İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karmelita: Rab `ın bağ

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karakız: Esmer kız.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karmit: Rab `ın bağ

Karis: Grace;

Karisa: çok sevgili

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karine: övme

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karessa: çok sevgili

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karissa: Okşamak

Yumuk: 1. Açılmamış çiçek, gül goncası. 2. Uysal, sessiz, ağırbaşlı.

Kariina: bulundu

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karnaim: boynuzları

Pamuk: Koza biçimindeki meyvesi, üç, dört, beş dilimli olan, sıcak bölgelerde yetişen tarım bitkisi. Bu bitkinin tohumlarının çevresinde oluşmuş, ince, yumuşak tellerin adı. Yumuşak huylu, ince kişi.

Karyan: karanlık bir

Karima: Noble, cömert

Bu listede Karamuk ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karatekin: Esmer kimse.

Karatün: Karanlık gece.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karaduman: Siyah duman.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karpos: Kâr

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karmel: Bağ

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karlık: Kar kuyusu.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karaşın: Esmer.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Kareem: Cömert

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karındaş: Kardeş.

Kalmuk: 1. Göz kapağı. 2. Tüylü yün kumaş. 3. Asya’da eski bir Moğol kabilesinin adı.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karsten: İsa şöyle bir

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karim: cömert

Karacan: Esmer kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karasal: Kara ile ilgili.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karlu: Karlı.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Bu listede Karamuk ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha