İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Kariina: bulundu

Karmelita: Rab `ın bağ

Karis: Grace;

Ayselen: İyi haber.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Aybelen: Dağ ve dağ eteklerini aydınlatan ay ışığı. Ay ışığının aydınlattığı ıssız yerler. Ay ve Belen isimlerinin birleşmesi ile oluşan isim. Bkz: Belen

Matxalen: Kulenin

Gülen: Güleç yüzlü

Helen: Grek (Eski Yunanlı). hēlēnē, hēlios (güneş) ile bağlantılı olabilir.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Madalen: Kulenin

Karessa: çok sevgili

Tülen: İlk kez çocuk doğuran genç kadın.

Karakız: Esmer kız.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Nurselen: Çokça aydınlık, parlaklık.

Yükselen: Yükseklere çıkan, yücelen, ilerleyen.

Karima: Noble, cömert

Karine: övme

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Özlen: Görülmek istenilen ol, hasreti çekilen ol

Sevilen: Sevgi duyulan, beğenilen kimse.

Maialen: Kulenin

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karissa: Okşamak

Karmit: Rab `ın bağ

Karadut: Siyah renkli dut.

Gökselen: Mavi gözlü, varlıklı kimse.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karisa: çok sevgili

Çilen: 1. Hafif yağan yağmur, çisenti. 2. Suyun derin olmayan yeri.

Karyan: karanlık bir

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Belen: Dağ beli, dağın aşılacak yeri, dağlık yer. Akdeniz bölgesinde İskenderun´da Suriye´nin Kuzeye ulaşan büyük yolun Amanos dağlarım aştığı geçit üzerinde bulunan kasaba. - Erkek ve kadın adı ola­rak kullanılır. Dağlık, sarp yer. Sırt, bayır, yamaç, dağ eteği. Yüksek, dağlık yerlerde görülen düzlük. Issız yer.

Karnaim: boynuzları

Bu listede Kardelen ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Alen: Saygınlık, başarı. (Kaynak Bilinmiyor)

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karatekin: Esmer kimse.

Kareem: Cömert

Karsten: İsa şöyle bir

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karacan: Esmer kimse.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Kartay: Yaşlı, pir.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karındaş: Kardeş.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Tepedelen: Yalçın kayalar üstüne yapılmış şato.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Ölen: 1. Çiçek açmış çayır. 2. Şarkı. 3. Sulak arazi. 4. Nemli, yaş.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Melen: İşlenmemiş, kıraç toprak.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karpos: Kâr

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karlık: Kar kuyusu.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Ünlen: "Ün kazan, meşhur ol" anlamında kullanılan bir ad.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Yelen: 1. Arzu, istek. 2. Fırtına.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karmel: Bağ

Karaşın: Esmer.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Şenlen: "Neşelen, mutlu ol" anlamında kullanılan bir ad.

Karatün: Karanlık gece.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karasu: Ağır akan su.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Çelen: Yakışıklı, saçak, akıllı

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Demirdelen: Demiri delecek güçte olan kimse.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Derlen: "Düzgün bir biçimde toplan, düzenli ol" anlamında kullanılan bir söz.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karaduman: Siyah duman.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karluk: Türk boylarından biri.

Karlu: Karlı.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karim: cömert

Dağdelen: Dağları delen, çok kararlı ve çalışkan kimse.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Bu listede Kardelen ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha