İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karyan: karanlık bir

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Efil: Hafif, kesintili ve yavaş bir biçimde (rüzgâr esmek, kar yağmak, saç dalgalanmak)

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karnaim: boynuzları

Karima: Noble, cömert

Karine: övme

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karakız: Esmer kız.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karmelita: Rab `ın bağ

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karmit: Rab `ın bağ

Karessa: çok sevgili

Karadut: Siyah renkli dut.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karisa: çok sevgili

Kariina: bulundu

Karis: Grace;

Karissa: Okşamak

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Bu listede Karanfil ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karaduman: Siyah duman.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Teofil: Tanrı tarafından sevilen

Karacan: Esmer kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karasal: Kara ile ilgili.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karındaş: Kardeş.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karpos: Kâr

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karsten: İsa şöyle bir

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karaşın: Esmer.

Karatün: Karanlık gece.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karlık: Kar kuyusu.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karasu: Ağır akan su.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karmel: Bağ

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karim: cömert

Kartay: Yaşlı, pir.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karlu: Karlı.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karatekin: Esmer kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Afil: Batan, batıp giden. Görünmez olan. Kaybolan. Fâni, geçici. Kuran’da Enam suresi 76. ayette geçer.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Kareem: Cömert

İsrafil: Dört büyük melekten biri. Dört melekten, kıyamet kopacağını üfleyeceği sur ile bildirecek olan melek.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karluk: Türk boylarından biri.

Bu listede Karanfil ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha