İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Atiye isminin anlamı: 1. Bağış, bahşiş, ihsan. Hediye. 2. Gelecek, istikbal. Atiye ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
Atiye İsminin Anlamı Nedir? Atiye İsminin AnaliziBahriye: Donanma ve denizle ilgili
Sevdiye: Türkçe "sevdi" sözüne yanlış olarak Arapça dişillik eki getirilerek elde edilen bir ad.
Uzziye: Allah `ın gücü
Mehtiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren. - bk. Mehdiye
Badiye: 1. Çöl, sahra 2. Kır, ova
Ferdiye: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel.
Sabriye: Sabırlı, sabırla ilgili
Hükmiye: Hükümle ilgili, hükme ait, bir karara dayanan.
Atifa: sevgi
Mariye: Şen’un adında birinin kızı olup hicretin 7. yılında kızkardeşi Şirin ile birlikte, Mukavkıs tarafından Hz. Muhammed’e (s.a.s) hediye edilen kıbti bir cariye. Hz. Peygamberin hanımlarından küçük yaşta ölen oğlu İbrahim’in annesi.
Hediye: Armağan, bahşiş
Raziye: Kabul eden, rıza gösteren, boyun eğen
Saniye: Dakikanın 60’ta biri süresinde zaman birimi
Ermiye: Dolu yağdıran kasırga bulutları.
Seniye: Yüksek, yüce.
Sulbiye: Birinin soyundan gelme.
Düriye: İnci gibi parlayan, parlak.
Nasiye: Unutan, unutmuş olan.
Safiye: Katıksız, katışıksız saf
Atiye: 1. Bağış, bahşiş, ihsan. Hediye. 2. Gelecek, istikbal.
Ayniye: Gözle ilgili olan.
Rasiye: Büyük dağ.
Merziye: Hoşa giden, beğenilen. - bk. Marziye
Atike: 1. Eski. 2. Özgür. 3. Soylu. 4. Güzel, genç kız. 5. Kureyş kabilesinden Zeyd b. Amr´ın kızıdır. Hicretten önce İslamiyeti kabul etmiştir. Medine´ye hicret edenler arasındadır. Hz. Ebubekir´in oğlu ile evlenmiştir. Abdullah, Taif te şehid olunca Hz. Ömer´le O şehid edilince Zübeyr b. el-Avvam ile, o da şehid edilince Hz. Hüseyin ile evlendi. Ve Hz. Hüseyin de şehid olunca şehid zevcesi olarak anıldı.
Vehbiye: Tanrı bağışı olan.
Fevziye: Kurtuluş, zafer ve üstünlükle ilgili olan.
Nazmiye: Vezinli ve kafiyeli sözle, nazımla ilgili
Berkiye: Şimşek gibi, parlak.
Keşfiye: 1. Keşifle ilgili. 2. Keşfeden.
Hamiye: 1. Himaye eden, koruyan, koruyucu. 2. Kayıran, kayıncı.
Fehmiye: Anlayış, kavrayışla ilgili olan.
Zihniye: Zihinle, akılla ilgili.
Radiye: Rıza gösteren, kabul eden, boyun eğen.
Zatiye: Kendiyle ilgili, kendine ait, özel.
Suphiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili.
Gülşadiye: Mutlu, seviçli güzel.
Tahliye: Boşaltmak. Boş bırakmak. Serbest bırakmak. Tathir etmek. Temizlemek.
Şevkiye: Şevkli, neşeli, istekli.
Rukiye: Büyüleyici, sihirleyici, efsun. Peygamberimiz’in kızlarından birinin adıdır.
Mihriye: Güneşle ilgili.
Sadiye: Mutlu, uğurlu.
Nebiye: Haberci, haber veren, elçi.
Kibariye: 1. Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan. 2. Seçkin, değerli. 3. Zengin, soylu.
Rahmiye: Acıyan, merhamet eden.
Ümmiye: Okur yazar olmayan kadın
Adniye: Cennete gitmeye hak kazanmış, cennetlik bayan.
Huriye: 1. Coşkunluk hallerinde hurilerle buluştuklarına inanan bir tarikat. 2. Cennet kızı. 3. Sevgili. 4. Çok güzel kadın. Sözlük Anlamı: Meşin sırt çantası, dağarcık.
Harbiye: Savaşla ilgili.
Nabiye: Haberci, haber veren.
Emriye: Emirle, buyrukla ilgili.
Remziye: İşaretle, simgeyle ilgili, simgeli, simgesel.
Vasfiye: Nitelikli.
Şehriye: 1. Şehirli, kentli. 2. Kibar, ince, nazik.
Seyfiye: 1. Kılıçla ilgili, askerliğe ait. 2. Kılıç biçiminde. 3. Asker zümresi.
Terbiye: Eğitim, Görgü
Nariye: 1. Ateşle ilgili. 2. Cin, peri.
Şemsiye: Güneşle ilgili, güneşe özgü, güneşlik.
Fenniye: Fene, bilime ilişkin, bilimle ilgili.
Şadiye: Sevinç, neşe, mutluluk
Atia: Eski
Sabiye: Küçük kız, kız çocuğu.
Naciye: Kurtulmuş, selamete kavuşmuş
Kaniye: Kanaat eden, fazlasını istemeyen,kanmış,kanaatkar.
Hadiye: Hidayete erdiren, doğru yolu gösteren, kılavuz, rehber. Önde giden. Kuran’da geçmektedir ( Araf 186, Furkan 31)
Aliye: Yüce, yüksek
Methiye: 1. Övgü. 2. Birini veya bir şeyi övmek için yazılmış şiir.
Vechiye: Yüze ait, yüzle ilgili.
Münciye: Kurtarıcı, kurtaran, önder.
Lemiye: Parlayan, ışıldayan.
Şükriye: Görülen iyiliğe karşı şükretmek , hoşnut olmak
Ferdaniye: Birlik, teklik, eşsizlik.
Dahiye: Hârikulâde zekâ ve yetenek sahibi. Büyük iş ve hâdise.
Lamiye: Parıldayan, parlak, parıltılı.
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Arziye: Toprakla ilgili, topraktan yetişen.
Subhiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili. - bk. Suphiye
Adeviye: 1. İyilik, yardımseverlik. 2. Ünlü hanım mutasav-vıfe.İyilikseverlik, yardımseverlik.
Muradiye: İstekli, dileği olan, arzulu kadın. Amacı olan kadın.
Edviye: İlaçlar, devâlar. Mezopotamya ve İran mutfağında kullanılan bir baharat karışımıdır.
Avniye: 1. Yeniçeriler tarafından ve daha sonra Sultan Mecid ve Sultan Aziz zamanlarında giyilen bir çeşit yağmurluk. 2. Yardım etmiş. Yardımla ilgili.
Taliye: 1. Sonradan gelen, bir şeyin arkası sıra giden. 2. Kur’an okuyan.
Ruhiye: Ruhla ilgili,ruha ait.
Necmiye: Yıldızlarla ilgili, yıldızlara ait
Kudsiye: Kutsal.
Rahiye: Bal arısı.
Samiye: Yüksek, yüce.
Hayriye: Hayırla, iyilikle ilgili
Fikriye: Düşünce ile fikir ile ilgili
Sulhiye: Barışa özgü, barışla ilgili, barış.
Sadriye: 1. Göğüsle ilgili, göğse ait. 2. Çocuğun anasıyla olan bağı.
Kutbiye: Kutupla ilgili, kutba ilişkin.
Zülfiye: Sevgilinin zülfü, saçı. - bk. Zülfüye
Yümniye: Uğurlu, kutlu.
Fethiye: Fethetme, alma ile ilgili olan. Fethe mensup. Fetih hakkında yazılan kaside.
Beriye: Salim, kurtulmuş, aklanmış, arı, temiz.
Marziye: Hoşa giden, beğenilen.
Atime: (a:time)
Türkiye: Türkiye Cumhuriyeti’nin yer aldığı ülke.
Nuriye: Işıklı, ışıktan gelme
Atik: 1. Eski. 2. Özgür, hür. 3. Asil, soylu.
Atilla: Hunların Tanrının Kırbacı denilen büyük hükümdarı
Sariye: Hz. Ömer’in İran’daki komutanı.Sariye(R.A)
Atiah: hazır