İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Buruk isminin anlamı: 1. Tadı kekre olan. 2. Alınmış, kırılmış, gücenmiş. 3. Aksak, topal, eğri basan. 4. Kapalı havuz. 5. Hortum, kasırga. Buruk ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Buruk İsminin Anlamı Nedir? Buruk İsminin AnaliziBurçe: Küçük takım yıldız
Burma: Burularak yapılmış altın bilezik. Halk ağzında Musluk. Halk ağzında Kuru incir. Halk ağzında Eğrilmek için bükülmüş yün
Burla: Gezmek, dolanmak. Üzüm salkımı. Savaşçı, cengaver kadın. Türk efsanelerinde, halk öykülerinde ve masallarında söylencesel kadın cengaver.
Burçak: Tohumları kullanılan bir bitki türü. Baklagillerden, taneleri yem olarak kullanılan bir bitki.
Burçin: Dişi geyik.
Burcu: Güzel ve etkileyici kokunun salgılanışı
Burukbay: Gücenmiş, kırılmış zengin kimse.
Özdoruk: Özü yüce olan kimse.
Burak: Hz. Muhammed’in Miraç’ta bindiği efsanevi ata verilen isim.
Bayruk: Çok eski zamanda var olmuş veya eskiden beri var olan, kadim. bk. Bayrı
Buruktekin: Gücenmiş, kırılmış şehzade.
Oruk: 1. Aile, oymak. 2. Göçmen olarak gelip bir yere yerleşen. 3. Yol, çare, imkân.
Cindoruk: En yüksek yer, zirve.
Yaruk: Işık, aydınlık, parlaklık, parıltı.
Doruk: Dağ ya da tepenin en yüksek yeri/ Şahika
Buruk: 1. Tadı kekre olan. 2. Alınmış, kırılmış, gücenmiş. 3. Aksak, topal, eğri basan. 4. Kapalı havuz. 5. Hortum, kasırga.
Kavruk: 1. Dertli, acı çeken. 2. Sevdalı, âşık.
Tandoruk: Şafak vaktinde doğmuş gururlu kimse.
Buyruk: 1. Belirli bir davranışta bulunmaya zorlayıcı söz, emir. 2. Egemenlik.
Burkan: Volkan, yanardağ.
Mebruk: 1. Kutlanacak kimse, tebriğe layık kimse. 2. Kutlu.
Burç: 1. Kale duvarlarından daha yüksek, yuvarlak, dört köşe veya çok köşeli kale çıkıntısı. 2. Zodyak üzerinde yer alan on iki takımyıldıza verilen ortak ad. 3. Ökse otu
Duruk: 1. Durulmuş, duru, berrak. 2. Doruk. 3. Belli bir süre değişmeyen, olduğu gibi kalan.
Uruk: 1. Tane, tohum. 2. Nesil, kuşak, soy.
Faruk: 1. Haklıyı haksızdan ayıran, adaletli. 2. Keskin. 3. Hz. Ömer’in lakabı. 4.Bir işi sonuca ulaştıran
Burhanettin: Dinin kanıtı, ispatı.
Burçhan: Yüce, ulu, saygın hükümdar.
Günyaruk: Gün ışığı.
Burhan: Delil, kanıt.
Burkay: 1. Gücenmiş, kırılmış kimse. 2.Ay, hilal.