İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karisa: çok sevgili

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karyan: karanlık bir

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karissa: Okşamak

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karima: Noble, cömert

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karis: Grace;

Raca: değersiz iyi-için-bir şey

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karakız: Esmer kız.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karine: övme

Karadut: Siyah renkli dut.

Kariina: bulundu

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karmit: Rab `ın bağ

Karessa: çok sevgili

Karmelita: Rab `ın bağ

Karnaim: boynuzları

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Bu listede Karaca ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karatekin: Esmer kimse.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Karacan: Esmer kimse.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Ithaca: Ulysses Anasayfa

Karındaş: Kardeş.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Omaca: 1. Bel kemiği. 2. Topuk kemiği.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kareem: Cömert

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Alaca: 1. Birkaç rengin karışımından oluşan renk. 2. Birkaç renkli iplikten yapılmış dokuma. 3. Ağaçta ilk olgunlaşan meyve.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karpos: Kâr

Kartay: Yaşlı, pir.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karmel: Bağ

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karsten: İsa şöyle bir

Karaduman: Siyah duman.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karim: cömert

Atmaca: Kartalgillerden, ava alıştırılabilen küçük yırtıcı bir kuş.

Karatün: Karanlık gece.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaşın: Esmer.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Aca: Amca, ağabey. 2. Güçlü kuvvetli, başladığı işi bitiren. 3. Büyük

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karlu: Karlı.

Karlık: Kar kuyusu.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Bu listede Karaca ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha