İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Burhanettin isminin anlamı: Dinin kanıtı, ispatı. Burhanettin ismi Arapça kökenli bir Erkek ismidir.
Burhanettin İsminin Anlamı Nedir? Burhanettin İsminin AnaliziGülebetin: 1. Bezekli dikiş. 2. Güzellik, incelik simgesi.
Burçe: Küçük takım yıldız
Burla: Gezmek, dolanmak. Üzüm salkımı. Savaşçı, cengaver kadın. Türk efsanelerinde, halk öykülerinde ve masallarında söylencesel kadın cengaver.
Burçak: Tohumları kullanılan bir bitki türü. Baklagillerden, taneleri yem olarak kullanılan bir bitki.
Burçin: Dişi geyik.
Burcu: Güzel ve etkileyici kokunun salgılanışı
Burma: Burularak yapılmış altın bilezik. Halk ağzında Musluk. Halk ağzında Kuru incir. Halk ağzında Eğrilmek için bükülmüş yün
Krystin: Mesih'in takipçisi
Abuzettin: İzzettin´in babası.Din yolunda çabuk, hızlı giden.
Fehamettin: Dinin büyüklüğü, ululuğu.
Burukbay: Gücenmiş, kırılmış zengin kimse.
Kiramettin: Dinin uluları, soyluları.
Tacettin: Taca ait
Şefaattin: Dinin, Allah ile kul arasındaki aracılığı, dinin şefaati.
Vahittin: Dinin tekliği, tek din.
Takiyettin: Dindar, mümin.
Nizamettin: Düzenli, tertipli
Ertin: Sağlam bir ruh yapısı olan kimse.
Halittin: Dinin sonsuzluğu, ölümsüzlüğü.
Şahadettin: 1. Dinin tanıklığı. 2. Dinin belirtisi, işareti.- bk. Şehadettin
Şecaattin: Yüreklilik, yiğitlik
Matin: Güçlü
Berktin: Özü güçlü, sağlam olan kimse.
Mecittin: Dinin ululuğu, büyüklüğü.
Vahdettin: Dinin tekliği, birliği.
Vecahettin: Dinin yüceliği, onuru.
Hayrettin: Hayır eden, hayır sahibi
Hikmettin: Dinin hikmeti.
Nevrettin: Dinin ışığı, aydınlığı.
Burhanettin: Dinin kanıtı, ispatı.
Ayçetin: "Ey anlaşılması güç kimse!" anlamında kullanılan bir ad. kullanılan
Muhittin: Dini güçlendiren
Kutbettin: Dinin kutbu. Dinin yücesi.
Celalettin: Büyüklük ululuk, hışım
Nusrettin: Dinin üstünlüğü.
Burhan: Delil, kanıt.
Ruhittin: Dinin ruhu, özü.
Risalettin: Dinin elçisi, peygamber.
Feyzettin: Dinin bereketi.
Öztin: Ruhun özü.
Selâtin: Sultanlar.
Ziyaettin: Dinin ışığı, aydınlığı.
Refettin: İslâm dininin vermiş olduğu acıma, esirgeme duygusu.
Siracettin: Dinin kandili, dinin verdiği aydınlık, ışık; ışıklandıran, aydınlatan.
Rüknettin: Bir şeyin temeli / Dinin temeli
Alpçetin: İnatçı, sert tavırlı yiğit.
Burçhan: Yüce, ulu, saygın hükümdar.
Burkan: Volkan, yanardağ.
Nurettin: (Nureddin) Aydınlatın, dinin getirdiği nur
Şehadettin: 1. Dinin tanıklığı. 2. Dinin belirtisi, işareti.
Seyfettin: Dinin kılıcı, dinin askeri.
Buruktekin: Gücenmiş, kırılmış şehzade.
Şahittin: Dinlerin şahı, dinlerin en iyisi.
Adalettin: Dinin adaleti.
Devlettin: Dinin mutluluğu, uğuru, büyüklüğü.
İzzettin: Dinin değeri, gücü ve ululuğu.
Necabettin: Dinin soyluluğu.
Sadrettin: Dinin başı, önderi.
Hüsamettin: Keskin kılıç / Dinin keskin kılıcı
Cemalettin: Güzellik taşıyan
İmamettin: Dinin öncüsü, önderi.
Şemsettin: Dinin güneşi, dinin insanlara verdiği aydınlık.
Burak: Hz. Muhammed’in Miraç’ta bindiği efsanevi ata verilen isim.
Erçetin: Sert, güçlü erkek.
Azamettin: Dinin azameti, ululuğu.
Nebahattin: Dinin şanı ve şerefi.
Kemalettin: Bilgi ve erdem sahibi
Fahrettin: Karşılıksız kabul edilen görev,iş
Buruk: 1. Tadı kekre olan. 2. Alınmış, kırılmış, gücenmiş. 3. Aksak, topal, eğri basan. 4. Kapalı havuz. 5. Hortum, kasırga.
İmadettin: Dinin direği.
Fatin: Zeki, akıllı, anlayışlı, kavrayışlı kimse.
Saadettin: 1. Dinin mutluluğu. 2. Dini uğurlu, kutlu kılan.
Selahattin: Dinine bağlı kimse.
Çetin: Güç, zor, engelli
Sadettin: Kutluluk, saadete erme, mübarek olma
Salâhattin: bk. Selâhattin
Bahattin: Dinin güzelliği.
Ferhattin: Dinin coşkusu, sevinci.
Keramettin: Bağış, ihsan ağırlama
Nezahattin: Dinin temizliği.
Bedrettin: Ayın ondördü gibi ışık saçan, temiz ve yüce
Burç: 1. Kale duvarlarından daha yüksek, yuvarlak, dört köşe veya çok köşeli kale çıkıntısı. 2. Zodyak üzerinde yer alan on iki takımyıldıza verilen ortak ad. 3. Ökse otu
Metin: Sağlam, dayanıklı
Burkay: 1. Gücenmiş, kırılmış kimse. 2.Ay, hilal.
Fikrettin: Din düşüncesi.
Şahabettin: Dinin yıldızı.
Sebahattin: Dinin güzelliği
Kadrettin: Dinin kudreti, gücü.
Erktin: Güçlü kuvvetli bir ruh yapısı olan kimse.
Tin: 1. Ruh, can. 2. Sağlam vücutlu. 3. Tepe, zirve.
Rafettin: İslâm dininin vermiş olduğu acıma, esirgeme duygusu. - bk. Refettin
Haşmettin: Dinin büyüklüğü, ihtişamı.
Hidayettin: Dinin gösterdiği doğru yol.
Necmettin: Din’in Yıldızı
Şükrettin: Dinin şükrü.
Selâmettin: Dinin kurtuluşu.
Sabahattin: Güzellik
Beşarettin: Dinin müjdesi.
Gıyasettin: Dinin yayılmasına yardımı dokunan kimse.
Mücahittin: Dinin düşmanlarıyla savaşan, din mücahidi.