İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Kardan isminin anlamı: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf. Kardan ismi Türkçe kökenli bir Kız ismidir.
Kardan İsminin Anlamı Nedir? Kardan İsminin AnaliziKaraca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Baldan: Bal gibi tatlı, şirin ve güzel olan.
Cavidan: Sonrasız, sürekli kalacak olan, sonsuz.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Vicdan: Kişiyi davranışları hakkında yargıya iten güç
Karisa: çok sevgili
Hildan: Yükselmek
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karima: Noble, cömert
Aydan: Aya benzer ay gibi
Karine: övme
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Tandan: Tan vaktinde doğan kimse.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karis: Grace;
Sühandan: Güzel konuşan
Nadan: Bilgisiz, cahil, haddini bilmez. Nobran, kaba, kötü.
Gülfidan: Gül fidanı.
Karissa: Okşamak
Karmit: Rab `ın bağ
Şadan: Sevinçli, keyifli, hoşnut.
Jehoaddan: Rabbin keyfi ya da zaman
Kariina: bulundu
Canfidan: Özü fidan gibi düzgün olan kimse.
Sudan: Su gibi güzel, berrak olan.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Büldan: Ülkeler, şehirler, iller.
Fidan: Ağaçların genç ve yeni yetişeni
Karyan: karanlık bir
Karmelita: Rab `ın bağ
Karnaim: boynuzları
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Handan: Gülen, şen
Rindan: Dünya işini hoş görenler, alçak gönüllüler, kalenderler.
Nurdan: Işıktan oluşmuş, nurlu, ışıklı, parlak.
Karessa: çok sevgili
Vildan: Kullar, köleler / Yeni doğmuş çocuklar
Karakız: Esmer kız.
Nurfidan: Nurlu, aydınlık genç.
Candan: İçten, yürekten, samimi.2. Samimi, içten, kalbi. 3. Yakınlık belirten davranış.
Karadut: Siyah renkli dut.
Hoşfidan: Güzel endamlı, boylu boslu kadın.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Güldan: Çiçek konulan kap, çiçeklik.
Nardan: 1. Nar taneleri. 2. Gözyaşı damlası.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Kartay: Yaşlı, pir.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Ardan: Arı gibi temiz, çalışkan. Kumral.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karasu: Ağır akan su.
Karatekin: Esmer kimse.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Dan: Hakem
Mardan: Erkek, Savaşçı
Karatün: Karanlık gece.
Geordan: Aktı
Bogdan: Tanrı'dan hediye.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Koldan: Kurala uygun, normal.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Jordan: toprak, arazi
Nebuzar-Adan: meyve veya yargı kehanetleri
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Calidan: Calydon alternatif yazım
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Rahdan: Yol bilen.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Abadan: 1- Cömert, Verici 2- Bağışlayıcı, Gönül Yapıcı
Karındaş: Kardeş.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Berdan: Tarsus yöresinde bir akarsu.
Merdan: Erkekler, yiğitler, mertler.
Karlık: Kar kuyusu.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karlu: Karlı.
Karim: cömert
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karaşın: Esmer.
Idan: Çağ
Karacan: Esmer kimse.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Hanedan: Peygamber, hükümdar veya devlet büyüğü gibi bir kimseye dayanan soy, büyük aile.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Kareem: Cömert
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Merodach-Baladan: yargısız acı pişmanlık
Yeldan: Hızlı, süratli.
Karluk: Türk boylarından biri.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Atadan: Atalardan gelen.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Berodach-Baladan: ölü oğlu
Avidan: Yargıç `ın oğlu
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karmel: Bağ
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Ramadan: dokuzuncu İslam ay, oruç ayı
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Yezdan: 1. Zerdüştlerin iyilik Tanrısı. 2. Allah.
Medan: yargı süreci
Karpos: Kâr
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Doğudan: Doğu yönünden.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karaduman: Siyah duman.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.