İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karan isminin anlamı: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık. Karan ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karan İsminin Anlamı Nedir? Karan İsminin AnaliziCheran: Öfke
Bürran: Keskin, kesici.
Karmelita: Rab `ın bağ
Deran: Güzellik. Derhal, o anda, hemen. (Osmanlıca’da yazılışı: der-an)
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Zafaran: Baharat
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Seran: Işıklı, parlak.
Karine: övme
Umran: 1. Bayındırlık, mamurluk. 2. Uygarlık, ilerleme, refah ve mutluluk. - bk. Ümran
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karadut: Siyah renkli dut.
Mahidevran: "Mah", Ay ya da güzel yüz, "Devran" devir ya da zaman anlamına geliyor. Mahidevran ise "zamanın güzeli, devrin güzeli" anlamına gelmektedir. Mahidevran Sultan Kanunş Sultan Süleyman´ın eşlerinden.
Karnaim: boynuzları
Karyan: karanlık bir
Karissa: Okşamak
Niran: 1. Ateşler. 2. Cehennem.
Mihran: Nehir. Mihran, Pakistan;’ın Sindh eyaletinde bir Nehri’nin adıdır. “Güneşle ilgili” anlamına geldiğini düşünüyoruz (Ermenice). NOT: İsmin Ermenice anlamını yaptığımız araştırmalara rağmen tam olarak tespit edemedik. İsmin Ermenice anlamı hakkında bilgi sahibi olanlar yorum yaparak bizi bilgilendirebilir.
Ümran: Mutluluk bolluk bereket / Bayındırlık
Sayran: Öten, cıvıldayan, şakıyan.
Kamuran: Dileğine kavuşmuş olan. İsteğine kavuşmuş olan, mutlu.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karima: Noble, cömert
Karessa: çok sevgili
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Şükran: İyilik bilme, minnettarlık
Meran: Yasemin
Efran: Neşeli, keyifli, sevinçli olan kimse. Mesrur. (Kaynak Bilinmiyor)
Karakız: Esmer kız.
Karmit: Rab `ın bağ
Bedran: Sert başlı at. Daima. Hoş, latif, yakışıklı. NOT: İsmin anlamı hakkında kesin bir kaynak bulamadık.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Neyran: 1. Ateşler. 2. Cehennem. - bk. Niran
Piran: Yaşlılar, ulu erenler, ermişler.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Hicran: 1. Bir yerden veya bir kimseden ayrılma. 2. Ayrılığın verdiği büyük üzüntü, keder.
Perran: Uçan, uçucu
Karisa: çok sevgili
Gufran: Bağışlama. Allah’ın günahları affedip örtmesi, rahmeti.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Amiran: (a:miran)
Nuran: Işıklı, nurlu, aydın
Karis: Grace;
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Kariina: bulundu
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Ahran: Gücü Mountain
Karaduman: Siyah duman.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karpos: Kâr
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Kayran: 1. Orman içindeki ağaçsız alan. 2. Kayan yer. 3. İnce çakıllı, kumlu toprak.
Dewran: Çağ, Zaman
Duran: 1. Yaşayan, varlığını sürdüren. 2. Dağ yolu. 3. Kalan. 4. Dingin, sakin, huzurlu.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Aran: 1. Kuytu, sıcak yer. 2. Yayla. 3. Düzlük, ova, kışlak. 4. Ilımlı, uyumlu, uygun.
Şiran: Aslanlar.
Erturan: Erkek çocuğun uzun ömürlü olmasını dilemek amacıyla kullanılan bir ad. bk. Erduran
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karatekin: Esmer kimse.
Karaşın: Esmer.
Davran: 1. "Hazır ol, hazırlan" anlamında kullanılan bir ad. 2. "İşe giriş, el at, başla" anlamında kullanılan bir ad. 3. Hazırlık.
Kareem: Cömert
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Altınbaran: Üstün nitelikli, değerli kimse.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karmel: Bağ
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Toran: 1. Güçlü, kuvvetli, iri yarı kimse. 2. Yiğit, kahraman.
Karim: cömert
Moran: Irmak, nehir, akarsu.- bk. Müren
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karsten: İsa şöyle bir
Haran: dağlık ülke
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Kamran: İsteğine kavuşmuş olan, mutlu.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Yıldıran: Parlayan, ışıldayan, ışık saçan.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Mîran: Mir
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Taşkıran: Güçlü, kuvvetli kimse.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Tiran: Kutsal kişi
Kartay: Yaşlı, pir.
Karasal: Kara ile ilgili.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Baran: Yağmur. Varan, ulaşan. Yüce, ulu.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Eliran: Aman şarkı
Karasu: Ağır akan su.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Faran: İncil’de Mekke dağlarına verilen isim. Hz. Peygamber’in (s.a.a.) Faran dağlarında zuhur edeceği İncil’de haber verilmiştir.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Uran: Yetenekli, usta, becerikli kimse.
Turan: Dünyadaki tüm Türklerin yaşayacağına inanılan ülke
Otaran: 1. Hayvanlar otlatan çoban. 2. Beğenen, isteyen.
Hayran: 1. Hayranlık duyan, hayrette kalan. 2. Son derece beğenen, tutkun.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Güran: "Çokça hatırla" anlamında kullanılan nir ad.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Ferran: güvenlik, cesur koruyucusu
Boran: Ardından yağış getiren şiddetli rüzgar.
Biran: "Bir kez olsun hatırla" anlamında kullanılan bir ad.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Ithran: özenle aramak için kalan
Yurtkuran: Ülkeyi yöneten kimse.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Aaran: Gücü Mountain
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karındaş: Kardeş.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Kıran: 1. Çevre, kıyı, kenar. 2. Ufuk. 3. Tepe, yamaç, bayır.
Theran: Tüm avcılık
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Emran: Kürkler, hayvan derileri.
Savran: 1. Deveci, devecibaşı. 2. Altın benzeri. 3. Merdiven.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karatün: Karanlık gece.
Karlık: Kar kuyusu.
Erduran: Erkek çocuğun uzun ömürlü olmasını dilemek amacıyla kullanılan bir ad.