İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karima: Noble, cömert

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karmit: Rab `ın bağ

Karisa: çok sevgili

Karis: Grace;

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karine: övme

Karakız: Esmer kız.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karissa: Okşamak

Anabacı: Anne ve kız kardeş.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karessa: çok sevgili

Karnaim: boynuzları

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Kariina: bulundu

Karyan: karanlık bir

Bacı: 1. Büyük kız kardeş, abla. 2. Kız kardeş. 3. Bir evde uzun zaman çalışmış yaşlı kadınlara verilen unvan. 4. Tarikat şeyhlerinin karısı. 5. Kadınlara söylenen bir seslenme sözü.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Bu listede Karacı ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karaduman: Siyah duman.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Kareem: Cömert

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Kamacı: Top kaması yapan veya onaran kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karim: cömert

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karacan: Esmer kimse.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karmel: Bağ

Otacı: Hekim, doktor.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Savacı: 1. Haberci. 2. Müjde getiren. 3. Peygamber.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karaşın: Esmer.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karlu: Karlı.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Hacı: Hicaz’a gidip hac törenine katılan

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karasu: Ağır akan su.

Karlık: Kar kuyusu.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karatün: Karanlık gece.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Kartay: Yaşlı, pir.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Yadacı: 1. Büyücü, sihirbaz. 2. Hekim.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karatekin: Esmer kimse.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karsten: İsa şöyle bir

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karındaş: Kardeş.

Karpos: Kâr

Aracı: Uzlaştırıcı, anlaşma sağlayan kimse.

Bu listede Karacı ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha