İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karanbay isminin anlamı: Kahraman, yürekli kimse. Karanbay ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karanbay İsminin Anlamı Nedir? Karanbay İsminin AnaliziKarissa: Okşamak
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karnaim: boynuzları
Kariina: bulundu
Karessa: çok sevgili
Karmelita: Rab `ın bağ
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karadut: Siyah renkli dut.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karakız: Esmer kız.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karmit: Rab `ın bağ
Karima: Noble, cömert
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karine: övme
Karyan: karanlık bir
Karis: Grace;
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karisa: çok sevgili
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Gülbay: Gül-bay.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
İncebay: Nazik, kibar kimse.
Acabay: Aca ve bay sözlerinden oluşan bir ad.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Abay: Beceri. Seziş, anlayış. Büyük erkek kardeş.
Tendübay: Yiğit, cesur kimse.
Bekbay: Güçlü ve varlıklı olan kimse.
Yılbay: Yılın zengini olan kimse.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Keleşbay: 1. Güzel, yakışıklı kimse. 2. Yiğit, cesur, bahadır kimse.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Kamanbay: Saygın, değerli kimse.
Karatekin: Esmer kimse.
Yelbay: Rüzgârlı havayı seven kimse.
Karacan: Esmer kimse.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Yahşibay: İyi tanınan, saygın kimse.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Gedikbay: AYrıcalıklı kimse.
Subay: Silahlı kuvvetlerde asteğmenden orgeneral veya oramirale kadar rütbedeki asker.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Işınbay: Ay gibi parlak yüzlü kimse.
Orbay: Ordu komutanı
Karasal: Kara ile ilgili.
Okbay: Ok atıcısı.
Sanbay: Ünlü, tanınmış, ün yapmış kimse.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Öncübay: Öncü olan kimse.
Karatün: Karanlık gece.
Saybay: Sayılan, hürmet edilen bey.
Ançıbay: Avcı bey.
Kanbay: Kanmış, doymuş, varlıklı kimse.
Sonbay: Sonuncu, son doğan kimse.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Çağbay: Çağın zengini olan kimse.
Yalazabay: Alevli, coşkun kimse.
Umurbay: Görgülü, bilgili, saygın kişi.
Gürbay: Güçlü ve kuvvetli zengin.
Usbay: Akıllı, saygın kişi.
Mengübay: Ölümsüz kimse.
Karaşın: Esmer.
Kılıçbay: Kılıç gibi keskin kimse.
Altınbay: Üstün nitelikli, değerli kimse.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Özgebay: İyi, güzel, yürekli erkek.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Atambay: "Atam beydir" anlamında kullanılan bir ad.
Atabay: Zengin, saygın kimse.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karındaş: Kardeş.
Uğurlubay: Uğurlu- kimse.
Kayrabay: İyiliksever, saygın kimse.
Üstünbay: Seçkin, başarılı kimse.
Başbay: Zenginlerin önde geleni.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Oğuzbay: Gerçek dost.
Esenbay: Sağlıklı, rahat kimse.
Bilbay: "Ey varlıklı kimse, bunu bil!" anlamında kullanılan bir ad.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Tanbay: Şafak gibi aydınlık insan.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
İlbay: Vali.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Şahinbay: Şahin gibi güçlü, yiğit kimse.
Tunçbay: Güçlü, kuvvetli kimse.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Börübay: Güçlü, kuvvetli kimse.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karluk: Türk boylarından biri.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Temirbay: Demir gibi sağlam kimse.
Karpos: Kâr
Karaduman: Siyah duman.
Güçlübay: Güçlü kimse.
Canbay: Özü zengin, gönlü tok olan kimse.
Karlu: Karlı.
Yavuzbay: Cesur, güçlü kimse.
Karasu: Ağır akan su.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Soylubay: İyi tanınmış, köklü bir aileden gelen kimse.
Barsbay: Yiğit, cesur bey. bk. Barsbey
Tekbay: Çok değerli, eşsiz, saygın kimse.