İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karaduman isminin anlamı: Siyah duman. Karaduman ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karaduman İsminin Anlamı Nedir? Karaduman İsminin AnaliziPeyman: Yemin, ant.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Hıraman: Salına salına, naz ve eda ile yürüyen.
Şaduman: Sevinçli, neşeli. - bk. Şadıman
Esman: Her şeyin pahası, tutarları, semenleri. Bedeller, kıymetler, değerler
Karmelita: Rab `ın bağ
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Hanüman: 1. Ev bark, ocak, yuva. 2. Ev halkı, çoluk çocuk.
Keriman: Eli açıklar, cömertler.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Leman: Titrek / Parlamak / ekin toplamak
Gökduman: Göğe yükselen duman.
Iman: (Allah)
Dilman: Dil bilen, güzel söz söyleyen. bk. Dilmen.
Karima: Noble, cömert
Şuman: Zambak;güzellik
Karissa: Okşamak
Karis: Grace;
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karadut: Siyah renkli dut.
Karine: övme
Mihman: Konuk, misafir.
Kariina: bulundu
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Ezman: Gök, sema
Neriman: Pehlivan, yiğit
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karessa: çok sevgili
Karisa: çok sevgili
Karakız: Esmer kız.
Karyan: karanlık bir
Karmit: Rab `ın bağ
Karnaim: boynuzları
Teoman: Oğuz Han’ın Babasının adı
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Salman: Özgür, hür
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Tayman: Genç, taze, toy kimse.
Karaduman: Siyah duman.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Tağman: Dağ gibi iri yarı, gösterişli kimse.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Kırman: Saçlarına ak düşmüş adam.
Çokman: Topuz, gürz.
Hıfzırrahman: Merhamet eden, acıyan Allah’ın koruyuculuğu.
Zaman: Vakit, çağ.
Karatekin: Esmer kimse.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Bediüzzaman: Zamanın güzelliği.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Korman: Kor gibi ateşli, canlı, hareketli kimse.
Arman: 1. Dürüst, doğru, güvenilir kimse. 2. İstek. 3. Özlem.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Bayman: Varlıklı, saygın kimse.
Kınayman: Çalışkan, etkin kimse.
Sayman: Hesap işleriyle uğraşan kimse.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
German: Hisar, kale. bk. Kirman
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Hyman: Hayat
Kahraman: Savaşta yiğitlik gösteren, cesur
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Akıman: Cömert, eli açık kimse.
Kirman: Hisar, kale.
Sakman: 1. Uyanık, akıllı kimse. 2. Sessiz, sakin kimse.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Selekman: Cömert, eli açık kimse.
Behman: Filân, filânca. Celali takvimde Farsça bir ay adı (21 Ocak – 19 Şubat tarihleri arasına denk gelir).
Uçman: Uçan, uçucu.
Pakman: Temiz, dürüst, soylu kimse.
Akerman: Dürüst, soylu, temiz kişi.
Luqman: Bilinmeyen
Süleyman: 1. Huzur, sükûn.2. Kur’an-ı Kerim’de adı geçen peygamberlerden biri.Hz.Davud un oğlu
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Tarman: Tarımla uğraşan kimse, rençper. - bk. Tarıman
Haman: gürültü gürültü
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karsten: İsa şöyle bir
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Yaman: Güç etki ve beceriklilik sahibi
Denizman: Denizci.
Arıman: Temiz, saf, dürüst kimse.
Utman: Şerefli, edepli, terbiyeli kimse.
Tanman: Şafak vakti gibi parlak, güçlü kimse.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Oğuzman: Güçlü, sağlam, iyi yürekli, dost kimse.
Koman: Umut.
Sağman: 1. Sağlıklı kimse. 2. Eksiksiz, kusursuz, güvenilir kimse.
Özman: Özü sağlam, iyi kişilikli kimse.- bk. Özmen
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Uzman: Belli bir işte, belli bir konuda bilgi, görüş ve becerisi çok olan kimse.
Karluk: Türk boylarından biri.
Sulayman: Barış
Salaman: Barış
Heman: bağlılık
Çağman: Çağın insanı.
Karim: cömert
Demirman: Demir gibi güçlü, sağlam kimse.
Zalman: huzurlu ve sakin
Berkman: Güçlü, sağlam kişilikli kimse.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Lukman: Wise, Akıllı
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karasu: Ağır akan su.
Karındaş: Kardeş.
Karaşın: Esmer.
Özkerman: Sağlam, temiz yürekli kimse.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Nachman: Meevoelenden
Karpos: Kâr
Talayman: Deniz adamı, denizci.
Nayman: 1. Sekiz. 2. Batı Moğolistan´da yaşayan sekiz kabileden oluşan topluluk.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Danışman: 1. Bilgili ve düşüncesinden yararlanmak için danışılan kimse. 2. Bilgin.
Kartay: Yaşlı, pir.