İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Beyzanur isminin anlamı: Işık saçan nur. Çok beyaz, çok temiz ve nurlu.Nur yüzlü.. Beyzanur ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
Beyzanur İsminin Anlamı Nedir? Beyzanur İsminin AnaliziAylanur: Ayın çeresindeki ışık gibi parlak olan.
Hâlinur: Işıklı, aydınlık.
Tüzenur: Adaletiyle ışık saçan.
Güldenur: Gül gibi parlak olan güzel.
Şahsınur: Nurlu kişi, aydınlık kimse.
Beyzagül: Beyaz gül. Beyza ve Gül isminin bir araya gelmesi ile oluşan isim. Bkz: Beyza, Gül
Alanur: Çok renkli parlaklık.
Şebnur: Gecenin nuru, gecenin ışığı, aydınlığı.
Gülennur: Gülen nur gibi parlak güzel.
Beybun: Papatya
Neşenur: Neşeli, sevinçli güzel.
Beyhatun: Bey hanımı.
Bennur: Ben nur gibi parlak ve güzelim anlamında kullanılan bir ad.
Şafaknur: Şafak aydınlığı.
Hoşnur: Güzel ışık.
Aknur: Nur gibi parlak ve beyaz olan.Beyaz nur.
Doğannur: Nur gibi parlak olarak doğan.
Yadenur: Güzel ve parlak hatıra, kutsal hatıra, aydınlık hatıralar.
Aydanur: Ay gibi güzel ve parlak olan.
Türknur: Aydın olan Türk.
Perinur: Nur yüzlü, peri kadar güzel.
Günnur: Güneş ışığının aydınlığı, nuru
Beylan: 1. Ağırbaşlı, uslu, kibar. 2. Şımarık, nazlı, yaramaz. 3. Sebatsız, tembel. bk. Baylan
Ruhinur: Nur yüzlü, aydınlık yüzlü.
Saynur: "Parlak, güzel olarak kabul et" anlamında kullanılan bir ad.
İncinur: İnci gibi parlak olan.
Selnur: Işık seli.
Gülnur: Gül gibi parlak ve aydınlık olan.
Bahtınur: Talihli, şanslı, yazgısı parlak olan.
Parlanur: "Nur gibi parla, ışık saç" anlamında kullanılan bir ad.
Şeydanur: Sevgisi nedeniyle çılgına dönmüş güzel.
Sevginur: Sevgisiyle ışık saçan kimse.
Sevnur: "Aydınlığı, ışığı sev" anlamında kullanılan bir ad.
Beyzanur: Işık saçan nur. Çok beyaz, çok temiz ve nurlu.Nur yüzlü.
Beyna: İkisinin ortası. İkisinin arasında. Ne iyi, ne kötü. Kuran’da geçmektedir (Zuhruf 32).
Mirnur: Etrafına ışık saçan kadın hükümdar.
Önnur: İlk çocuğa verilen bir ad.
İsminur: Adı da kendi gibi güzel olan. Nur ismini alan.
Halenur: Bazen güneşin ve ayın çevresinde görülen ışıklı daire.
Beyaz: 1. Kar rengi, ak. 2. Temiz, lekesiz.
Cemanur: Yüz Nuru/ Güzellik Nuru/ ekleyen : Cemanur DURMUŞ
Öznur: Gerçek ışık, ışığı özlü olan
Alpnur: Yiğit, cesur, yürekli, güzel kadın.
Tennur: Teni nurlu, aydınlık olan
Sannur: Nurlu, ışıklı, güzel olmasıyla tanınan.
Sabahnur: Sabah ışığı, sabah aydınlığı.
Fezanur: Uzay gibi parlak ve aydınlık olan.
Neslinur: Aydınlık bir bir soydan gelen. Ayrıca bkz: Nesli ve Nur
Nisanur: Aydınlık kadın. Nur yüzlü kadın.
Cemalnur: Nur yüzlü, parlak ve güzel yüzlü. Cemal ve Nur isimlerinin bir araya gelmesiyle oluşmuştur. Bkz: Cemal ve Nur Cemal ve Nur isimleri ayrı ayrı Kuran’da geçmektedir. Bkz: Nahl 6 ve Nur suresi.
Esranur: Esra ve Nur isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuştur. Aniden ve çabuk gelen aydınlık ve ışık anlamındadır.
Eslemnur: Eslem ve Nur isimlerinin bir araya gelmesi ile türetilmiştir. Daha güçlü aydınlık, en büyük nur anlamına gelir.
Ayşenur: Rahat ve huzur içinde yaşayan güzel.
Ecenur: Nur gibi parlak ve güzel kız.
Çağrınur: Aydınlığa, ışığa davet eden kimse.
Yurdanur: Yurdun ışığı olan kimse.
Dilnur: Gönlü nurlu.
Beylem: 1. Açılmamış pamuk kozası. 2. Çiçek buketi.
Şeminur: Mum ışığı, mum aydınlığı.
Taçnur: Işıktan, nurdan taç.
Evnur: Eve aydınlık veren.
Somnur: Aydınlık, nurlu.
Binnur: Çok nurlu
Ruhunur: Yanakları parlayan.
Sedanur: Ses ve ışık, parıltı
Beyza: 1. Daha ak, çok beyaz. 2. Günahtan kaçınmış. Günahla kirlenmemiş.
Zatinur: Aydınlık, nurlu kişi.
Meleknur: Terbiyeli, uysal, güzel kadın.
Deryanur: Çok güzel, çok parlak olan.
Göknur: Nurlu, ışıklı, aydınlık gökyüzü
Fatmanur: Fatma ve nur kelimelerinden türetilen isim
Ferahnur: Aydınlık veren, nur veren.
Hiranur: Mekke ’ de bulunan Hira Dağı (Cebel-i Nur). Hz. Muhammed (s.a.a)’e ilk vahiy bu dağda iken gelmiş ve Cebrâil isimli vahiy meleğini ilk defa bu dağda gerçek haliyle görmüştür.
Semanur: Nurlu gökyüzü
Bilgenur: Bilgili ve aydın kimse.
Sonnur: Son ışık
İkranur: İkra ve Nur isimlerinin bir araya gelmesi ile türetilmiş bir isimdir. (Bkz: İkra, Bkz: Nur)
Elnur: Elin nuru.
İlknur: İlknur İlk gelen ışık
Sanemnur: Put gibi güzel ve parlak kadın.
Nevinur: Renk renk ışık.
Şeymanur: Kıymetli aydınlık, değerli ışık, parıltı. Şeyma ve Nur isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuş isimdir. (Bkz: Şeyma ve Nur)
Bilginur: Bilginin ışığı, bilginin aydınlığı.
Şennur: Işık saçan, neşe saçan
Fernur: Aydınlık, ışık, nur.
Yıldanur: Yılın en parlak, güzel kızı.
Dilemnur: Gönüle ışık saçan, gönlü aydınlatan, gönlü ferahlatan. Dilem ve Nur isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşan isim. Bkz: Dilem ve Nur
Elanur: Sarıya çalar kestane rengi
Yücenur: Aydınlık saçan yüce kimse.
Mahnur: Işıklı ay. bk. Mahinur
Egenur: Aydınlık saçan kimse.
Çağnur: Çağın ışık saçan bireyi.
Esmanur: Adı nur
Jalenur: Kırağı yada çiğ üzerinde parlayan, yansıyan ışık. Jale ve Nur isimlerinin birleşmesi ile oluşmuştur. Bkz: Jale ve Nur
Nur: Işık, parıltı aydınlık, Allah’ın gönderdiği ışık
Sernur: Işık saçan güzellerin önde geleni.
Beysun: "Kendini bey olarak göster" anlamında kullanılan bir ad.
Ceminur: Çok nurlu, aydınlık kimse.
Aslınur: Nurdan gelen, aydınlık, ışıklı, temiz.
Şevkinur: Son derece aydın ve parlak.
Beyzade: 1. Bey oğlu. 2. Soylu. 3. Nazlı, şımarık yetiştirilmiş.
Beydaş: Adil, doğru.
Beykan : Bey soylu olan kimse.
Konur: 1. Açık san, boz, bozla sarı arası renk. 2. Yanık kırmızı, yağızımsı al. 3. Kimseyi beğenmeyen, gururlu, kibirli. 4. Kahraman, yiğit. 5. Süslü, çalımlı, şık, kurumlu. 6. İnatçı, aksi.
Beyda: 1. Tehlikeli yer. 2. Sahra, çöl. 3. Mekke ile Medine arasında düz bir yer
Atanur: Atasından aldığı nuru taşıyan
Beysan: Bey gibi tanınmış olan.
Ernur: AYdınlık saçan, başkalarına yararlı olan kimse.
Beytullah: Allah’ın evi, Kâbe.
Beycan: Bey gibi olan kimse.
Beykal: "Beyliğini sürüdür" anlamında kullanılan bir ad.
Beytekin: Zengin prens, şehzade. bk. Baytekin
Beygu: Yırtıcı bir kuş.
Onur: Şeref, haysiyet, izzet-i nefs
Beyazıt: Bir çok Osmanlı şehzadesinin ortak adı.
Zeynur: bk. Zinnur
Beybolat: Çelik gibi güçlü, saygın kimse.
Beydağ: 1. Beyin gezip dolaştığı dağ. 2. Anadolu´nun çeşitli yerlerinde dağların ortak adı.
Bilnur: "Ey aydın kimse, bunu bil!" anlamında kullanılan bir ad.
Beytöre: Törelere göre bey olmuş kimse.
Beykara: Doğan cinsinden bir kuş türü. bk. Baykara
Beyzat: Doğuştan bey olan, soylu, asilzade.
Zinnur: Nurlu, ışıklı, aydınlık.
Beyrek: 1. Çok nazik, efendi, bey. 2. Hüzünlü.