İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karyan isminin anlamı: karanlık bir. Karyan ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
Karyan İsminin Anlamı Nedir? Karyan İsminin AnaliziKarmelita: Rab `ın bağ
Karmit: Rab `ın bağ
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Kayan: 1. Akarsu, sel. 2. Yassı, düz, kat kat oluşmuş taşlar.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Bayan: parlaklık
Payan: 1. Son, nihayet. 2. Uç, kenar.
Karnaim: boynuzları
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Kariina: bulundu
Kiyan: Merkez. Yıldız, seyyare.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Çağlayan: Küçük bir akarsuyun çok yüksek olmayan bir yerden dökülüp aktığı yer.
Karissa: Okşamak
Hesiyan: Hissetmek, duygulanmak
Viyan: Istek
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Liyan: Parlayan, parlayıcı. - bk. Leyan
Karakız: Esmer kız.
Karyan: karanlık bir
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karadut: Siyah renkli dut.
Leyan: Parlayan, parlayıcı.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karine: övme
Karisa: çok sevgili
Karima: Noble, cömert
Layan: Yumuşak, Yumuşak
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karis: Grace;
Karessa: çok sevgili
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Yaşıyan: Işıldayan, parlayan.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Yağısıyan: Düşmanı yenen, zafer kazanan.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Okyan: Okuyan, bilgili.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Ernoyan: Yiğit başkomutan.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Noyan: Baş komutan.bey
Ziyan: süs
Kareem: Cömert
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Nuyan: 1. Başkomutan. 2. Bey. - bk. Noyan
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Aayan: Tanrılar hediye
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Haciyan: Hacılar, hac farizasını yerine getirmiş olan müslümanlar.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karim: cömert
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Sayan: Sayar, saygılı, hürmet eden.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Dalyan: 1. Deniz, göl ve nehirlerde kıyılara yakın kurulan büyük balık avlama yeri. 2. Denizde yüzeye yakın yosunlu kaya. 3. Deniz kıyılarında ve denizin dibinde dalgalı biçimde görülen kum.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karmel: Bağ
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karpos: Kâr
Karacan: Esmer kimse.
Karaşın: Esmer.
Aaryan: en büyük güç
Keyan: Eski ve soylu bir ailede doğmuş olan. Not: Bazı internet sitelerinde “Büyük hükümdar, şah” anlamlarına geldiği iddia edilmiştir fakat bunun hakkında herhangi bir kaynakta bilgi bulamadık.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karlık: Kar kuyusu.
Karındaş: Kardeş.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Abışka noyan: İlhanlı komutan. Abuşga
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Rayyan: cennet kapısı
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karasu: Ağır akan su.
Jiyan: Coşmuş, kükremiş, kızgın...
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karatün: Karanlık gece.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karluk: Türk boylarından biri.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Tuyan: 1. Semiz, şişman. 2. Zengin. 3. Kibirli, gururlu.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Kartay: Yaşlı, pir.
Buyan: 1. Mutluluk, uğur, talih. 2. İyi iş, sevap.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Bulgunoyan: Anlayışlı bey.
Karlu: Karlı.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karaduman: Siyah duman.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karsten: İsa şöyle bir
Süfyan: Hadislerde ahir zamanda Hz.Mehdi’den (as) önce çıkıp Müslümanlara zulmedeceği, ümmetin karanlık günler yaşamasına vesile olacağı sahih hadislerle bildirilen kafir. Hz. MEhdi (as) tarafından öldürülecektir. Süfyan isminin Kur’an’daki anlamı: Süfyan ismin Kuran’ı Kerim’de geçmemektedir.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karatekin: Esmer kimse.