İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Kariina: bulundu

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karessa: çok sevgili

Karima: Noble, cömert

Karine: övme

Karakız: Esmer kız.

Karisa: çok sevgili

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karis: Grace;

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karyan: karanlık bir

Karissa: Okşamak

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karmit: Rab `ın bağ

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karnaim: boynuzları

Anabörü: Dişi kurt.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Bu listede Karabörü ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Tunçbörü: Sağlam, güçlü kimse.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karim: cömert

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Kırbörü: Yaşlı, ak sakallı deneyimli kimse.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karasu: Ağır akan su.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Koçbörü: Güçlü, kuvvetli kimse.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Atabörü: Atası cesur ve yiğit olan kimse.

Karmel: Bağ

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Kızılbörü: Güçlü, kuvvetli, deneyimli kimse.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karacan: Esmer kimse.

Karaduman: Siyah duman.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karsten: İsa şöyle bir

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karatün: Karanlık gece.

Kareem: Cömert

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Yaybörü: Sert, güçlü, kuvvetli kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karatekin: Esmer kimse.

İzbörü: Kurt izi.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Baybörü: Zengin ve yiğit olan kimse.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karaşın: Esmer.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Törü: bk. Töre

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karpos: Kâr

Karındaş: Kardeş.

Karlık: Kar kuyusu.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karlu: Karlı.

Bu listede Karabörü ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha