İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Başağa isminin anlamı: En büyük ağa. Başağa ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Başağa İsminin Anlamı Nedir? Başağa İsminin AnaliziBaşarman: Yaptığı işleri başarıyla sonuçlandıran kimse.
Başöz: Her şeyin en önemli olanı.
Başman: Baş olan, ileri gelen, saygın, önemli kimse.
Başkal: "Her zaman önder ol, önderliğin sürsün" anlamında kullanılan bir ad.
Başar: Başarılı ol anlamında
Başkut: Kutlu, talihli kimse.
Baştemir: İleri gelen, saygın kimse. bk. Başdemir
Başkurt: 1. En önemli kimse. 2. Ural Dağları bölgesinde yaşayan ve Türklerin Kıpçak kolundan olan bir boy.
Baştuğ: Önemli, saygın kimse.
Başok: Ok gibi sivri olan, her işte ön plana çıkan kimse.
Başdemir: İleri gelen, saygın kimse.
Başaydın: Aydınların önde geleni.
Başol: "Önder ol, lider ol" anlamında kullanılan bir ad.
Başbay: Zenginlerin önde geleni.
Başkur: Türk çadırlarının çevresindeki kanatları örten bölümlerin üst tarafına bağlanan ve 18 cm. kadar eni olan kuşak.
Başkan: 1. Bir topluluğun, bir toplantının veya bir derneğin başında bulunan kimse. 2. Bazı ülkelerde devletin ve hükûmetin başı.
Baştugay: Önemli olan tugay.
Başsoy: Soyu asil olan kimse.
Başbuğ: Eski Türklerde baş, başkan, komutan.
Başer: En önemli kimse.
Çağa: 1. Bebek, çocuk. 2. Küçük kuş yavrusu.
Başat: Sertlik, zorluk bakımından üstün olan.
Başağa: En büyük ağa.
Baştaş: Yaşıt, akran, kafadar, benzer.
Gençağa: Genç, sağlıklı kimse.
Başeğmez: Buyruk altına girmeyen.
Başhan: En önemli, ileri gelen hükümdar.
Başkara: Önemli, saygın kimse.
Başargan: Başarılı olan.
Ağa: 1. Kırlık kesimde geniş toprakları olan, sözü geçen, varlıklı kimse. 2. Halk arasında sayılan ve sözü geçen erkeklere verilen san. 3. Ağabey, büyük kardeş. 4. Yardım eden, cömert kimse. 5. Okuryazar olmayan yaşlıca kişilerin adlarıyla birlikte kullanılan san. 6. Osmanlı İmparatorluğu´nda bazı kuruluşları başında bulunanlara verilen resmî san. 1. Yaşlanma manasına gelen "ağmak"tan. Büyük, efendi. Büyük kardeş, ağabey. 2. Amir, baş, reis. Eski devlet teşkilatımızda bazı idarecilere verilen unvan. 3. Osmanlı devletinde okuma-yazma bilenlere verilen şeref unvanı. 4. Halkın saygısını kazananlara verilen unvan. 5. Er-kek, eş, koca. 6. Eski büyük konaklarda çalışan hizmetlilerin başı. Eski Türklerde soylu aileye mensup kadınlar da bu unvanı kullanmışlardır.
Başkaynak: En önemli kaynak, ilk kaynak.
Başdoğan: Önce doğan.
Baştürk: Türklerin önderi, lideri.
Dağa: Yayla, yüksek yer.
Başkaya: Önemli, saygın kimse.
Başel: Baş ve el.
Başal: "En yükseğe çık, yüksel" anlamında kullanılan bir ad.