İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
İlmiye isminin anlamı: Dinî bilimlerle uğraşan kimseler topluluğu. İlmiye ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
İlmiye İsminin Anlamı Nedir? İlmiye İsminin AnaliziSamiye: Yüksek, yüce.
Ruhiye: Ruhla ilgili,ruha ait.
Nakiye: 1. Temiz, pak. 2. Çok ince, çok güzel, zarif.
Fecriye: Tan vaktiyle, tan kızıllığıyla ilgili.
Kaniye: Kanaat eden, fazlasını istemeyen,kanmış,kanaatkar.
Ayniye: Gözle ilgili olan.
Cudiye: Cömert, eli açık.
Maviye: Billur taşı. Mavi renkten olan, mavi renge ait.
Emriye: Emirle, buyrukla ilgili.
Fethiye: Fethetme, alma ile ilgili olan. Fethe mensup. Fetih hakkında yazılan kaside.
Ramiye: Fırlatan, atan.
Lamiye: Parıldayan, parlak, parıltılı.
Ulviye: Yüce, yüksek, gökle ilgili
Rahmiye: Acıyan, merhamet eden.
Rukiye: Büyüleyici, sihirleyici, efsun. Peygamberimiz’in kızlarından birinin adıdır.
Şadiye: Sevinç, neşe, mutluluk
Sudiye: Yararlı, faydalı, kazançlı.
Sadiye: Mutlu, uğurlu.
Hamiye: 1. Himaye eden, koruyan, koruyucu. 2. Kayıran, kayıncı.
Şafiye: İyileştiren, iyi eden, şifa veren.
Ruziye: Gündüze ait, gündüzle ilgili.
Düriye: İnci gibi parlayan, parlak.
Türkiye: Türkiye Cumhuriyeti’nin yer aldığı ülke.
Zülfiye: Sevgilinin zülfü, saçı. - bk. Zülfüye
Lütfiye: İyi muamele, güzellik ve hoşlukla ilgili
Zekiye: Anlayışlı, kavrayışlı, zekâ sahibi.
Muradiye: İstekli, dileği olan, arzulu kadın. Amacı olan kadın.
Nuriye: Işıklı, ışıktan gelme
Hüsniye: Güzellikle ilgili, güzelliğe ait
Mariye: Şen’un adında birinin kızı olup hicretin 7. yılında kızkardeşi Şirin ile birlikte, Mukavkıs tarafından Hz. Muhammed’e (s.a.s) hediye edilen kıbti bir cariye. Hz. Peygamberin hanımlarından küçük yaşta ölen oğlu İbrahim’in annesi.
Örfiye: Törelerle, âdetlerle ilgili.
Sulhiye: Barışa özgü, barışla ilgili, barış.
Atiye: 1. Bağış, bahşiş, ihsan. Hediye. 2. Gelecek, istikbal.
Nadiye: 1. Bağıran, bağırıp çağıran, seslenen. 2. Toplantı, meclis.
Suphiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili.
Nevriye: Işıklı, parlak.
Hediye: Armağan, bahşiş
Aliye: Yüce, yüksek
Huriye: 1. Coşkunluk hallerinde hurilerle buluştuklarına inanan bir tarikat. 2. Cennet kızı. 3. Sevgili. 4. Çok güzel kadın. Sözlük Anlamı: Meşin sırt çantası, dağarcık.
Vehbiye: Tanrı bağışı olan.
Takiye: Günahtan, haramdan kaçınan, dinine bağlı kimse.
Uzziye: Allah `ın gücü
Beriye: Salim, kurtulmuş, aklanmış, arı, temiz.
Ümniye: 1. Umut. 2. İstek, arzu. 3. Niyet.
Vechiye: Yüze ait, yüzle ilgili.
Sadriye: 1. Göğüsle ilgili, göğse ait. 2. Çocuğun anasıyla olan bağı.
Radiye: Rıza gösteren, kabul eden, boyun eğen.
Raziye: Kabul eden, rıza gösteren, boyun eğen
Fikriye: Düşünce ile fikir ile ilgili
Bakiye: Artık, artan, kalan, geri kalan. Kalıntı.
Ferdaniye: Birlik, teklik, eşsizlik.
Ümmiye: Okur yazar olmayan kadın
Nabiye: Haberci, haber veren.
Dahiye: Hârikulâde zekâ ve yetenek sahibi. Büyük iş ve hâdise.
Badiye: 1. Çöl, sahra 2. Kır, ova
Sabriye: Sabırlı, sabırla ilgili
Veliye: Ermiş kadın.
Bahriye: Donanma ve denizle ilgili
Asliye: 1. Seçkin, özel. 2. Esas, temel.
Mihriye: Güneşle ilgili.
Resmiye: 1. Devlet tarafından veya devlet adına olan. 2. Alayla, törenle olan. 3. Ciddi.
Bedriye: Ayın ondürdüncü geceki haliyle ilgili
Edviye: İlaçlar, devâlar. Mezopotamya ve İran mutfağında kullanılan bir baharat karışımıdır.
Raciye: 1. Rica eden, yalvaran. 2. Umutlu.
Mehtiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren. - bk. Mehdiye
Şevkiye: Şevkli, neşeli, istekli.
Necmiye: Yıldızlarla ilgili, yıldızlara ait
Seyfiye: 1. Kılıçla ilgili, askerliğe ait. 2. Kılıç biçiminde. 3. Asker zümresi.
Nafiye: Yok eden, ortadan kaldıran, süren.
Şaziye: Özellikleri kimseye benzemeyen
Refiye: Yüksek, yüce. - bk. Refia
Hıfziye: 1. Saklama, koruma ile ilgili. 2. Ezberleme, akılda tutma.
Kutbiye: Kutupla ilgili, kutba ilişkin.
Nebiye: Haberci, haber veren, elçi.
Hadiye: Hidayete erdiren, doğru yolu gösteren, kılavuz, rehber. Önde giden. Kuran’da geçmektedir ( Araf 186, Furkan 31)
Sulbiye: Birinin soyundan gelme.
Taliye: 1. Sonradan gelen, bir şeyin arkası sıra giden. 2. Kur’an okuyan.
Terbiye: Eğitim, Görgü
Sabiye: Küçük kız, kız çocuğu.
Fenniye: Fene, bilime ilişkin, bilimle ilgili.
Cevriye: 1. Haksızlık. 2. Eza, cefa, eziyet, gadir, zulüm, sitem.Eziyet, sıkıntıyla ilgili olan.
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Mehdiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren.
Tahliye: Boşaltmak. Boş bırakmak. Serbest bırakmak. Tathir etmek. Temizlemek.
Ganiye: 1. Zengin, varlıklı. 2. Çok hoş. 3. Kadın şarkıcı.
Ünsiye: 1. Alışmış, sokulgan. 2. Arkadaş, dost.
Nariye: 1. Ateşle ilgili. 2. Cin, peri.
Ferdiye: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel.
Hamdiye: Allah’ı övmeyle, Allah’a şükretmeyle ilgili.
Seniye: Yüksek, yüce.
Keşfiye: 1. Keşifle ilgili. 2. Keşfeden.
Rahiye: Bal arısı.
Ermiye: Dolu yağdıran kasırga bulutları.
Şükriye: Görülen iyiliğe karşı şükretmek , hoşnut olmak
Şehriye: 1. Şehirli, kentli. 2. Kibar, ince, nazik.
Lemiye: Parlayan, ışıldayan.
Naciye: Kurtulmuş, selamete kavuşmuş
Methiye: 1. Övgü. 2. Birini veya bir şeyi övmek için yazılmış şiir.
Arziye: Toprakla ilgili, topraktan yetişen.
Behiye: Güzel ve alımlı kadın