İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Gün isminin anlamı: Gündüz vakti / Aydınlık. Gün ismi Bilinmiyor kökenli bir Kız ismidir.
Gün İsminin Anlamı Nedir? Gün İsminin AnaliziEsengün: Sağlıklı, salim, rahat kimse.
Günal: Gün al yaşa, kızıl renkli güneş
Bilgün: Bilimsel bir konuda derin bilgisi olan, âlim. bk. Bilgin
Güngül: Güneş gibi parlak gül.
Yılgün: Yıl ve gün.
Günten: Parlak teni olan.
Günnar: Günü heyecanlı ve ateşli geçen.
Günel: Güneş gibi aydınlık ve ışık saçan.
Nilgün: Mavi renkte, çivit rengi
Fergün: Aydınlık, ışıklı gün.
Günay: Aydınlık gün / Güney-Cenup
Günnur: Güneş ışığının aydınlığı, nuru
Günçiçeği: Ayçiçeği.
Günfer: Gün ışığı.
Güniz: Günün başlangıcını belirleyen görüntü
Nurgün: Güneş ışığı, aydınlığı.
Güngör: İyi günler yaşa anlamında
Gülgün: Gül renginde, kırmızı, pembe
Günsenin: ´Senin günün´ anlamında kullanılan bir ad.
Övgün: Övülmeye değer, nitelikli kimse. - bk. Övgül
Birgün: Bir gün.
Günçiçek: Ayçiçeği. bk. Günçiçeği
Günana: "Işığı ve aydınlığı her zaman hatırlasın" anlamında kullanılan bir ad.
Günebakan: Ayçiçeği.
Güner: Güneşin doğma zamanı. Tan Vakti.
Gün: Gündüz vakti / Aydınlık
Erengün: Deneyimli, akıllı kimse.
Akgün: Aydınlık gün
Günerim: Günün iyi haberi, müjdesi.
Gündal: Güneş gibi aydınlık ve ışık saçan genç.
Günşah: Günün şahı, hükümdarı.
Günnaz: Nazlı güzel.
Günaç: Gün gibi doğ, aydınlat" anlamında kullanılan bir ad.
İrgün: Sabahın erken saatleri.
Günan: "Işığı ve aydınlığı her zaman hatırla" anlamında kullanılan bir ad.
Günden: Uysal, yumuşak, her şeyi kabul eden kimse.
Begün: Saygıdeğer kadın
Günsu: Saf, dürüst ve temiz kimse.
Sergün: Güzellerin önde geleni.
Güngören: Mutluluk, neşe içinde yaşayan.
Günseli: Işık seli, bol parlak ışık demeti
Sengün: "Sen gündüz gibi aydınlık, güneş kadar parlaksın" anlamında kullanılan bir ad.
Betigün: Aydınlık yüz
Güneş: Kendi sistemi içindeki gezegenlere ısı ışık veren gök cismi
Günaydın: Sabahları söylenen esenleme sözü.
Günseren: Güneş gibi aydınlık, ışık saçan.
Günbatu: Üstün gelen, gücü yeten, galip.
Günsel: Günle ilgili güne ait
Bingün: Bin tane gün.
Güney: "Dört ana yönden biri, Kuzey kutbuna karşı olan
Günsili: Temiz, iffetli, namuslu kimse.
İzgün: Güneş gibi parlak bir iz bırakan.
Kutgün: Mutlu gün.
Alagün: Yazın, güneş bulut arkasında kaldığında oluşan gölgeli durum.
Güneşhanım: Güneş gibi parlak ve güzel olan kadın.
Sevengün: Sevgi duyan aydın kimse.
Güntürk: Güneş gibi ışık ve aydınlık saçan Türk.
Günergin: Batmak üzere olan güneş.
Güntöre: Törelere bağlı kimse.
Günyüz: Güneş gibi parlak yüz.
Argün: Temiz gün, günlük güneşlik, yaşama sevinci veren gün
Gündeniz: Deniz gibi coşkun bir biçimde etrafına ışık ve aydınlık saçan
Ürgün: Korku, çekingenlik. - bk. Ürkün
Günyıl: Gün ve yıl.
Kayagün: Kaya gibi güçlü ve yakışıklı kimse.
Günsar: "Güneş gibi her tarafı çevrele, herkese yararın olsun" anlamında kullanılan bir ad.
Güngördü: "Her zaman neşe, mutluluk ,çinde yaşadı" anlamında kullanılan bir ad.
Gündoğan: Sabaha karşı doğan çocuklara verilen bir ad.
Gündemir: Sağlam ve kuvvetli ışık saçan.
Günalp: Güneş gibi aydınlım ve ışık saçan yiğit.
Gündoğar: Sabaha karşı doğan çocuklara verilen bir ad. bk. Gündoğan
Günçağ: "Güneş gibi ışık ve aydınlık saç" anlamında kullanılan bir ad.
Günhan: Oğuz’un altı oğlundan Güneşi simgeleyenin adı
Güneri: Günün adamı, günün kişisi.
Ergün: Yumuşak, uysal kimse.
Gündöndü: 1. Öğleden sonraki zaman. 2. Ayçiçeği.
Günyeli: Doğu rüzgârı.
Güngörbey: Mutluluk, neşe içinde yaşayan bey.
Güneralp: Sabahın erkeninde kalkıp işe başlayan yiğit.
Günkaya: Güneş gibi aydınlık ve parlak kimse.
İlerigün: Önceki gün
Sevgün: "Aydınlığı, ışık saçmayı sev" anlamında kullanılan bir ad.
Üngün: Tanınmış, ünlü, meşhur.
Güntimur: Sağlam ve kuvvetli ışık saçan. bk. Gündemir
Güneşen: Günü mutlu ve neşeli geçen.
Günsav: "Güneş gibi herkese etki et" anlamında kullanılan bir ad.
Günkan: Güneş gibi aydınlık bir soydan gelen kimse.
Korgün: Ateşli, canlı, hareketli kimse.
Güneşhan: Güneş gibi ışık ve aydınlık saçan hükümdar.
Güngörmüş: Mutlu, güzel hayat sürmüş.
Aygün: Ay gibi parlak ve ışıklı güzel gün
Günyol: Işıklı, aydınlık yol.
Günbey: Güneş gibi ışık ve aydınlık saçan bey.
Güntekin: Güneş gibi ışık ve aydınlık saçan kimse.
Düzgün: 1. Düzenli, doğru. 2. Eksiksiz, kusursuz.
Gündoğmuş: Sabaha karşı doğan çocuklar için kullanılan bir ad.
Gündoğdu: "Sabaha karşı doğdu" anlamında kullanılan bir ad.
Günışık: Güneş ışığı.
Öngün: 1. Evvelki gün, bir önceki gün. 2. Ses, gürültü.
Günalan: Aydınlanan, aydın olan.
Gündüzalp: Gündüz gibi aydınlık ve ışık saçan yiğit.
Orgün: Ateş gibi kırmızı renkli güneş.
Günizli: Güneşin izini taşıyan kimse.
Mutlugün: Mutlu günde doğmuş kimse.
Güneren: Güneş gibi aydınlık ve ışık saçan yiğit.
Güngöze: Işıklı kaynak.
Türgün: Günün töresi.
Töregün: Eksiksiz, kusursuz kimse.
Günol: "Güneş gibi aydınlık ve ışık saç" anlamında kullanılan bir ad.
Günce: Günlük, muhtıra. NOT: Bir kişinin yaşadıklarını, duygu ve izlenimlerini, tarih belirterek günü gününe anlatmasıyla oluşan yazı türüne günlük denir.
Gündüzbey: Gündüz gibi aydınlık ve ışık saçan bey.
Güneray: Sabahın ilk vakitleri gibi parlak ve saf olan.
Günmutlu: Günü neşeli ve mutlu olan.
Günyaruk: Gün ışığı.
Özgün: Orijinal, diğerlerine benzemeyen
Günkutan: Gününü neşeli ve mutlu geçiren.
Günvar: Gün gibi parlak olan kimse.
Güneral: "Sabah erkenden al" anlamında kullanılan bir ad.
Güntürkün: "Aydınlık ve ışık saçmak Türk´e yakışır" anlamında kulanılan bir ad.
Günaltay: Güneş gibi yükseklerde, yüksek makamlarda ışık ve aydınlık saçan.
Güneç: Çok güneş alan yer.
Günak: İyi, hayırlı, mutlu gün.
Görgün: Görgülü, bilgili.
Ongün: On gün.
Günçe: Güneşli yer.
Günaltan: Güneş gibi aydınlık ve ışık saçan hükümdar.
Günerman: Yiğit soydan gelen aydın kimse.
Doğangün: Doğan güneş gibi parlak olan.
Gündaş: AYnı günde doğan. bk. Gündeş
Günbek: Güneş gibi ışık ve aydınlık saçan bey. bk. Günbey
Günerkan: Yiğit soydan gelen aydın kimse.
Günkutlu: Günü kutlu ve mutlu olan.
Günkurt: Günei gibi aydın ve parlaklık saçan kimse.
İyigün: İyi günde doğan.
Gündüz: Gecenin karşıtı
Gündeş: AYnı günde doğan.
Günizi: Güneşin izini taşıyan kimse.
Atagün: Ataların aydınlığı.
Günder: "Gönder, yolla" anlamında kullanılan bir ad.
Gündüzhan: Gündüz gibi aydınlık ve ışık saçan hükümdar.
Günbay: Zenginlik içinde geçen gün.