İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karnaim: boynuzları

Karyan: karanlık bir

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karissa: Okşamak

Karmit: Rab `ın bağ

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karima: Noble, cömert

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karessa: çok sevgili

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karmelita: Rab `ın bağ

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karis: Grace;

Karadut: Siyah renkli dut.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Kariina: bulundu

Karisa: çok sevgili

Karakız: Esmer kız.

Karine: övme

Bu listede Karluk ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karlık: Kar kuyusu.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karmel: Bağ

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Kutluk: Uğurlu.

Karasu: Ağır akan su.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karlu: Karlı.

Karsten: İsa şöyle bir

Urluk: 1. Aile, soy sop. 2. Tohum.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karpos: Kâr

Mutluk: Mutlu.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karatün: Karanlık gece.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karaduman: Siyah duman.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Yarluk: 1. Buyruk, ferman. 2. Yasa, kanun. 3. Yoksul. 4. Bağış, lütuf. - bk. Yarlık

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karaşın: Esmer.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Oluk: 1. Olgun, olgunlaşmış. 2. Irmak. 3. Çay ve dereden küçük akarsu.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Tuğluk: bk. Tulum

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kareem: Cömert

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karacan: Esmer kimse.

Karındaş: Kardeş.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karim: cömert

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karasal: Kara ile ilgili.

Haluk: Herkesle iyi geçinen iyi ahlaklı

Karluk: Türk boylarından biri.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Tuluk: bk. Tulum

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karatekin: Esmer kimse.

Bu listede Karluk ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha