İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Ferdiye isminin anlamı: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel. Ferdiye ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
Ferdiye İsminin Anlamı Nedir? Ferdiye İsminin AnaliziAliye: Yüce, yüksek
Ferahnisa: Sevinçli, rahat kadın.
Lamiye: Parıldayan, parlak, parıltılı.
Vehbiye: Tanrı bağışı olan.
Ferve: 1. Kürk. 2. Zenginlik, servet.
Ferdane: Ferdaniye bk. Ferdaniye
Ferah: Bol geniş / Rahatlık veren / Gönlü şenlendiren
Şükriye: Görülen iyiliğe karşı şükretmek , hoşnut olmak
Nariye: 1. Ateşle ilgili. 2. Cin, peri.
Sadiye: Mutlu, uğurlu.
Nasiye: Unutan, unutmuş olan.
Behiye: Güzel ve alımlı kadın
Hıfziye: 1. Saklama, koruma ile ilgili. 2. Ezberleme, akılda tutma.
Feruze: Açık mavi renkli, değerli bir süs taşı. bk. Firuze
Saniye: Dakikanın 60’ta biri süresinde zaman birimi
Feray: Aydınlık, parlak
Samiye: Yüksek, yüce.
Ferzane: 1. Bilge, filozof. 2. Bilgili kimse.
Hediye: Armağan, bahşiş
Sudiye: Yararlı, faydalı, kazançlı.
Subhiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili. - bk. Suphiye
Dürriye: İnci gibi parlayan
Fernur: Aydınlık, ışık, nur.
Bakiye: Artık, artan, kalan, geri kalan. Kalıntı.
Ramiye: Fırlatan, atan.
Şehriye: 1. Şehirli, kentli. 2. Kibar, ince, nazik.
Namiye: 1. Yetişen, büyüyen, artan. 2. Güç kazanma.
Mariye: Şen’un adında birinin kızı olup hicretin 7. yılında kızkardeşi Şirin ile birlikte, Mukavkıs tarafından Hz. Muhammed’e (s.a.s) hediye edilen kıbti bir cariye. Hz. Peygamberin hanımlarından küçük yaşta ölen oğlu İbrahim’in annesi.
Seyfiye: 1. Kılıçla ilgili, askerliğe ait. 2. Kılıç biçiminde. 3. Asker zümresi.
Bedriye: Ayın ondürdüncü geceki haliyle ilgili
Feraset: Çabuk seziş, anlayış.
Sabriye: Sabırlı, sabırla ilgili
Badiye: 1. Çöl, sahra 2. Kır, ova
Mehtiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren. - bk. Mehdiye
Resmiye: 1. Devlet tarafından veya devlet adına olan. 2. Alayla, törenle olan. 3. Ciddi.
Harbiye: Savaşla ilgili.
Terbiye: Eğitim, Görgü
Sulbiye: Birinin soyundan gelme.
Şemsiye: Güneşle ilgili, güneşe özgü, güneşlik.
Safiye: Katıksız, katışıksız saf
Nabiye: Haberci, haber veren.
Ferican: Can aydınlığı, ruhun ışığı.
Nebiye: Haberci, haber veren, elçi.
Seniye: Yüksek, yüce.
Merziye: Hoşa giden, beğenilen. - bk. Marziye
Nadiye: 1. Bağıran, bağırıp çağıran, seslenen. 2. Toplantı, meclis.
Nevriye: Işıklı, parlak.
Takiye: Günahtan, haramdan kaçınan, dinine bağlı kimse.
Gülşadiye: Mutlu, seviçli güzel.
Sırriye: Sır saklamasını bilen kimse.
Fergün: Aydınlık, ışıklı gün.
Nafiye: Yok eden, ortadan kaldıran, süren.
Rahmiye: Acıyan, merhamet eden.
Raciye: 1. Rica eden, yalvaran. 2. Umutlu.
Ayniye: Gözle ilgili olan.
Ferda: Yarın / Gelecek zaman/ mecazi anlamda kıyamet günü
Beriye: Salim, kurtulmuş, aklanmış, arı, temiz.
Bahriye: Donanma ve denizle ilgili
Şafiye: İyileştiren, iyi eden, şifa veren.
Örfiye: Törelerle, âdetlerle ilgili.
Şevkiye: Şevkli, neşeli, istekli.
Mihriye: Güneşle ilgili.
Huriye: 1. Coşkunluk hallerinde hurilerle buluştuklarına inanan bir tarikat. 2. Cennet kızı. 3. Sevgili. 4. Çok güzel kadın. Sözlük Anlamı: Meşin sırt çantası, dağarcık.
Keşfiye: 1. Keşifle ilgili. 2. Keşfeden.
Dahiye: Hârikulâde zekâ ve yetenek sahibi. Büyük iş ve hâdise.
Ümniye: 1. Umut. 2. İstek, arzu. 3. Niyet.
Basriye: Görme ile ilgili olan.
Hamiye: 1. Himaye eden, koruyan, koruyucu. 2. Kayıran, kayıncı.
Feride: Tek eşsiz, benzeri olmayan
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Ferhunde: 1. Kutsal, kutlu, uğurlu. 2. Mutlu, mesut.
Ümmiye: Okur yazar olmayan kadın
Kutbiye: Kutupla ilgili, kutba ilişkin.
Zekiye: Anlayışlı, kavrayışlı, zekâ sahibi.
Ulviye: Yüce, yüksek, gökle ilgili
Uzziye: Allah `ın gücü
İrfaniye: İrfanla, bilgi ve kültürle ilgili.
Tahliye: Boşaltmak. Boş bırakmak. Serbest bırakmak. Tathir etmek. Temizlemek.
Ünsiye: 1. Alışmış, sokulgan. 2. Arkadaş, dost.
Veliye: Ermiş kadın.
Atiye: 1. Bağış, bahşiş, ihsan. Hediye. 2. Gelecek, istikbal.
Yümniye: Uğurlu, kutlu.
Ferişte: 1. Melek. 2. Günahsız, masum. 3. İyi ve yumuşak huylu.
Taliye: 1. Sonradan gelen, bir şeyin arkası sıra giden. 2. Kur’an okuyan.
Vasfiye: Nitelikli.
Edviye: İlaçlar, devâlar. Mezopotamya ve İran mutfağında kullanılan bir baharat karışımıdır.
Hulkiye: 1. Yaradılışla ilgili. 2. İyi yaradılışlı, iyi ahlaklı.
Mehdiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren.
Naciye: Kurtulmuş, selamete kavuşmuş
Kaniye: Kanaat eden, fazlasını istemeyen,kanmış,kanaatkar.
Feryal: Işık, güzellik.En güzel ışık.
Feyziye: 1. Bollukla, bereketle ilgili. 2. Bilimle, bilgiyle ilgili.
Feri: Asılla ilgili olmayıp ikinci derecede olan, ayrıntılı.
Fenniye: Fene, bilime ilişkin, bilimle ilgili.
Sabiye: Küçük kız, kız çocuğu.
Zihniye: Zihinle, akılla ilgili.
Feraye: Ay ışığı, ayın parlaklığı.
Ruhiye: Ruhla ilgili,ruha ait.
Cevriye: 1. Haksızlık. 2. Eza, cefa, eziyet, gadir, zulüm, sitem.Eziyet, sıkıntıyla ilgili olan.
Nuriye: Işıklı, ışıktan gelme
Ferih: Çok mutlu, sevinçli.
Feriz: Ekini alınmış tarla.
Feridun: Tek, eşsiz, benzeri olmayan
Ferzend: Oğul, çocuk.
Ferkan: Güçlü, saygın bir soydan gelen kimse.
Feragat: Hakkından vazgeçme, el çekme.
Ferhun: 1. Güçlü, şanlı soydan gelen kimse. 2. Sevinçli.
Ferhattin: Dinin coşkusu, sevinci.
Ferid: Eşsiz benzersiz
Ferzan: Bilim ve hikmet.
Fereç: 1. Zafer, utku. 2. Sevinç, teselli.
Ferman: 1. Buyruk, emir. 2. Tanrı buyruğu.
Sariye: Hz. Ömer’in İran’daki komutanı.Sariye(R.A)
Feramuş: Unutma, akıldan çıkma.
Feramuz: Kale muhafızı, koruyucusu.
Ferit: Eşsiz benzersiz
Ferhat: Rahatlık
Ferruh: Kutlu, uğurlu, aydınlık yüzlü
Ferhad: Güçlüğü yenip bir yeri ele geçiren. Sevinç, neşe. Ferhat ile Şirin efsanesindeki erkek kahramanın adı.
Ferhan: Sevinçli, mutlu
Ferahi: Bolluk, genişlik, ucuzluk.
Fercan: Güçlü, parlak, canlı kişiliği olan kimse.
Feruzat: Hayırlı, kutlu.
Fer: 1. Aydınlık, ışık. 2. Güç, kuvvet.
Fersan: Derisinden kürk yapılan bir kır sansarı.
Feroze: Itme
Ferdi: Bireysel, tek başına
Fermani: Buyrukla, fermanla ilgili olan.
Ferdal: Dalın tomurcuğu.
Ferran: güvenlik, cesur koruyucusu
Feritkan: Eşi olmayan, soylu kandan gelen kimse.
Ferdar: Güce, saygınlığa sahip kimse.