İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karataş isminin anlamı: Siyah taş, hacerülesvet. Karataş ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karataş İsminin Anlamı Nedir? Karataş İsminin AnaliziKarakız: Esmer kız.
Karmelita: Rab `ın bağ
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karisa: çok sevgili
Karine: övme
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karyan: karanlık bir
Karadut: Siyah renkli dut.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karissa: Okşamak
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karnaim: boynuzları
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karmit: Rab `ın bağ
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karessa: çok sevgili
Karima: Noble, cömert
Karis: Grace;
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Kariina: bulundu
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Diktaş: "Bir taş olsun dik, bir eser bırak" anlamında kullanılan bir ad.
Yurttaş: Yurtları veya yurt duyguları aynı olanlardan her biri.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Dinçtaş: Gücü ve sağlık durumu yerinde olan kimse.
Öztaş: Özü taş gibi sağlam olan kimse.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Denktaş: 1. Akran, aynı yaşta bulunan kimse, yaşıt. 2. Haktan yana olan, adil.
Borataş: Sağlam, kuvvetli ve fırtına gibi olan kimse.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Uztaş: Yetenekli, becerikli ve güçlü kimse.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karsten: İsa şöyle bir
Kartay: Yaşlı, pir.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Köktaş: Aynı soydan gelenlerden her biri.
Sarıtaş: Güçlü, kuvvetli sarışın kimse.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Göktaş: Gezegenlerin arasında hareket eden, tümüyle gaz durumuna geçmeden yeryüzüne ulaşan katı cisim.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karim: cömert
Öntaş: Güçlü, lider olan kimse.
Çeliktaş: Güçlü, kuvvetli kimse.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Baştaş: Yaşıt, akran, kafadar, benzer.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Arıtaş: Temiz taş.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Örtaş: Kuvvetli, güçlü olan değerli kişi.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karaduman: Siyah duman.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Artaş: Gerçeği arzulayan
Çetintaş: Sert, inatçı kimse.
Biltaş: "Bil ve coşkunluk yap" anlamında kullanılan bir ad.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Toktaş: Gözü tok sağlam yapılı ve güçlü kimse.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Gültaş: "Gül, eğlen, coş" anlamında kullanılan bir ad.
Işıktaş: Aydın, ileri görüşlü kimse.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Timurtaş: bk. Demirtaş
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Kocataş: Büyük taş.
Mengütaş: Ölümsüz anıt.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Baytaş: Zengin ve varlıklı olan kimse.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Aktaş: Lüle taşı.Mermer.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karasu: Ağır akan su.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Cantaş: Dost, arkadaş, yoldaş. bk. Candaş
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Bengitaş: Orhun anıtları.
Elitaş: Eli taş gibi ağır ve güçlü olan kimse.
Karındaş: Kardeş.
Karlık: Kar kuyusu.
İltaş: Ülkenin sert, güçlü insanı.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Esertaş: Sağlıklı, güçlü kimse.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Gediktaş: Ayrıcalıklı, güçlü kimse.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Boztaş: Sağlam ve kuvvetli olan kimse.
Demirtaş: Güçlü, kuvvetli, sert kimse.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Altaş: Kırmızı taş.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Tuğtaş: Tuğ takınmış güçlü kimse.
Karlu: Karlı.
Kortaş: Ateşli, canlı, hareketli kimse.
Ulutaş: Değerli, yüce ve güçlü kimse.
Karatekin: Esmer kimse.
Kareem: Cömert
Karmel: Bağ
Karpos: Kâr
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Oktaş: Ok gibi hızlı, taş gibi sağlam olan kimse.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.