İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Ferman isminin anlamı: 1. Buyruk, emir. 2. Tanrı buyruğu. Ferman ismi Farsça kökenli bir Erkek ismidir.
Ferman İsminin Anlamı Nedir? Ferman İsminin AnaliziFerişte: 1. Melek. 2. Günahsız, masum. 3. İyi ve yumuşak huylu.
Ferahet: Şan ve şeref.
Feri: Asılla ilgili olmayıp ikinci derecede olan, ayrıntılı.
Feribe: Aldanmış.
Ferahnüma: Sevinç gösteren, sevinçli.
Ferican: Can aydınlığı, ruhun ışığı.
Ferzane: 1. Bilge, filozof. 2. Bilgili kimse.
Hıraman: Salına salına, naz ve eda ile yürüyen.
Ferve: 1. Kürk. 2. Zenginlik, servet.
Peyman: Yemin, ant.
Feruze: Açık mavi renkli, değerli bir süs taşı. bk. Firuze
Fernur: Aydınlık, ışık, nur.
Feraye: Ay ışığı, ayın parlaklığı.
Dilman: Dil bilen, güzel söz söyleyen. bk. Dilmen.
Hanüman: 1. Ev bark, ocak, yuva. 2. Ev halkı, çoluk çocuk.
Feriser: Çok ışıklı, aydınlık. Çok güçlü.
Ferdaniye: Birlik, teklik, eşsizlik.
Ferdane: Ferdaniye bk. Ferdaniye
Feriha: Sevinçli, ferah
Feryal: Işık, güzellik.En güzel ışık.
Fergün: Aydınlık, ışıklı gün.
Şuman: Zambak;güzellik
Ferahnur: Aydınlık veren, nur veren.
Keriman: Eli açıklar, cömertler.
Ferda: Yarın / Gelecek zaman/ mecazi anlamda kıyamet günü
Mihman: Konuk, misafir.
Ferzine: Bayan vezir
Ferahnisa: Sevinçli, rahat kadın.
Fermude: 1. Emir, buyruk, ferman. 2. Emrolunmuş, buyurulmuş.
Ferah: Bol geniş / Rahatlık veren / Gönlü şenlendiren
Iman: (Allah)
Ferhunde: 1. Kutsal, kutlu, uğurlu. 2. Mutlu, mesut.
Şaduman: Sevinçli, neşeli. - bk. Şadıman
Ferahru: Güler yüzlü, güleç.
Feray: Aydınlık, parlak
Ferahfeza: Ferah artıran, ferahlatan.
Feraset: Çabuk seziş, anlayış.
Leman: Titrek / Parlamak / ekin toplamak
Feride: Tek eşsiz, benzeri olmayan
Gökduman: Göğe yükselen duman.
Ferzi: Kraliçe
Neriman: Pehlivan, yiğit
Ferdiye: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel.
Ezman: Gök, sema
Esman: Her şeyin pahası, tutarları, semenleri. Bedeller, kıymetler, değerler
Abdukrahman: merhametli Tanrı köle
Duman: Bir maddenin yanmasıyla çıkan kara ve esmer renkli gaz.
Çarman: Neşeli.
Fereç: 1. Zafer, utku. 2. Sevinç, teselli.
Osman: 1. Toy denilen, kazdan büyük bir kuşun yavrusu / Ateş gibi adam (Odman= Od +Man) Bir tür kuş veya ejderha. 2. Hz. Muhammed in damadı, üçüncü halife. 3. Osmanlı İmparatorluğu nun kurucusu ve ilk hükümdarı.
Ferzan: Bilim ve hikmet.
Eryaman: Güçlü becerikli yiğit.
Kocaman: Çok iri, büyük.
Fermani: Buyrukla, fermanla ilgili olan.
Jorman: Tanrı tarafından Yüce
Süleyman: 1. Huzur, sükûn.2. Kur’an-ı Kerim’de adı geçen peygamberlerden biri.Hz.Davud un oğlu
Yaman: Güç etki ve beceriklilik sahibi
Fercan: Güçlü, parlak, canlı kişiliği olan kimse.
Işıman: Parlak, aydınlık yüzlü kimse.
Özalpman: Özünde yiğit olan kimse.
Hyman: Hayat
Ferran: güvenlik, cesur koruyucusu
Ferman: 1. Buyruk, emir. 2. Tanrı buyruğu.
Ferzend: Oğul, çocuk.
Eman: Emniyet. Korkusuzluk. Af ve yardım dileme. Eminlik. Himaye etmek, güvence vermek.
Abdirahman: Rahmân ve Servant
Hıfzırrahman: Merhamet eden, acıyan Allah’ın koruyuculuğu.
Yatman: Boyun eğen, uysal, yumuşak başlı kimse.
Salaman: Barış
Demirman: Demir gibi güçlü, sağlam kimse.
Naaman: hoş
Saloman: Huzurlu
Akerman: Dürüst, soylu, temiz kişi.
Güman: 1. İnanç. 2. Kanaat. 3. İstek, heves. 4. Neşe.
Feramuz: Kale muhafızı, koruyucusu.
Ferih: Çok mutlu, sevinçli.
Abdulrahman: merhametli Tanrı köle
Arıman: Temiz, saf, dürüst kimse.
Kaman: Dağların doruğuna yakın olan yerler.
Balaman: 1. İri, büyük. 2. Şişman, gürbüz kimse. 2. Atmaca, doğan vb. yırtıcı bir kuş. bk. Balaban
Başarman: Yaptığı işleri başarıyla sonuçlandıran kimse.
Sulayman: Barış
Samman: Bakkal
Pakman: Temiz, dürüst, soylu kimse.
Ataman: Ata kişi, başkan, önder.
Behman: Filân, filânca. Celali takvimde Farsça bir ay adı (21 Ocak – 19 Şubat tarihleri arasına denk gelir).
Ferhad: Güçlüğü yenip bir yeri ele geçiren. Sevinç, neşe. Ferhat ile Şirin efsanesindeki erkek kahramanın adı.
Ferhan: Sevinçli, mutlu
Ferahi: Bolluk, genişlik, ucuzluk.
Ferhattin: Dinin coşkusu, sevinci.
Çağman: Çağın insanı.
Ferit: Eşsiz benzersiz
Feritkan: Eşi olmayan, soylu kandan gelen kimse.
Tayman: Genç, taze, toy kimse.
Feridun: Tek, eşsiz, benzeri olmayan
Feragat: Hakkından vazgeçme, el çekme.
Akıman: Cömert, eli açık kimse.
Danışman: 1. Bilgili ve düşüncesinden yararlanmak için danışılan kimse. 2. Bilgin.
Utman: Şerefli, edepli, terbiyeli kimse.
Gülerman: Güler yüzlü, güleç kimse.
Okman: 1. Ok gibi hızlı, güçlü kimse. 2. Okçu.
Feroze: Itme
Arman: 1. Dürüst, doğru, güvenilir kimse. 2. İstek. 3. Özlem.
Sakman: 1. Uyanık, akıllı kimse. 2. Sessiz, sakin kimse.
Teman: Sağ, güney
Ferruh: Kutlu, uğurlu, aydınlık yüzlü
Nayman: 1. Sekiz. 2. Batı Moğolistan´da yaşayan sekiz kabileden oluşan topluluk.
Zalman: huzurlu ve sakin
Abdelrahman: Rahmân ve Servant
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Selekman: Cömert, eli açık kimse.
Koman: Umut.
Bayman: Varlıklı, saygın kimse.
Kahraman: Savaşta yiğitlik gösteren, cesur
Uluman: Ulu, yüksek, saygın kimse.
Ferdal: Dalın tomurcuğu.
Yalman: 1. Kılıç, kama, bıçak, mızrak vb.nin ağzı veya ucu. 2. Sarp, dik. 3. Eğik, eğinik.
Fersan: Derisinden kürk yapılan bir kır sansarı.
Tağman: Dağ gibi iri yarı, gösterişli kimse.
Uman: Umudu olan, bekleyen, umutlu.
Abdurrahman: Rahmet sahibi olan Allah ın kulu.
Yurtman: Yurdunu çok seven kimse.
Saman: Zenginlik. Rahat, dinçlik. Düzen. Ekinlerin harmanda dövülüp taneleri ayrıldıktan sonra kalan, hayvanlara yedirilen ufalanmış sapları. (Türkçe)
Başman: Baş olan, ileri gelen, saygın, önemli kimse.
Lukman: Wise, Akıllı
Acarman: Çevik, becerikli, girişken insan.
Teoman: Oğuz Han’ın Babasının adı
Abdalrahman: merhametli bir kulu
Korman: Kor gibi ateşli, canlı, hareketli kimse.
Sağman: 1. Sağlıklı kimse. 2. Eksiksiz, kusursuz, güvenilir kimse.
Ferdi: Bireysel, tek başına
Êzman: Gök Yüzü
Ferkan: Güçlü, saygın bir soydan gelen kimse.
Nachman: Meevoelenden
Alpman: Yiğit, cesur, kahraman kişi.
Günerman: Yiğit soydan gelen aydın kimse.
Salman: Özgür, hür
Feramuş: Unutma, akıldan çıkma.
Ferdar: Güce, saygınlığa sahip kimse.
Tarıman: Tarımla uğraşan kimse, rençper.
Rahman: Acıması bol olan
Uçman: Uçan, uçucu.
Bediüzzaman: Zamanın güzelliği.
Erkman: Güçlü, etkili, sözü geçer kimse.
Çakman: Amacına erişen, ulaşan kimse