İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karine: övme

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karis: Grace;

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karnaim: boynuzları

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karyan: karanlık bir

Karakız: Esmer kız.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karessa: çok sevgili

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karisa: çok sevgili

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Kariina: bulundu

Karadut: Siyah renkli dut.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karissa: Okşamak

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karima: Noble, cömert

Karmit: Rab `ın bağ

Bu listede Karakalpak ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Soyupak: Soyu temiz, soylu kimse.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karlu: Karlı.

Alpak: Dürüst, kahraman, yiğit kimse.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karatekin: Esmer kimse.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karpos: Kâr

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Arpak: Temiz, dürüst, güvenilir kimse.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karatün: Karanlık gece.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karaşın: Esmer.

Opak: Cin, peri gibi doğaüstü yaratık.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karsten: İsa şöyle bir

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karasu: Ağır akan su.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Apak: Tertemiz, bembeyaz.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Kareem: Cömert

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karim: cömert

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karaduman: Siyah duman.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karacan: Esmer kimse.

Karındaş: Kardeş.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karmel: Bağ

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Olpak: "Her zaman temiz, dürüst bir insan ol" anlamında kullanılan bir ad.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karlık: Kar kuyusu.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Topak: Yuvarlak.

Bu listede Karakalpak ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha