İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Selam isminin anlamı: Barış, rahatlık. Sonu iyi ve hayırlı çıkma. Allah’ın (C.C.) rızasına erişmek için mü’minlerin birbirlerine yaptığı dua. Kuranda bir çok ayette geçer. Örnek; Yunus 25, Nisa 94, Maide 16 vb.. Selam ismi Arapça kökenli bir Erkek ismidir.
Selam İsminin Anlamı Nedir? Selam İsminin AnaliziSelışıl: Işık seli, aydınlık.
Selva: 1. Bıldırcın eti. 2. Tih Çölünde bulundukları sürece İsrailoğullarına Allah tarafından kudret helvasıyla birlikte, karınlarını duyurmaları için gönderildiğine inanılan kuş.
Seled: sıkıntı uyarı
Selnur: Işık seli.
Selin: Orta Asya’da yetişen, bodur, sürekli yeşil kalan bir bitki’nin adıdır.
Selmin: Barış yanlısı, barış ve sevgi duygusuyla dolu.
Selvican: Selvi gibi uzun boylu olan güzel.
Bishlam: barış içinde
Selışın: Işın seli, aydınlık.
Selvihan: Selvi gibi uzun boylu olan hükümdar.
Elam: Ela gözlüm. İran’ın güneybatısında var olmuş antik bir medeniyet ve tarihsel bölge.
Selenga: Moğolistan’da (Orta Asya) bir nehir.
Selah: Alın ve geri vermek
Selcen: Hareketli, coşkulu kimse. İyi huylu ve maharetli.
Selvinaz: Selvi gibi nazlı nazı salınan.
Selime: Sağlam, kusursuz, doğru.
Selay: Sel-ay
Selina: Sky veya cennet
Selver: Önde giden; önder
Selma: 1.Doğru ve iyi yolda, selamette olma 2.Güzel, hoş kadın
Seldağ: Dağdan gelen sel gibi coşkulu, hareketli.
Selima: Comfort, Barış getirir
Seli: Ay. Gök ile ilgili, göksel, tanrısal.
Sel: 1. Sürekli yağmurlardan ve eriyen karlardan oluşan taşkın su. 2. Etki ve iz bırakan güçlü durum, davranış.
Selinay: Ay gibi parlak ve gür akan su. Selin ve ay kelimelerinin birleşiminden meydana gelmektedir.
Sela: Taş
Selenge: Moğolistan’da (Orta Asya) bir nehir.
Selvet: Gönül rahatlığı.
Selamet: 1. Esenlik. 2.Her türlü korku, tasa ve tehlikeden uzak, güvenlik içinde olma. 3. Kurtulma, kurtuluş.
Sele: Küçük
Selvi: Yaz kış yeşil kalan ince uzun bir ağaç
Selena: İyilik, dostluk (Kaynak Bilinmiyor). Güzellik, bereketli, yağmur (Kaynak Bilinmiyor). Selena/Selene, Yunan mitolojisi’nde ay tanrıçası.
Selda: Seldağ, Dağ seli, dağdan inensel
Jaalam: gizlenmiş, genç adam, mirasçı
Selmi: Barışla ilgili, barışçıl.
İslam: Hz. Muhammed’in kurduğu son din/ Teslimiyet
Eilam: Sonsuza dek
Selçuk: Sel gibi akan
Abdal-Salam: Barış Servant
Selman: Özgür, hür
Abdul-Salam: Barış Servant
Selek: 1. Eli açık, cömert. 2. Düzensiz, savruk.
Selâtin: Sultanlar.
Mirkelam: (Farsça.) Er. - Güzel, nazik konuşan kimse.
Selahaddin: Dinine bağlı kimse. (Türkçe’de d/t dönüşümünden Selahattin olarak da kullanılır.)
Meshulam: Satın arkadaşım
Selahhaddin: Dinine bağlı kimse.
Çağlam: Çağlayan.
Selâhi: 1. Barış, rahatlık. 2. Sonu iyi ve hayırlı çıkma. 3. Esenleme.
Ulam: 1. Kesintisiz, sürekli. 2. Aralarında herhangi bir bakımdan ilgi veya benzerlik bulunan şeylerin tümü. 3. Yetenekli, becerikli. 4. Grup, demet, topluluk, kategori.
Selkan: Sel gibi coşkulu soydan gelen kimse.
Selim: İyileşmesi kolay hastalık
Belam: Terbiyesiz, açgözlü, obur.
Selâm: 1. Barış, rahatlık. 2. Sonu iyi ve hayırlı çıkma.
Selam: Barış, rahatlık. Sonu iyi ve hayırlı çıkma. Allah’ın (C.C.) rızasına erişmek için mü’minlerin birbirlerine yaptığı dua. Kuranda bir çok ayette geçer. Örnek; Yunus 25, Nisa 94, Maide 16 vb.
Selâh: 1. Düzelme, iyileşme, iyilik. 2. Barış. 3. Dine olan bağlılık. - bk. Salâh
Selekman: Cömert, eli açık kimse.
Seler: Sel gibi coşkun, taşkın kimse.
Salam: Barış
Abdus-Salam: Barış Servant
Abdüsselam: Barışçı olan Tanrı´nın kulu Barış, rahatlık, selamete çıkaran, selam eden, zevalsiz ebedi olan Allah´ın kulu. - es-Selam kelimesi, Allah´ın isimlerindendir. "Abd" takısı almadan kullanılamaz.
Selami: Huzurla, selametle ilgili
Selgüç: Sel gibi güçlü kimse.
Selok: Sel gibi güçlü, ok gibi hızlı olan.
Selâmettin: Dinin kurtuluşu.
Selâmullah: Tanrı’nın selamı.
Selis: Düzgün ve akıcı ifade, söz. Kolay, yumuşak. Boyun eğmiş, bağlı.
Selçuker: Güzel konuşan kimse.
Selahattin: Dinine bağlı kimse.
Saylam: Sayılan, seçkin kimse.
Sağlam: 1. Sağlıklı. 2. Güvenilirlik. 3. Gerçek, inanılır.
Selçukkan: Güzel konuşanların soyundan gelen kimse..
Selekmen: Cömert, eli açık kimse. - bk. Selekman
Bağlam: Demet, tutam, deste. Bir şiirdeki dörtlüklerin her biri, bent.