan
Dilsaz: Gönül yapan, tatlı davranan.
Dilaşup: Gönlü karıştıran, gönül çalan güzel.
Dilnur: Gönlü nurlu.
Dildar: Birinin gönlünü almış, sevgili.
Dilemnur: Gönüle ışık saçan, gönlü aydınlatan, gönlü ferahlatan. Dilem ve Nur isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşan isim. Bkz: Dilem ve Nur
Nayman: 1. Sekiz. 2. Batı Moğolistan´da yaşayan sekiz kabileden oluşan topluluk.
Duman: Bir maddenin yanmasıyla çıkan kara ve esmer renkli gaz.
Başman: Baş olan, ileri gelen, saygın, önemli kimse.
Heman: bağlılık
Saloman: Huzurlu
Ferman: 1. Buyruk, emir. 2. Tanrı buyruğu.
Selman: Özgür, hür
Özman: Özü sağlam, iyi kişilikli kimse.- bk. Özmen
Yaman: Güç etki ve beceriklilik sahibi
Abdukrahman: merhametli Tanrı köle
Özerman: Gerçekten yiğit, kahraman, yürekli kimse.
Çarman: Neşeli.
Uluman: Ulu, yüksek, saygın kimse.
Tağman: Dağ gibi iri yarı, gösterişli kimse.
Uçman: Uçan, uçucu.
Salaman: Barış
Çokman: Topuz, gürz.
Bediüzzaman: Zamanın güzelliği.
Ayman: Ay gibi ışıklı, güzel kimse.
Zalman: huzurlu ve sakin
Tarman: Tarımla uğraşan kimse, rençper. - bk. Tarıman
Alpman: Yiğit, cesur, kahraman kişi.
Saman: Zenginlik. Rahat, dinçlik. Düzen. Ekinlerin harmanda dövülüp taneleri ayrıldıktan sonra kalan, hayvanlara yedirilen ufalanmış sapları. (Türkçe)
Erman: Erdemli yiğit
Işıman: Parlak, aydınlık yüzlü kimse.
Başarman: Yaptığı işleri başarıyla sonuçlandıran kimse.
Sulayman: Barış
Çakman: Amacına erişen, ulaşan kimse
Güman: 1. İnanç. 2. Kanaat. 3. İstek, heves. 4. Neşe.
Uman: Umudu olan, bekleyen, umutlu.
Luqman: Bilinmeyen
İşman: bk. İşmen
Ataman: Ata kişi, başkan, önder.
Salman: Özgür, hür
Yatman: Boyun eğen, uysal, yumuşak başlı kimse.
Denizman: Denizci.
Hıfzırrahman: Merhamet eden, acıyan Allah’ın koruyuculuğu.
Acarman: Çevik, becerikli, girişken insan.
German: Hisar, kale. bk. Kirman
Okman: 1. Ok gibi hızlı, güçlü kimse. 2. Okçu.
Sayman: Hesap işleriyle uğraşan kimse.
Hyman: Hayat
Behman: Filân, filânca. Celali takvimde Farsça bir ay adı (21 Ocak – 19 Şubat tarihleri arasına denk gelir).
Suleiman: Barış
Samman: Bakkal
Osman: 1. Toy denilen, kazdan büyük bir kuşun yavrusu / Ateş gibi adam (Odman= Od +Man) Bir tür kuş veya ejderha. 2. Hz. Muhammed in damadı, üçüncü halife. 3. Osmanlı İmparatorluğu nun kurucusu ve ilk hükümdarı.
Bayman: Varlıklı, saygın kimse.
Tanman: Şafak vakti gibi parlak, güçlü kimse.
Yurtman: Yurdunu çok seven kimse.
Yalman: 1. Kılıç, kama, bıçak, mızrak vb.nin ağzı veya ucu. 2. Sarp, dik. 3. Eğik, eğinik.
Tarıman: Tarımla uğraşan kimse, rençper.
Dilmaç: Çevirmen, tercüman.
Koman: Umut.
Talayman: Deniz adamı, denizci.
Abdelrahman: Rahmân ve Servant
Teman: Sağ, güney
Jorman: Tanrı tarafından Yüce
Lokman: Tarihteki en ünlü tabibin adı (Lokman Hekim)
Kahraman: Savaşta yiğitlik gösteren, cesur
Erkman: Güçlü, etkili, sözü geçer kimse.
Êzman: Gök Yüzü
Ahiman: sağ kardeşi
Demirman: Demir gibi güçlü, sağlam kimse.
Akerman: Dürüst, soylu, temiz kişi.
Gılman: Cennet’te hizmet gören delikanlılar.
Arıman: Temiz, saf, dürüst kimse.
Eryaman: Güçlü becerikli yiğit.
Abdulrahman: merhametli Tanrı köle
Danışman: 1. Bilgili ve düşüncesinden yararlanmak için danışılan kimse. 2. Bilgin.
Numan: 1. Kan. 2. Gelincik
Kocaman: Çok iri, büyük.
Gülerman: Güler yüzlü, güleç kimse.
Abdirahman: Rahmân ve Servant
Sakman: 1. Uyanık, akıllı kimse. 2. Sessiz, sakin kimse.
Derman: Güç, kuvvet. İlaç.Çare.Takat.
Uzman: Belli bir işte, belli bir konuda bilgi, görüş ve becerisi çok olan kimse.
Akman: 1. Temiz, beyaz, güzel insan. 2. İhtiyar. Yaşlı kimse
Oyman: Görüş, düşünce sahibi kimse.
Zaman: Vakit, çağ.
Balaman: 1. İri, büyük. 2. Şişman, gürbüz kimse. 2. Atmaca, doğan vb. yırtıcı bir kuş. bk. Balaban
Lukman: Wise, Akıllı
Odman: Ateş gibi canlı, coşkulu, hareketli kimse.
Oğuzman: Güçlü, sağlam, iyi yürekli, dost kimse.
Rahman: Acıması bol olan
Abdal-Rahman: Merhametlilerin Servant
Sağman: 1. Sağlıklı kimse. 2. Eksiksiz, kusursuz, güvenilir kimse.
Kerman: Hisar, kale. - bk. Kirman
Günerman: Yiğit soydan gelen aydın kimse.
Süleyman: 1. Huzur, sükûn.2. Kur’an-ı Kerim’de adı geçen peygamberlerden biri.Hz.Davud un oğlu
Dilxweş: Memnun
Usman: Akıllı, zeki kimse.
Özalpman: Özünde yiğit olan kimse.
Abdalrahman: merhametli bir kulu
Eman: Emniyet. Korkusuzluk. Af ve yardım dileme. Eminlik. Himaye etmek, güvence vermek.
Dilbirîn: Yaralı Gönül
Haman: gürültü gürültü
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karaduman: Siyah duman.
Çağman: Çağın insanı.