İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Buruk isminin anlamı: 1. Tadı kekre olan. 2. Alınmış, kırılmış, gücenmiş. 3. Aksak, topal, eğri basan. 4. Kapalı havuz. 5. Hortum, kasırga. Buruk ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Buruk İsminin Anlamı Nedir? Buruk İsminin AnaliziBurçin: Dişi geyik.
Burçe: Küçük takım yıldız
Burla: Gezmek, dolanmak. Üzüm salkımı. Savaşçı, cengaver kadın. Türk efsanelerinde, halk öykülerinde ve masallarında söylencesel kadın cengaver.
Burçak: Tohumları kullanılan bir bitki türü. Baklagillerden, taneleri yem olarak kullanılan bir bitki.
Burma: Burularak yapılmış altın bilezik. Halk ağzında Musluk. Halk ağzında Kuru incir. Halk ağzında Eğrilmek için bükülmüş yün
Burcu: Güzel ve etkileyici kokunun salgılanışı
Özdoruk: Özü yüce olan kimse.
Burç: 1. Kale duvarlarından daha yüksek, yuvarlak, dört köşe veya çok köşeli kale çıkıntısı. 2. Zodyak üzerinde yer alan on iki takımyıldıza verilen ortak ad. 3. Ökse otu
Burkan: Volkan, yanardağ.
Buruk: 1. Tadı kekre olan. 2. Alınmış, kırılmış, gücenmiş. 3. Aksak, topal, eğri basan. 4. Kapalı havuz. 5. Hortum, kasırga.
Tandoruk: Şafak vaktinde doğmuş gururlu kimse.
Burhanettin: Dinin kanıtı, ispatı.
Bayruk: Çok eski zamanda var olmuş veya eskiden beri var olan, kadim. bk. Bayrı
Burkay: 1. Gücenmiş, kırılmış kimse. 2.Ay, hilal.
Yaruk: Işık, aydınlık, parlaklık, parıltı.
Duruk: 1. Durulmuş, duru, berrak. 2. Doruk. 3. Belli bir süre değişmeyen, olduğu gibi kalan.
Uruk: 1. Tane, tohum. 2. Nesil, kuşak, soy.
Doruk: Dağ ya da tepenin en yüksek yeri/ Şahika
Burukbay: Gücenmiş, kırılmış zengin kimse.
Faruk: 1. Haklıyı haksızdan ayıran, adaletli. 2. Keskin. 3. Hz. Ömer’in lakabı. 4.Bir işi sonuca ulaştıran
Oruk: 1. Aile, oymak. 2. Göçmen olarak gelip bir yere yerleşen. 3. Yol, çare, imkân.
Mebruk: 1. Kutlanacak kimse, tebriğe layık kimse. 2. Kutlu.
Buruktekin: Gücenmiş, kırılmış şehzade.
Burak: Hz. Muhammed’in Miraç’ta bindiği efsanevi ata verilen isim.
Cindoruk: En yüksek yer, zirve.
Kavruk: 1. Dertli, acı çeken. 2. Sevdalı, âşık.
Günyaruk: Gün ışığı.
Burçhan: Yüce, ulu, saygın hükümdar.
Buyruk: 1. Belirli bir davranışta bulunmaya zorlayıcı söz, emir. 2. Egemenlik.
Burhan: Delil, kanıt.