İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karaman isminin anlamı: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel. Karaman ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karaman İsminin Anlamı Nedir? Karaman İsminin AnaliziKeriman: Eli açıklar, cömertler.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Peyman: Yemin, ant.
Kariina: bulundu
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Şuman: Zambak;güzellik
Karessa: çok sevgili
Karisa: çok sevgili
Hanüman: 1. Ev bark, ocak, yuva. 2. Ev halkı, çoluk çocuk.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Hıraman: Salına salına, naz ve eda ile yürüyen.
Iman: (Allah)
Karnaim: boynuzları
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Esman: Her şeyin pahası, tutarları, semenleri. Bedeller, kıymetler, değerler
Leman: Titrek / Parlamak / ekin toplamak
Karadut: Siyah renkli dut.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karakız: Esmer kız.
Ezman: Gök, sema
Karyan: karanlık bir
Mihman: Konuk, misafir.
Karima: Noble, cömert
Gökduman: Göğe yükselen duman.
Dilman: Dil bilen, güzel söz söyleyen. bk. Dilmen.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karmelita: Rab `ın bağ
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karmit: Rab `ın bağ
Karissa: Okşamak
Şaduman: Sevinçli, neşeli. - bk. Şadıman
Neriman: Pehlivan, yiğit
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karine: övme
Karis: Grace;
Yurtman: Yurdunu çok seven kimse.
Lokman: Tarihteki en ünlü tabibin adı (Lokman Hekim)
Haman: gürültü gürültü
Erkman: Güçlü, etkili, sözü geçer kimse.
Karatün: Karanlık gece.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Özman: Özü sağlam, iyi kişilikli kimse.- bk. Özmen
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Saloman: Huzurlu
Kareem: Cömert
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Kahraman: Savaşta yiğitlik gösteren, cesur
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Çokman: Topuz, gürz.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Başman: Baş olan, ileri gelen, saygın, önemli kimse.
Uluman: Ulu, yüksek, saygın kimse.
Abdal-Rahman: Merhametlilerin Servant
Karaduman: Siyah duman.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karaşın: Esmer.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karatekin: Esmer kimse.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karim: cömert
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Demirman: Demir gibi güçlü, sağlam kimse.
Sakman: 1. Uyanık, akıllı kimse. 2. Sessiz, sakin kimse.
Êzman: Gök Yüzü
Uzman: Belli bir işte, belli bir konuda bilgi, görüş ve becerisi çok olan kimse.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Uman: Umudu olan, bekleyen, umutlu.
Rahman: Acıması bol olan
Oğuzman: Güçlü, sağlam, iyi yürekli, dost kimse.
Karpos: Kâr
Karluk: Türk boylarından biri.
Ahiman: sağ kardeşi
Kaman: Dağların doruğuna yakın olan yerler.
Sağman: 1. Sağlıklı kimse. 2. Eksiksiz, kusursuz, güvenilir kimse.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Odman: Ateş gibi canlı, coşkulu, hareketli kimse.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Samman: Bakkal
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Kirman: Hisar, kale.
Çağman: Çağın insanı.
Yatman: Boyun eğen, uysal, yumuşak başlı kimse.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Derman: Güç, kuvvet. İlaç.Çare.Takat.
German: Hisar, kale. bk. Kirman
Danışman: 1. Bilgili ve düşüncesinden yararlanmak için danışılan kimse. 2. Bilgin.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karındaş: Kardeş.
Acunman: Çok ünlü, tanınmış kimse. Dünyaca tanınmış, ünlü.
Başarman: Yaptığı işleri başarıyla sonuçlandıran kimse.
Zaman: Vakit, çağ.
Eman: Emniyet. Korkusuzluk. Af ve yardım dileme. Eminlik. Himaye etmek, güvence vermek.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karmel: Bağ
Kartay: Yaşlı, pir.
Sayman: Hesap işleriyle uğraşan kimse.
Tayman: Genç, taze, toy kimse.
Kırman: Saçlarına ak düşmüş adam.
Ataman: Ata kişi, başkan, önder.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Berkman: Güçlü, sağlam kişilikli kimse.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Heman: bağlılık
Akerman: Dürüst, soylu, temiz kişi.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Özalpman: Özünde yiğit olan kimse.
Günerman: Yiğit soydan gelen aydın kimse.
Kınayman: Çalışkan, etkin kimse.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Teoman: Oğuz Han’ın Babasının adı
Gülerman: Güler yüzlü, güleç kimse.
Akıman: Cömert, eli açık kimse.
Abdalrahman: merhametli bir kulu
Lukman: Wise, Akıllı
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Abdirahman: Rahmân ve Servant
Abdukrahman: merhametli Tanrı köle
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.