İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karis: Grace;

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Mara: düzgün temiz

Hadara: Güzellik tarafından boğulmuş

Dilara: Gönül alıcı, sevgili

Inara: Aydınlatıcı, Shining

Gulnara: Nar Çiçeği

Varvara:

Karima: Noble, cömert

Aldara: kanatlı bir hediye

Karessa: çok sevgili

Sahara: Vahşi. Ay.

Nigara: Sempatik, Sevimli

Suhara: Ardahan’ın Çıldır ilçesine bağlı Aşıkşenlik kasabanın ilk yerleşim adı Suhara’dır. Sukara, zamanla şive değişikliği ile Suhara’ya dönüşmüştür.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Zara: Çok asil, uysal, güzel anlamına gelir.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karissa: Okşamak

Vara: yabancı

Bara: Seçmek

Gülara: Gül süsleyen, gül bezeyen.

Karakız: Esmer kız.

Mahara: Hızlı, enerjik

Thara: Servet

Karisa: çok sevgili

Tamara: Van gölü efsanesinde adı geçen kız.

Karine: övme

Atara: Taç, mübarek

Hadjara: uçuş

Natara: doğum günü

Karnaim: boynuzları

Sara: Halis, katkısız, temiz.

Karmelita: Rab `ın bağ

Marmara: Parlak

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Zahara: parlak şafak

Zaara: güzel çiçek

Tara: Yıldız.

Azhara: çiçek

Kariina: bulundu

Samara: Allah tarafından korunmaktadır.

Naara: yavru, kız

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karmit: Rab `ın bağ

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Megara: Potansiyel

Cynara: Adanın Zinara itibaren

Adara: bakire

Alara: Al + ara. Al=Kırmızı, ara=bezeyen, süsleyen , Kırmızı süs anlamında bir tamlama

Shamara: Rezene

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Manara: aydınlatma

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karyan: karanlık bir

Bu listede Kara ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karsten: İsa şöyle bir

Karlu: Karlı.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karacan: Esmer kimse.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Çalkara: Doğan türünden bir kuş.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Çaykara: 1. Çay kıyılarında çıkan kaynak, pınar. 2. Kumsal, nehir yatağı.

Erenkara: Deneyimli, akıllı, siyah tenli kimse.

Beykara: Doğan cinsinden bir kuş türü. bk. Baykara

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Jahara: mücevher

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Başkara: Önemli, saygın kimse.

Bozkara: Teni esmer olan yiğit.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karpos: Kâr

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karasu: Ağır akan su.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karmel: Bağ

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karatekin: Esmer kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karaşın: Esmer.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karatün: Karanlık gece.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karim: cömert

Karındaş: Kardeş.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karlık: Kar kuyusu.

Uçkara: Bir kuş.

Kareem: Cömert

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Ara: Dualı

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Çankara: Çan ve kara.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karaduman: Siyah duman.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Baykara: Doğan cinsinden bir kuş türü.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Taykara: Esmer, kara yağız çocuk.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Dara: Hükümdar. Tanrı adlarından. Eski İran hükümdarlarından dokuzuncusu.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Bu listede Kara ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha