İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Ümmiye isminin anlamı: Okur yazar olmayan kadın. Ümmiye ismi Bilinmiyor kökenli bir Kız ismidir.
Ümmiye İsminin Anlamı Nedir? Ümmiye İsminin Analiziİrfaniye: İrfanla, bilgi ve kültürle ilgili.
Sırriye: Sır saklamasını bilen kimse.
Hulkiye: 1. Yaradılışla ilgili. 2. İyi yaradılışlı, iyi ahlaklı.
Namiye: 1. Yetişen, büyüyen, artan. 2. Güç kazanma.
Rasiye: Büyük dağ.
Sadriye: 1. Göğüsle ilgili, göğse ait. 2. Çocuğun anasıyla olan bağı.
Şevkiye: Şevkli, neşeli, istekli.
Hadiye: Hidayete erdiren, doğru yolu gösteren, kılavuz, rehber. Önde giden. Kuran’da geçmektedir ( Araf 186, Furkan 31)
Dürriye: İnci gibi parlayan
Münciye: Kurtarıcı, kurtaran, önder.
Hamiye: 1. Himaye eden, koruyan, koruyucu. 2. Kayıran, kayıncı.
Zeyniye: Süslü.
Mariye: Şen’un adında birinin kızı olup hicretin 7. yılında kızkardeşi Şirin ile birlikte, Mukavkıs tarafından Hz. Muhammed’e (s.a.s) hediye edilen kıbti bir cariye. Hz. Peygamberin hanımlarından küçük yaşta ölen oğlu İbrahim’in annesi.
Resmiye: 1. Devlet tarafından veya devlet adına olan. 2. Alayla, törenle olan. 3. Ciddi.
Düriye: İnci gibi parlayan, parlak.
Ümmiye: Okur yazar olmayan kadın
Muradiye: İstekli, dileği olan, arzulu kadın. Amacı olan kadın.
Nariye: 1. Ateşle ilgili. 2. Cin, peri.
Nazmiye: Vezinli ve kafiyeli sözle, nazımla ilgili
Zühtiye: Her türlü zevke karşı koyarak kendini ibadete veren.
Gülşadiye: Mutlu, seviçli güzel.
Marziye: Hoşa giden, beğenilen.
Dahiye: Hârikulâde zekâ ve yetenek sahibi. Büyük iş ve hâdise.
Zihniye: Zihinle, akılla ilgili.
Ümmü: Ana, anne. Ümmü Seleme (r.a.), Peygamber Efendimizin (s.a.a) eşlerinden biri. Ümmü Eymen, Peygamber Efendimizin (s.a.a) süt annesi. Kuran’da Ali İmran 7, Maide 75. ayetelerde geçer.
Adeviye: 1. İyilik, yardımseverlik. 2. Ünlü hanım mutasav-vıfe.İyilikseverlik, yardımseverlik.
Mehtiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren. - bk. Mehdiye
Saniye: Dakikanın 60’ta biri süresinde zaman birimi
Takiye: Günahtan, haramdan kaçınan, dinine bağlı kimse.
Terbiye: Eğitim, Görgü
Behiye: Güzel ve alımlı kadın
Bahriye: Donanma ve denizle ilgili
Sabriye: Sabırlı, sabırla ilgili
Huriye: 1. Coşkunluk hallerinde hurilerle buluştuklarına inanan bir tarikat. 2. Cennet kızı. 3. Sevgili. 4. Çok güzel kadın. Sözlük Anlamı: Meşin sırt çantası, dağarcık.
Maviye: Billur taşı. Mavi renkten olan, mavi renge ait.
Zekiye: Anlayışlı, kavrayışlı, zekâ sahibi.
Nafiye: Yok eden, ortadan kaldıran, süren.
Refiye: Yüksek, yüce. - bk. Refia
Aliye: Yüce, yüksek
Sudiye: Yararlı, faydalı, kazançlı.
Ferdiye: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel.
Tahliye: Boşaltmak. Boş bırakmak. Serbest bırakmak. Tathir etmek. Temizlemek.
Şadiye: Sevinç, neşe, mutluluk
Emriye: Emirle, buyrukla ilgili.
Bedriye: Ayın ondürdüncü geceki haliyle ilgili
Hediye: Armağan, bahşiş
Sulbiye: Birinin soyundan gelme.
Lütfiye: İyi muamele, güzellik ve hoşlukla ilgili
Uzziye: Allah `ın gücü
Arziye: Toprakla ilgili, topraktan yetişen.
Badiye: 1. Çöl, sahra 2. Kır, ova
Rahiye: Bal arısı.
Fahriye: Bir işi çıkar beklemeden yapan
Hayriye: Hayırla, iyilikle ilgili
Suphiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili.
Raciye: 1. Rica eden, yalvaran. 2. Umutlu.
Hamdiye: Allah’ı övmeyle, Allah’a şükretmeyle ilgili.
Ümniye: 1. Umut. 2. İstek, arzu. 3. Niyet.
Basriye: Görme ile ilgili olan.
Fethiye: Fethetme, alma ile ilgili olan. Fethe mensup. Fetih hakkında yazılan kaside.
Ünsiye: 1. Alışmış, sokulgan. 2. Arkadaş, dost.
Ermiye: Dolu yağdıran kasırga bulutları.
Şaziye: Özellikleri kimseye benzemeyen
Yümniye: Uğurlu, kutlu.
Ramiye: Fırlatan, atan.
Seniye: Yüksek, yüce.
Şehriye: 1. Şehirli, kentli. 2. Kibar, ince, nazik.
Fecriye: Tan vaktiyle, tan kızıllığıyla ilgili.
İlmiye: Dinî bilimlerle uğraşan kimseler topluluğu.
Türkiye: Türkiye Cumhuriyeti’nin yer aldığı ülke.
Keşfiye: 1. Keşifle ilgili. 2. Keşfeden.
Feyziye: 1. Bollukla, bereketle ilgili. 2. Bilimle, bilgiyle ilgili.
Vehbiye: Tanrı bağışı olan.
Kaniye: Kanaat eden, fazlasını istemeyen,kanmış,kanaatkar.
Mihriye: Güneşle ilgili.
Nasiye: Unutan, unutmuş olan.
Mehdiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren.
Ferdaniye: Birlik, teklik, eşsizlik.
Şafiye: İyileştiren, iyi eden, şifa veren.
Subhiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili. - bk. Suphiye
Edviye: İlaçlar, devâlar. Mezopotamya ve İran mutfağında kullanılan bir baharat karışımıdır.
Nakiye: 1. Temiz, pak. 2. Çok ince, çok güzel, zarif.
Samiye: Yüksek, yüce.
Seyfiye: 1. Kılıçla ilgili, askerliğe ait. 2. Kılıç biçiminde. 3. Asker zümresi.
Kudsiye: Kutsal.
Savniye: Koruma, gözetme ile ilgili.
Fevziye: Kurtuluş, zafer ve üstünlükle ilgili olan.
Kibariye: 1. Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan. 2. Seçkin, değerli. 3. Zengin, soylu.
Necmiye: Yıldızlarla ilgili, yıldızlara ait
Fikriye: Düşünce ile fikir ile ilgili
Nuriye: Işıklı, ışıktan gelme
Asiye: İsyan eden
Şemsiye: Güneşle ilgili, güneşe özgü, güneşlik.
Bakiye: Artık, artan, kalan, geri kalan. Kalıntı.
Lemiye: Parlayan, ışıldayan.
Radiye: Rıza gösteren, kabul eden, boyun eğen.
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Taliye: 1. Sonradan gelen, bir şeyin arkası sıra giden. 2. Kur’an okuyan.
Nadiye: 1. Bağıran, bağırıp çağıran, seslenen. 2. Toplantı, meclis.
Örfiye: Törelerle, âdetlerle ilgili.