İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karnaim: boynuzları

Karisa: çok sevgili

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karakız: Esmer kız.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karmelita: Rab `ın bağ

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Aykaş: Ay gibi hilal kaşlı olan.

Karmit: Rab `ın bağ

Kariina: bulundu

Karima: Noble, cömert

Karyan: karanlık bir

Karis: Grace;

Karissa: Okşamak

Karessa: çok sevgili

Karine: övme

Bu listede Karakaş ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karaduman: Siyah duman.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karaşın: Esmer.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karsten: İsa şöyle bir

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karlu: Karlı.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Kartay: Yaşlı, pir.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karasu: Ağır akan su.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karpos: Kâr

Karim: cömert

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karacan: Esmer kimse.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karatün: Karanlık gece.

Erkaş: Kaşları gür ve sık olan kimse.

Karmel: Bağ

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Kareem: Cömert

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karatekin: Esmer kimse.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karasal: Kara ile ilgili.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karındaş: Kardeş.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karlık: Kar kuyusu.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Bu listede Karakaş ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha