İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karima: Noble, cömert

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karissa: Okşamak

Karessa: çok sevgili

Karisa: çok sevgili

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karmit: Rab `ın bağ

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karnaim: boynuzları

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Kariina: bulundu

Karmelita: Rab `ın bağ

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karakız: Esmer kız.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karis: Grace;

Karyan: karanlık bir

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karine: övme

Bu listede Karaçar ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karim: cömert

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Uçar: Uçan, uçucu.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Akçar: iyi ruhlar.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karlık: Kar kuyusu.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karsten: İsa şöyle bir

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Tanaçar: Sabah vaktindeki alaca karanlık

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karındaş: Kardeş.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Sançar: 1. Kısa kama. 2. Saplayan, batıran, yenen. - bk. Sancar

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karaduman: Siyah duman.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Çağaçar: Yeni bir dönem başlatan kimse. bk. Çağaçan

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karmel: Bağ

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karacan: Esmer kimse.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karluk: Türk boylarından biri.

Karaşın: Esmer.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karatün: Karanlık gece.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Kareem: Cömert

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karatekin: Esmer kimse.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karasu: Ağır akan su.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karpos: Kâr

Karlu: Karlı.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Bu listede Karaçar ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha