İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Feray isminin anlamı: Aydınlık, parlak. Feray ismi Farsça kökenli bir Kız ismidir.
Feray İsminin Anlamı Nedir? Feray İsminin AnaliziŞıray: 1. Yüz çizgileri, yüz güzelliği. 2. Beniz, yüz. 3. İnsan resmi. - bk. Çıray
Ferahnüma: Sevinç gösteren, sevinçli.
Ferda: Yarın / Gelecek zaman/ mecazi anlamda kıyamet günü
Feri: Asılla ilgili olmayıp ikinci derecede olan, ayrıntılı.
Beray: Ay’ın en ışıltılı, en parlak hali.
Ferican: Can aydınlığı, ruhun ışığı.
Ferahnur: Aydınlık veren, nur veren.
Ferahfeza: Ferah artıran, ferahlatan.
Zaray: Çiçek çiçek
Esmeray: Ay güzelliğinde esmerlik
Ferzi: Kraliçe
Feriser: Çok ışıklı, aydınlık. Çok güçlü.
Feryal: Işık, güzellik.En güzel ışık.
Ferahet: Şan ve şeref.
Ferişte: 1. Melek. 2. Günahsız, masum. 3. İyi ve yumuşak huylu.
Ferve: 1. Kürk. 2. Zenginlik, servet.
Dilberay: Ay gibi güzel kadın
Ferzine: Bayan vezir
Miray: Yılın ilk aylarında doğan / Güneş gibi ay gibi parlayan
Feray: Aydınlık, parlak
Ferdane: Ferdaniye bk. Ferdaniye
Nuray: Ay ışığı gibi nurlu
Ferdaniye: Birlik, teklik, eşsizlik.
Seray: Sevgi sırlarının sarayı,muhabbet
Fernur: Aydınlık, ışık, nur.
Ferah: Bol geniş / Rahatlık veren / Gönlü şenlendiren
Ferahru: Güler yüzlü, güleç.
Feride: Tek eşsiz, benzeri olmayan
Feriha: Sevinçli, ferah
Fergün: Aydınlık, ışıklı gün.
Güleray: Gülen ay gibi güzel.
Feruze: Açık mavi renkli, değerli bir süs taşı. bk. Firuze
Ferahnisa: Sevinçli, rahat kadın.
Ferhunde: 1. Kutsal, kutlu, uğurlu. 2. Mutlu, mesut.
Feribe: Aldanmış.
Ferdiye: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel.
Feraye: Ay ışığı, ayın parlaklığı.
Fermude: 1. Emir, buyruk, ferman. 2. Emrolunmuş, buyurulmuş.
Feraset: Çabuk seziş, anlayış.
Ferzane: 1. Bilge, filozof. 2. Bilgili kimse.
Duray: "Yaşa, uzun ömürlü ol" anlamında kullanılan bir ad.
Ferdal: Dalın tomurcuğu.
Güray: Bereketli, bolluk içinde olan ay
Çoturay: Kısa boylu, sağlam, güçlü kimse.
Baray: 1. Ezelî, öncesiz, öncesi olmayan. 2. Yeni ay, ay başı.
Ferid: Eşsiz benzersiz
Ferhattin: Dinin coşkusu, sevinci.
Samuray: Samur ve ay.
Alpgiray: Yiğit, cesur, yürekli hükümdar.
Batıray: Kahraman, yiğit, cesur, bahadır kimse. bk. Baturay
Cangiray: Dürüst, samimi hükümdar.
Özgiray: Gerçek hükümdar.
Ferzend: Oğul, çocuk.
Ferkan: Güçlü, saygın bir soydan gelen kimse.
Fersan: Derisinden kürk yapılan bir kır sansarı.
Ferhun: 1. Güçlü, şanlı soydan gelen kimse. 2. Sevinçli.
Ferzan: Bilim ve hikmet.
Fer: 1. Aydınlık, ışık. 2. Güç, kuvvet.
Feroze: Itme
Dray: Erkeklik
Ferran: güvenlik, cesur koruyucusu
Ferhad: Güçlüğü yenip bir yeri ele geçiren. Sevinç, neşe. Ferhat ile Şirin efsanesindeki erkek kahramanın adı.
Güneray: Sabahın ilk vakitleri gibi parlak ve saf olan.
Oray: 1. Ateş gibi kızıl renkli ay. 2. Şehirli, şehirde yaşayan.
Feriz: Ekini alınmış tarla.
Alperay: Alp ve Eray isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuştur. Bkz: Alp, Eray
Emiray: Emir ve Ay isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuş bir isim. Bkz. Emir
Akgiray: Dürüst han veya prens.
Demiray: Güçlü, kuvvetli, sert kimse.
Feramuş: Unutma, akıldan çıkma.
Ferhan: Sevinçli, mutlu
Ferhat: Rahatlık
Eray: Ay gibi parlak erkek
Ferahi: Bolluk, genişlik, ucuzluk.
Feritkan: Eşi olmayan, soylu kandan gelen kimse.
Geray: Eskiden Kırım hanlarının ve han ailesinden olan prenslerin kullandığı san. bk. Giray
Konuray: Gururlu, kibirli kimse.
Koray: Kamış, kargı gibi, içi boş şeyler
Çıray: 1. Yüz çizgileri, yüz güzelliği. 2. Beniz, yüz. 3. İnsan resmi.
Yıldıray: Ayla ilgili / yıldır yıldır parlamak ay gibi
Semiray: Gece ay ışığı altında konuşan kişi
Feruzat: Hayırlı, kutlu.
Fercan: Güçlü, parlak, canlı kişiliği olan kimse.
Ferit: Eşsiz benzersiz
Fermani: Buyrukla, fermanla ilgili olan.
Ferih: Çok mutlu, sevinçli.
Çiray: Yüz, surat.
Kıray: 1. Genç, delikanlı. 2. Ürün vermeyen arazi. 3. Eşkıya, yol kesen.
Ferdi: Bireysel, tek başına
Turay: Ay gibi güzel genç.
Ferruh: Kutlu, uğurlu, aydınlık yüzlü
Feridun: Tek, eşsiz, benzeri olmayan
Baturay: Kahraman, yiğit, cesur, bahadır kimse.
Adil Giray: Adaletli Kırım hanı. Adil ve Giray isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuştur. Bkz: Adil ve Giray
Feragat: Hakkından vazgeçme, el çekme.
Ferman: 1. Buyruk, emir. 2. Tanrı buyruğu.
Feramuz: Kale muhafızı, koruyucusu.
Ferdar: Güce, saygınlığa sahip kimse.
Fereç: 1. Zafer, utku. 2. Sevinç, teselli.