İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karaboğa isminin anlamı: Güçlü, kuvvetli esmer kimse. Karaboğa ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karaboğa İsminin Anlamı Nedir? Karaboğa İsminin AnaliziKarsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karessa: çok sevgili
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karmelita: Rab `ın bağ
Karyan: karanlık bir
Karine: övme
Karima: Noble, cömert
Karmit: Rab `ın bağ
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karnaim: boynuzları
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karissa: Okşamak
Kariina: bulundu
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karakız: Esmer kız.
Karadut: Siyah renkli dut.
Karisa: çok sevgili
Karis: Grace;
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karındaş: Kardeş.
Dikboğa: Sert ve aksi kimse.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karatekin: Esmer kimse.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Tümenboğa: Çok güçlü ve kuvvetli.
Dalboğa: Koruyucu yürekli kimse.
Karacan: Esmer kimse.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Özdoğa: Gerçek doğa.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Yahşiboğa: İyi, güzel, güçlü kimse.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karmel: Bağ
Tayboğa: Güçlü kuvvetli çocuk.
Erboğa: Boğa gibi güçlü erkek.
Esenboğa: Sağlıklı, salim, rahat, güçlü kimse.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Yelboğa: Rüzgâr gibi hareketli ve güçlü kimse.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Kırboğa: Güçlü, kuvetli yaşlı kimse.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karlu: Karlı.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karlık: Kar kuyusu.
Çoğa: 1. Çocuk. 2. Yavru.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Demirboğa: Güçlü, kuvvetli, sert kimse.
Tunçboğa: Sağlam, güçlü olan kimse.
Doğa: Tabiat
Karpos: Kâr
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Ayboğa: "Ey güçlü kimse" anlamında kullanılan bir ad.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Arıkboğa: bk. Arıboğa
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
İzboğa: Güçlü, kuvvetli bir iz bırakan kimse.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Arıboğa: Çalışkan kimse.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karaşın: Esmer.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Taşboğa: Taş gibi sert, boğa gibi güçlü kimse.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Boğa: 1. Damızlık erkek sığır. 2. Bal yapan dişi arı.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Yavuzboğa: Cesur, güçlü kimse.
Karsten: İsa şöyle bir
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Koçboğa: Güçlü, kuvvetli kimse.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karatün: Karanlık gece.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Kareem: Cömert
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Akboğa: Boğa gibi güçlü ve temiz şahsiyetli. Akboğa Celayir: Moğol emir ve komutanı.Temiz, dürüst ve yiğit kimse.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karim: cömert
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Kızılboğa: Güçlü, kuvvetli kimse.
Özboğa: Gerçekten güçlü, kuvvetli olan kimse.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Toyboğa: Güçlü, kuvvetli, deneyimsiz kimse.
Karabudun: Esmer milletten olan.
İlboğa: Ülkenini en güçlü kimsesi.
Yağızboğa: Güçlü, esmer kimse.