İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karatay isminin anlamı: Anadolu Selçuklu devlet adamı. Karatay ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karatay İsminin Anlamı Nedir? Karatay İsminin AnaliziKaressa: çok sevgili
Karadut: Siyah renkli dut.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karis: Grace;
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karmelita: Rab `ın bağ
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karmit: Rab `ın bağ
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karisa: çok sevgili
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karima: Noble, cömert
Karyan: karanlık bir
Karakız: Esmer kız.
Kariina: bulundu
Karissa: Okşamak
Karnaim: boynuzları
Karine: övme
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Günaltay: Güneş gibi yükseklerde, yüksek makamlarda ışık ve aydınlık saçan.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Bulutay: Bulut ve ay.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Biltay: "Bunu bil" anlamında kullanılan bir ad.
Bilgetay: Bilgili kimse.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Orkutay: Kutlu, uğurlu şehir.
Tay: 1. Eşit, denk, yaşıt. 2. Tek, eşsiz. 3. Yan, taraf. 4. Toy. 5. Atın yavrusu. 6. Çift olan şeyin teki. 7. Çocuk.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Uğurtay: Benzersiz biçimde uğurlu olan kimse.
Karim: cömert
Uraltay: Şehirli saygın kişi.
Oktay: Çok hiddetli, kızgın. Ok gibi güçlü olan eşsiz kimse.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karpos: Kâr
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Nuratay: Nurlu, ışık saçan tanınmış kimse.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Ertay: Güçlü, kuvvetli kimse.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karatün: Karanlık gece.
Bilgütay: Bilgili.
Karasal: Kara ile ilgili.
Köktay: Soylu bir aileden gelen kimse.
Tanaltay: Şafak gibi aydınlık hükümdar.
Okatay: Tanınmış ok atıcısı.
Boratay: Fırtına gibi olan kimse.
Uztay: Yetenekli, becerikli kimse.
Örtay: Değerli, saygın kişi.
Karsten: İsa şöyle bir
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Asutay: Hırçın tay.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Çiltay: Üzerinde benekler bulunan tay.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Tuğaltay: Tuğ takınmış değerli, yüce kimse.
Üstay: Ay gibi yüksek, yüce.
Subutay: Tarihte Cengiz Hanın ünlü Moğol generalinin adı.
Yahşitay: İyi, güzel kimse.
Kareem: Cömert
İlkutay: Ülkenin mutlusu olan kimse.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Kutay: 1. Kutlu, uğurlu ay. 2. İpek, ipekli kumaş.
Samurtay: Samur ve tay.
Gümüştay: Temiz ve dürüst olan.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Çintay: Soylu at.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Ulutay: Değerli, yüce ve benzersiz kimse.
Kortay: Ateşli, canlı, hareketli kimse.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Sabutay: bk. Subutay
Karındaş: Kardeş.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Çağatay: Küçük tay, çocuk gibi sevimli. Çağatay hanlığından olan kimse. Cengiz Hanın oğlu
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karasu: Ağır akan su.
Kongurtay: Esmer kimse.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Göktay: Tek, biricik.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Öztay: Özü genç olan kimse.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
İltay: Ülkenin benzersiz insanı.
Kocatay: Yaşlı kimse.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Kartay: Yaşlı, pir.
Özaltay: Özünde yükseklik, yücelik olan kimse.
Alatay: Derisinde benekler olan tay.
Aktay: Beyaz tay.Türkler´de çok kullanılan bir isimdi.
Karluk: Türk boylarından biri.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Orguntay: Gizlenmiş, saklanmış kimse.
Canaltay: Özü, ruhu yüce olan kimse.